Satır aralarına yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen ❣️
Bölüm hakkında düşüncelerinizi merak ediyorum🤍
Bahar'dan
Bursaya iniş yapmış otellere geçmiştik. Hala olanlara inanamıyor gibiydim. Bazı zamanlarda kendimi soktuğum o kimsesizlik hissi beni bitiriyordu. Kimse beni anlamıyormuş gibi geliyordu , çoğu zaman neden yaşadığımı düşünmeme sebep oluyordu. Sadece odamda oturup uzanmak istiyordum göz yaşlarımla beraber. Göğüs kafesimi sıkıştıran o histen kurtulmak istiyordum. Gerçekten neyin, neden eksik olduğunu düşünüp kendimi yiyip bitiriyordum. Bazen tek bir resme bakıp saatlerce sağlayabiliyor, tek bir konu üzerinde saatlerce kafamı yoruyordum.
Çoğu şeyden vazgeçiyordum. Sanki üstümde kara bulutlar varmış, kafam o bulutların etkisiyle buğulaşıyor gibi hissediyordum. Ama aynı zamanda her şeyin benim elimde olduğunu da biliyordum, ben kendimi nasıl kurarsam, beynimi neye inandırmak istersem ona uyarlardım. Tamamıyla düşünüp uyguladıklarıma bağlıydı bu, örneğin duygusal bir şarkı açtığımda yaşadığım kötü şeyler geliyor aklıma ve duygulanıyorum, fakat gerçekten enerjisi yüksek bi şarkı açtığımda modum yükseliyor ve bazen kendimi dans ederken buluyorum. Çoğu sorunun üstesinden gelmek bizim elimizde.
İnsanlar hayatı boyunca bir çok zorluk yaşıyorlar, gerçekten eksiksiz ve hayatları muhteşem olan kimseyi görmedim ben, aslında çoğu zaman insanlar hep iyi yanlarını , yaşadığı güzel, mutlu ve eksiksizmiş gibi olan hayatlarını gösterirler birbirlerine ama kiminin ailesiyle sıkıntısı vardır, kiminin maddi olarak sıkıntısı vardır, kimisi sevgi eksikliğiyle büyümüş, kimisi ailesine kendini kabullendirmeye çalışmıştır ve böyle yüzlercesi...
Artık kendi ömrümün iplerini kadere teslim etmeyip, ellerimin arasına alıp hayatıma ona göre ilerletecektim. Yanımda kendimden çok sevdiğim Batu vardı. Kelimelerle anlatamayacak kadar değer verdiğim, kalbini kurmaktan korktuğum sevgilim.
Yanımda gerçekten benim iyiliğimi isteyen insanlara devam edecektim hayatıma. Sahte insanlardan uzak, mutlu ve sade bir şekilde...
Düşüncelerimi bölen Batunun içerden bana seslenişiydi
" Daha hazırlanmadın mı?"
" Makyajımı yapınca tamamım."
Karşılık olarak bir cevap alamayınca oturma kısmını doğru gidip kafamı kapının arkasından çıkardım ve kocaman gülümseyerek, havadan öpücük attım.
Selamlar arkadaşlar uzun bir aradan sonra yine beraberiz, baya kısa bir bölüm oldu ama inanın benim için o cümlelerde bir çok ağır anlam var. Umarım sizlere de hissettirmişimdir. Ve eğer sizde hayatınızda sanki bir nokta da takılı kalmış ve ne yapacığınızı bilmiyor durumdaysanız ve Bahar'ın ağzından olan bu bölüm hoşunuza gittiyse sık sık yazabilirim böyle bölümler. Sizleri gerçekten çok özlemişim. Sizden tek bir ricam var aktifliği görmek istiyorum bunun için yorum atarsanız çok sevinirim. Sizleri çok seviyorum, kendinize iyi bakın.❣️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şerefsiz | Texting (TAMAMLANDI)
Teen Fiction(Küfür içerir) 055*: Günaydın pezevenk yine çok tatlısın Batu: Biliyorum 055*: Lan sen niye kimsin falan filan demedin 055*: Şu an senin bana soru sorman lazım falan ne bu rahatlık aslanım Batu: Klasik işte günde senin gibi kaç kız yazıyo,sen şimdi...
