Uzak Kalpler

Part38="MUTLULUK..Bize uğramıyor♥"

CANLARIM!!sizleri çook özledim hepinizi çok seviyorum biliyorum bolum baya gec geldi ozur dilerim❤Ama simdi sizlerleyim uzatmadan bolumumuze gecelim😊

MEDYADA ASLIMIZ♥❤

Aslınin ağzından:
Hiçbirşey...
Neden yaşıyoruz?Eğer böyle aci çekceksek,insanlar sizi kıracaksa neden yaşıyoruz?Kalbimiz paramparça olduğu halde neden kırılıyoruz?İnsanlar,neden bizi kırmaya devam ediyor peki?

Neden?..
Kalbim paramparça,abilerimin  birbirlerine olan sevgisi ve saygısı toz olmuş durumda.Ateş abim ne yüzümüze bakiyor nede bizimle ayni ortamda duruyor bu kalbimi..Daha da çok kırıyor.Ne yapacağım?Hiçbir fikrim yok..Ama hiç iyi hissetmiyorum.Mert abim ise nasıl desem ghiç iyi değil günlerdir uyumuyor.Annem ve babbam ise teyzem rahatsızlandıği için gittiler ama bizi aramıyorlar bile ama en çok beni üzen seylerden biriside mert abimin benden uzaklaşmaya başlaması evet biliyorum şaşırdınız.Günlerdir ağlıyorum,yalvariyorum cevaplasın diye ama hayır..Cevap yok..

Sanki ben bir hayaletmişim gibi davranıyorlar.Beni umursamıyorlar mert abim arada gelip hal hatir soruyor ama ona sarıldığımda öptüğümde benden nedensizce uzaklaşıyor.Nedenini emin olun hic bilmiyorum..

Şimdi ise oturmuş tavana bakıyorum mert abim ve ateş abim nerde bilmiyorum.

O sırada kapının açılıp-kapanma sesini duyduğumda hızla ayağa kalktım.Aşağiya hızli adımlarla indiğimde mert abim kapının önünde durmuş gözlerini ovuştururken gordüm o sırada birşey dikkatimi çekti.Gözünün birisi mosmor ve heryeri yara bere icinde tam bagıracakken mert abim hizla gozlerini acti ve koltuga yoneldi ates abimin onunde durdu.Tir tir titriyordu ne oluyordu?Abime ne olmustu boyle?Bir kac saniye sonra mert abim sinirle konuşmaya başladı
"Ne yaptığını sanıyorsun?!"
Diye sonlara doğrü kükrediğinde gözlerim dolmuştu evet abim çok tatli ve neşeliydi ama sinirlenince ondan cok korkuyordum.Ateş abim ses çıkarmadı ve kafasini başka yone çevirdi ve bacak bacak ustune atınca mert abim sinirle ellerini saçlarinfan geçirdi.Sinirliydi..Çok sinirliydi..
"CEVAP VER!"
diye bağırdı ama dayanamayıp ates abimin yakasına yapıştı.Tir tir titremeye başladım,hemen üst kata koşup telefonumu elime aldım meriçi aradım sesler git gide dahada yükseliyordu.Meriçe olanları anlattım ve hemen hazırlandım meriçte kalacaktım evet..Emindim.

Bir kaç dakika sonra sesler kesildi ve merdivende ayak seslerini duydum.Korkuyordum,evet abilerimdi ama..Bilemiyorum sonra odanın kapanma sesi geldi ve derin bir oh cektim.Meriç geldiğini söylediğinde camdan atladım,ayağımi burkmustum.Ama onemli degildi.Hizla mericin arabasina bindim meric bana saskinca bakiyordu sasirmisti.
"Eve gidelim lütfen"
Sesim titrek titrek cikiyordu.Meric kafasini salladi,arabayi calistirdi ve hizla uzaklastik.

Abilerimi artık tanıyamıyordum.Onları çok seviyorum ama artık onlardan çok korkuyorum.
                              ♡♡♡
Eve geldiğimizde aşağıya indik ve eve girdik meriç arkadan kapıyi kapatti bende salona geçip koltuğa oturdum,meriç yanima gelip ellerimi ellerinin arasına aldı ve ona bakmamı sagladı.
"Ne oldu güzelim?"
Dediğinde artık dayanamayıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.bana hızla sarıldı ve aglamaya devam ettim
"Dayanamıyorum artık dayanamıyorum"
Dediğimde saçlarımi oksadı ve
"Biliyorum güzelim..Biliyorum"
Dedi..

Bitik bir durumdaydım,keske herşey güzel olsaydı.Kendimi artık hiç tanıyamıyordum bu beni dahada üzüyordu abilerimi ise hiç tanıyamıyordum.Ne var yani iyi anlaşsalar,iyi bir aile olsak,mutlu olsak,beraber uyusak,beraber gülüşsek ve beraber acilarımızı paylaşşak çok mu kötü olurdu?..

