"ကြၽတ္..ေသခ်ာ မျမင္ရဘူးကြာ"
Wang Yibo တစ္ေယာက္ ဝရံတာကေန မွန္ဘီလူး တစ္လက္နဲ႔ ဟို ဘက္ျခံကို ေခ်ာင္းေနသည္..
"$ငွက္စုတ္က ျမင္ကြင္း အလွေလးကို လာကြယ္ေနျပန္ၿပီ..႐ုိက္သတ္ၿပီး ကင္စား ပလိုက္ရ"
မ်က္လံုး ေ႐ွ႕ လာပ်ံေနသည့္ ငွက္ေတြကို က်ိန္ဆဲ ရတာလဲ အလုပ္တစ္လုပ္..
"ဟဲ့..Yibo"
"ဘာလဲ မအားေသးဘူး..မ်က္စိအစာေကြၽးေနတယ္..ေျပာစရာ႐ွိရင္ ေနာက္မွေျပာ"
"မေအကိုမ်ား..ဒီကေလးကေတာ့..ေဒါက္"
"အား..မား..နာတယ္ဗ်.ေခါင္း ကို မေခါက္နဲ႔ အခ်စ္႐ူး ႐ူးေနပါတယ္ဆို မားလုပ္လို႔ ပို႐ူးသြားဦးမယ္"
"တစ္ေန႔တစ္ေန႔ နင့္ေလာက္ Zhanzhan ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္တဲ့အခ်ိန္ Alarmေပးၿပီး ေခ်ာင္းလိုက္ရတာ အေမာ..စာ ကိုသာ အဲ့လို လုပ္ရင္ လား"
"စာထက္ အခ်စ္က အေရးႀကီးတယ္"
"ေအး..အဲ့မွာ အေရးႀကီးေနလိုက္..မနက္စာ မစားပဲ အဲ့တာပဲ ၾကည့္ေနလိုက္..နင့္ေလာက္ ေခ်ာင္းတာလဲ နင္ပဲ..နင့္ေလာက္ Zhanzhan နဲ႔ ရန္ျဖစ္တာလဲ နင္ပဲ"
"ဘာျဖစ္လဲ.. Crush တာက Crushတာပဲ..ရန္ျဖစ္တာက ရန္ျဖစ္တာပဲ..ေဒါသေတြရဲ႕ေနာက္မွာ အခ်စ္ေတြ႐ွိတယ္ဆိုတာ Zhan Geတစ္ေန႔ ျမင္လာမွာပါ..အဟီး"
ေရာဂါရင့္ေနတဲ့ သားေတာ္ေမာင္ ကို ဘာမွ မေျပာေတာ့ ပဲ Wang မားက ေခါင္းရမ္းကာ ထြက္သြားသည္..
Wang Yibဝရဲ႕ တစ္ေန႔တာ လုပ္ငန္း စဥ္ကေတာ့ အိပ္ရာက ႏုိးလာၿပီဆိုထဲက စဥ္းစားတာက ဟိုဘက္ ျခံက Crush ႀကီး ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္ေနခ်ိန္ ငမ္းဖို႔..အဲ..ၾကည့္ဖို႔ရယ္..
အဲ့ Crushႀကီးနဲ႔ ရန္ ျဖစ္ေအာင္ ဘာလုပ္ ရင္ ေကာင္းမလဲ ဆိုတာ ရယ္..
႐ႈပ္သြား ၾကလား..အဟီး..ဟိုဘက္ျခံက ယုန္ ဗလက ကြၽန္ေတာ့္ ရဲ႕ Crush..
Crushလဲ Crushတယ္..ပဲမ်ားလြန္းလို႔ အျမင္လဲ ကတ္တယ္..
အခုလဲ ၾကည့္..တီ႐ွပ္ အက်ီၤ လက္ကို ပခံုးေပၚ လံုးတင္ကာ ျခံ ေပါက္ဝမွာ ဟန္ေရးျပၿပီး အေလးမ ျပရတာ အေမာ..
ျခံေ႐ွ႕က လာလာေခ်ာင္းတဲ့ ေကာင္မေလး ေတြကို လဲ ရယ္ ျပ ရတာ အေမာ..
အံ့မယ္..အံ့မယ္..ၾကည့္စမ္း..ဟို ကတံုးမ.. ဆံပင္ျဖင့္ ဆယ္ေမႊးေတာင္ မျပည့္ပဲ ငါ့ Geကို ငမ္းေနတာ ၾကည့္စမ္း..
