Uzak Kalpler

part34="nefesim kesilene kadar bırakmayacağım seni❤"

S.A gencler nasilsiniz?Umarım keyifleriniz yerindedir.Neyse çok uzatmadan bolumumuze gecelim
Iyi okumalar...
Medyada ateşimiz varrrr🙈🙉🙊
Aslının ağzından
Ölüm...
4 harfli,2 heceli...
Söylemesi kolay,okunması kolay,ama sevdiğinin ölümle yüzleşmesi çok zor değil mi?Ya da sevdiğin bir insanı elinden bir şey gelmeden toprağa vermek.Korkar insan değil mi?Sevdiği insan ölüm döşeğindeyken,can çekişirken,korkar insan dindirmek ister sevdiğinin orda acılarinı ama elinden ne gelir ki?

Koca bir hiç...

Ölümün ecele faydasi yoktur...

Ben korktum o kadar çok korktum ki o gün.Abimi kaybetme korkusu,ona bir daha sarılamama korkusu,onunla beraber uyuyamama korkusu tüm bedenimi ele geçirdi.Korktum,onu kaybetmek hayatta isteyeceğim en son şeydi.Çünku o abimdi ne kadar bana kızarsa kızsın,ne kadar bağırsada bağırsın,hakaret edersede etsin,beni umursamasada umursamasın o beni ne olursa olsun abimdi.Canımdan bile değerliydi o benim için.

Gözlerimi açtığımda düşüncelerimi bir kenara attım ve hızla banyoya girdim kısa bir duş aldım.Duşta biraz oyalanarak cıktım ve mavi kotumla beyaz bluzumu üzerime geçirdim saçlarımıda taradım ve at kuyruğu yaptım.Rimel sürerek telefonumu elime aldım ve merdivenlerden koşarak indim.Annemlere seslendiğimide evle olmadiklarini fark ettim bende omuz silkerek hemen ayakkabilarimi giydim.Disariya cikip arabama bindim ve abimin oldugu hastaneye dogru hizla surdum.

Abimin hastanesine geldiğimde.Hemen arabasan indim ve kapilari kilitledim.İçeriye girdim ve yukariya abimin oldugu kata ciktim ve odayi bulup iceriye bodoslama daldim.Abim uyuyordu anlasilan arkamdan kapiyi kapatarak annem,deniz abla,babam ve ates abime baktim.Iceriye abimin yataginin yanindaki sandalyeleden birisine oturdum ve abimi süzdüm gülümsedim.

Gözlerimi ondan çektiğimde annem bana kizarik gozlerle bakiyordu,yorgun oldugu belliydi gozlerinden.Babam ayaga kalkarak anneme bakti ve
"Haydi kalk hanim eve gidelim dus filan aliriz hadi"
Dediginde annem basini hizla iki yana salladi ve babama sinirle bakti
"Olmaz.Asla ayrilmam burdan"
Bende agzimi acarak babami onayladigimda annem benide reddetti deniz abla anneme masumca bakarak
"Evet anne kac saattir uyumuyorsan söz veriyorum mert bize emanet ve ona birsey olmayacak"
Dediginde ates abim ve bende onaylatan mieiltilar cikardigimizda annem kafasini onaylar anlamda salladi ve ayaga kalkti mert abimin alnindan optu.Sira sira da bize sarildi ve gittiler.Ben ates abim ve deniz abla kaldigimizda,deniz abla gozlerini dikmis hic kirpmadan mert abime bakiyordu.O sirada telefonumdan gelen melosiyle ates abimin bakislari bana dondu tek kasini kaldirarak kafasii'kim lan o pezevenk'diye salladiginda gulumseyerek agzimi oynatarak'meric'dedigimde gukumsedi ve kafasini onaylar anlamda salladi.

Kapiyi acip ciktim ve 1-2 adim geldim.Telefonu actim ve kulagima goturdum
"Efendim?"
"Guzelim?Nerdesin nasilsin?mert nasil?"
Diyerek hizla siraladiginda kahkaha attim.O olmasa naparim bilemiyorum!
"Iyi iyi merak etme..Sen nerdesin?"
Dedigimde karsi taraftan bir sure ses gelmediginde tek kasimi kaldirdim
"Aravadayim guzelim sizin yaniniza geliyorum ozgurler filanda arabada"
O sirada arka taraftan ozgurun sesini işittim.
"Abi ben acim lan!!!"
Diye bagirdiginda meric sinirle homurdandi ve oda bagirdi
"Lan gerizekali mizmiz bebek gibisin bir sus lan!"
Ozgur aglayak bir ses cikardi ve
"Ya nolurrrrrrrrr!!!"
Dediginde meric 'off'ladi
"Guzelim ben kapatiyorum.Az sonra orada oluruz"
"Tamam"
Dediğimde telefonu suratima kapattı.Oküz iste diyerke mirıldandım ve telefobu cebime koydum.Iceriye girdim abim uyanmısti.Bie ciglik atarak kosarak abimin ustune culladim ve ona sımsıkı sarıldım.Oda bana kollarini doladiginda tekrar aglamaya basladım.Abimin de hickiriklarini duyunca ona dahada sıkı sarıldım.