En sonunda ağlamamı kestim ve meriçten ayrıldım bana merakli gözlerle bakıyordu ona en sonunda olanları anlattım.Meriç derin bir nefes aldı ve gülümsedi bana sarıldı.
"Biliyorum güzelim sinirlisin bitik durumdasin.herseyden herkesten nefret ediyorsun ama hicbir sey icin gec degil.ben yanindayim,ozgur ve serhat seni canindan cok seviyor eylul ve denizde oyle dogaya hicbir suphem yok zaten.Her zaman yanindayiz seninleyiz.."
Dedi,gozlerim dahada cok dolmaya basladiginda burukca gulumsedim.Biraz daha iyi hissediyordum kendimi kafamı olumlu anlamda salladım
"Haydi seni odana goturelim ve sende biraz dinlen"
dediginde omuz silktim yukariya ciktigimizda beni bir odaya getirdi.Bir kac kiyafet veridiginde gulumseyip tesekkur ettim ve odadan cikti.Giyindim ve hemen yataga uzandim..

"Kendimi karanliga biraktim..Huzura..bir kac dakika da olsa.."
                             ♡♡♡
Meriçin ağzından;
Aslıyı kontol etmek için yukarıya cıkip odasina girdim uyuyakalmişti meleğim.Kapiyi sessizce kapatip iceriye gittim ve koltuga oturdum sinirliydim evet..

Merte,ateşe herkese ve herşeye sinirliydim.Ikisini cok seviyorum eve ama bu aralar aslima olan davranislari hal ve tavirlari siniri asmisti bile.Kapinin calmasiyla ayaga kalktim kapiyi actigimsa mert ve atesi gormem bir oldu gozlerimden bir sinir dalgasi gecti.
"Ne?"
diye kabaca sordum.Hakliydim oyle davranarak asliyi kontrol etmeye gelmelerine haklari yoktu.Haksiz miyim?..Mert derince nefes aldi ve
"Aslı evde yoktu endiselendik heryeri aradik sonra aklimiza sen geldin asli burda mı?"
Dediğinde kaslarimi cattim
"Evet burda UYUYOR!"
Dedim vurgulayarak.

Biliyorum,fazla kaba davranıyorum ama aslı benim herşeyim,dünyam,meleğim,kısacası herşeyim ve ona öyle davranılması aslinin aglaması beni delirtiyor..O değilde ben aci cekiyormus gibi hissediyorum..

"O iyi mi?"
diyen ateşe şaskınlikla baktim sonra dayanamayip kahkaha attim mert ve ates bana saskin saskin bakinca kestim ve cevap verdim
"İyi tabii siz gelince iyi olacağıni zannetmiyorum."
Mert dayanamayıp sinirlendi ve
"Duzgun konus"
dedi ellerim titremeye basladi.
"Mert"
Diye tisladim o sirada aslinin sesini duydum
"Meric?"

Aslınin ağzından:
İçimi bir korku kaplamıştı ve aniden uyandım.Aşağıdan bir kaç ses işittim ve hızla aşağıya indim kapı açıktı ve meriç kapının önündeydi.Sinirliydi anlamıştım,hemen seslendim
"Meriç?"
dediğimde arkasıni döndü ve kenara çekildi o sırada mert ve ateş abimi görmemle yüzüm düştü mert abim sinirliydi ateş abimi hiç sormayın bile.
"Aslı?"
Diye seslenen mert abime baktım yavaş adımlarla meriçin yanina yurudum.Mert abim cok sinirliydi bunu belirginlesen damarlarindan anliyordum.
"Nerelerdesin sen asli?!MERAKTAN OLDUK LAN!"
Diye kukredim ama noldu biliyor musunuz?

Korkmadım..evet korkmadım..

Vucudumu diklestirdim ve mert abime sinirle bakmaya basladim ve agzima geleni soyledim
"Korktunuz?Abi ciddi misin?!Benimle ilgilenmeyen siz mi soyluyorsunuz bunu ozelliklede sen ates abi!Noluyor bize abi?Ne oluyor kardesligimize ben eski halimizi ozledim beraber gukdugunuz anlari,uyudugumuz sakalastigimiz anlari siz hic mi ozlemediniz?"
Dedim tek nefeste.Kirgindim onlara cok kirgindim,meriç bana huzunlu gozlerle bakiyordu mert ve ates abim ise cevap vermedi.

Kalbimi bu dahada cok kiriyordu..Paramparca ediyordu beni,neden?Neden yapiyorlar bunu bana?Beni aglatmak,uzmek,sinirlendirmek hoslarina mi gidiyordu?

"Cevap yok mu?"
dedigimde sustular..Her zamanki gibj sustular.Cevap vermediler,
"Tamam"
deyip guldum elimi kaldirdim ve guldum el salladim
"Gorusuruz.."
dedim mert abim bana saskinca bakti agzini acti ama birsey demeden kapatti arkasini dondu ates abime yandan bakis atip
"Hadi gidelim"
Dedi ates abim bana kisa bir bakis atti basini onune egdi ve yurumeye basladilar.meriç arkalarindan hisimla kapiyi kapatti ve bana simsiki sarildi bende ona karsilik verdim.

"MUTLULUK..Bize uğramıyor♥"
                               ♡♡♡
Arkadaşlar..
Biliyorum bana çok sinirlisin kac gundur hatta aydir aksak aksak bolumler atiyorum ama emin olun cok zor durumdayim.Hocaya gorundum psikologa gittim kalp doktoruna gittim hastaneye gittim..

O yuzden ama yinede ozur dilerim❤❤

Sizleri seviyorum saglicakla kalin!..🌙♥❤

                          Iyi geceler