De KPB en de vloek van de maan

het visioen

Noah en Tobias zitten samen in het vogel nest, Noah's arm doet nog best pijn en het zeewier kriebelt. "waar is de kok en kapitein eigenlijk ?" vraagt Noah. Tobias wijst naar een deur "daar, ze zitten daar achter slot en grendel, als we ze terug willen moeten wij de vloek voor deze mensen verbreken. " Noah knikt. "ze zijn lui zeg" Tobias moet lachen "ja zeg dat wel" Tobias kijkt Noah na die de mast af klimt. "wacht, ik kom zo meteen breek je, je nek nog" en Tobias klimt Noah achterna. "Tobias ? weet jij eigenlijk hoe je die vloek moet verbreken ?" Tobias schut zijn hoofd, nee anders had ik dat allang gedaan. Noah knikt en loopt richting een deur met een bord. er staat op kapiteins hut, geen intree. "dat lijkt me wel wat" Noah loopt de deur binnen, de kamer is zo goed al leeg. Tobias komt ook de kamer binnen "zag je wel wat er op de bordje stond ?" Noah knikt. "natuurlijk, anders wist ik niet dat dit de kapiteins hut was, toch ?" Tobias kijkt Noah doordringend aan. "als dit de kapiteins hut is ? waar is de kapitein dan ?" Noah houd zijn schouders op. "dat moet je echt aan de kapitein vragen" plots wordt de deur met een knal dicht gedaan, het klinkt alsof het opslot gaat. "en wat nu ?" Noah en Tobias lachen. "nu? nu gaan we dood !" "waarom is er nou eigenlijk een kapiteins hut ?" onderbreekt Tobias, Noah. "dat is een raadsel" Noah draait zich met een ruk om, die stem kent hij uit duizenden. het is Niels. "wat bemoei jij,  je er nou mee ?" Noah is ver plan elk moment uit te barsten, waardoor Tobias hem tegen moet houden. "rustig, ik heb jou niks gedaan" Niels houd zijn handen voor zijn gezicht om zich zelf te beschermen tegen sommige kleine stoten die Noah uit geeft. "jij, wie heeft dan Tobias hier naar ontvoerd, hè ?" Tobias laat Noah los, die met een klap op de grond neer komt, Niels kijkt verward naar Tobias. "ik weet niets meer Noah, en sorry" Tobias geeft Noah een hand en helpt hem omhoog. Noah wrijft over zijn arm, die doet nu nog meer pijn. "wie zegt dat ik dat wouw ?" Noah is stil, en kijkt nog en klein beetje boos van daar net naar Niels. "dat weet ik niet, maar iedereen zei dat jij het was die iedereen ontvoerde" zegt Noah, Niels knikt. "dat was ik ook, maar ik wouw het helemaal niet" stom verbaast kijken Noah en Tobias naar Niels, die snel zijn blik op iets anders richt.  "van wie moest dat dan ?" vraagt Tobias. Niels bijt op zijn lip. "dat mag ik niet zeggen"

Noah probeert Niels overhalen om het toch te zeggen, maar hij blijft tegen woorden geven. "ik ga het echt niet zeggen !" nu wordt Niels boos, hij pakt een stoel en gooit hem tegen de muur. haalt een hap lucht en zet de stoel dan weer op zijn plek. Noah en Tobias kijken elkaar aan, er is een lange stilte er worden veel blikken naar elkaar verwisseld, Niels wil wat zeggen, maar het komt niet uit zijn mond. na een paar minuten staren naar elkaar neem Niels een hap lucht en vraagt of Tobias hem wilt volgen. Noah schut zijn hoofd, en probeert Tobias tegen te houden, maar Niels trekt hem mee. het voelt alsof alles opnieuw af wordt gepakt, en hij het probleem is van dit alles. Noah besluit om op de deur te bonken, zo hard als hij kan en als de deur open gaat, zo snel mogelijk overboord springen. ook als hij het niet zal overleven. zo lang hij maar weg is van dit vervloekte schip. zijn woeden is zo groot, en de haat op Niels komt er helemaal uit, Noah balt zijn vuisten en bonkt met een harde knal op de deur. de deur slaat met een knal open, maar dan tot zijn grote verbazing is het niet zo dat hij het open maakte, maar dat iemand anders dat deed, een man met zwarte haren  alleen een baart niet eens een echte, meer een sikje. Noah schreeuwt uit van schrik. de man pakt een appel en stopt hem in zijn mond, Noah bijt de appel door, maar voor dat hij kan ontsnappen wordt hij vast gemaakt door de man met een touw. Noah roept nog een keer om hulp maar dan wordt hij neer geslagen.

Niels kijkt uit een raampje naar het dek, Tobias ook. ze lijken eeuwig vrienden. maar dan wijst Tobias naar Noah die mee naar de reling wordt genomen. Tobias rent als een speer weg, om naar Noah toe te gaan, maar Niels bind hem vast net zoals de man ook bij Noah deed, tobias geschreeuw helpt niet, want dit was nou eenmaal het plan van de bemanning, en Niels is daar een van. "laat me gaan !" roept Tobias, maar Niels negeert hem, alsof hij niet bestaat loopt hij de deur uit. "verrader !" maar dan is het stil je hoort alleen nog de zee die langzaam klots tegen de rand van de boot en de wind die rond de hut heen draait, een koude wind vlaag zorgt dat Tobias tranen krijgt, maar niet alleen van de wind, maar ook van hoogstwaarschijnlijke  verlies van zijn beste vriend, en het geloven van een verrader. Niels kom het dek op Noah kijkt hem aan met een boze blik, maar dat maakt Niels niet uit, want hij doet het zelf helemaal zo als plan. niks houd Niels nog tegen, lokaal voelt hij medelijden met Noah die zo meteen te ondergaat. maar hij heeft een belofte gemaakt met zijn vader, de oude kapitein van dit schip, dat als hij er niet meer zou zijn Niels het schip moest overnemen. zijn besluit staat vast Noah wordt zo meteen in het water gegooid. niet gewoon zo vastgebonden, nee ook nog met een zware kogel aan een touw.

DIT HOOFDSTUK IS NOG IN UITVOERING, DUS IS NOG NIET HELEMAAL COMPLEET.

SORRY VOOR HET ONGEMAK.... HOPELIJK ZO METEEN VEEL LEES PLEZIER