Prem -ဘာအရူးလေးလည်း သူများကို......
Boun -အာ့ဆိုမရူးဘူးပေါ့......
Prem -မရူးပါဘူး.......
Boun -အာ့ဆိုဘာလို့ အိမ်သာထဲမှာ အိပ်နာလည်း......
Prem -အာ့က...... ဟို..... ဟိုဟာ......
" premက မူးနေတော့ဘာဖစ်သွားမှန်း မသိတော့ စကားပြောဖို့ကို ထစ်နေရင်း....."
Boun -ကဲမသိဘူးလား ထားလိုက်တော့ အခန်းထဲက ထွက်သွားလိုက်တော့......
Prem -ဘာလို့သွားရမှာလဲ သွားချင်းသွားခင်ဗျားကြီး သွားရမှာပေါ့ ကျတော်ကအရင်ရောက်တာလေ......
Boun -မဆိုင်ဘူးလေ..... အာ့လိုဆိုငါက အိပ်ယာပေါ်အရင်ရောက်တာလေး......
"Bounကသူ့စကားအဆုံးမှာ အိမ်သာရှေ့ကနေ အိပ်ယာဘက်ကို ပြေးပီးသွားထိုင်လိုက်တာကို မြင်လိုက်တဲ့ premက....."
Prem -ဟာ..... ခင်ဗျားကြီးမညစ်ပတ်နဲ့လေ....
"Premက စကားပြောရင်း အိမ်သာထဲကနေအပြင်ကို ပြေးထွက်လာခဲ့တယ်......"
Prem -ဖယ်အိပ်ယာပေါ်ကနေ......
Boun -ဖယ်ပါဘူး ကိုယ်အရင်အိပ်တာလေ....
Prem -ဖယ်ပေးလို့......
" Bounက အိပ်ယာပေါ်ကနေ မဖယ်ပေးတာကြောင့် ဆွဲထူလိုက်တဲ့အချိန် ကြမ်းပြင်ကချော်နေတာနဲ့ နှစ်ယောက်လုံးအိပ်ယာပေါ်ကို ထပ်ရပ်ကလေး ပြုတ်ကြသွားတဲ့အချိန်.......
အနီးကပ်ဆုံးရှိနေတဲ့ မျက်နှာပြင်နှစ်ခုရယ် မျက်တောင်မခတ်ပဲ ကြည့်နေတဲ့သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ စူးရှတဲ့အကြည့်ရယ် လေပြေလေး တချက်လောက်ပဲ ဝင်နိုင်တဲ့ နှုတ်ခမ်းပါးရဲရဲလေးနှစ်စုံရဲ့ ကွာဟမှုလေးရယ်က...... သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ အသက်မရှိတဲ့နှလုံးသားနှစ်စုံကို အသက်သွင်းပေးမဲ့ သွေးကျောလေးငယ်လေး တခုစဖစ်လာစေတာပေါ့....."Boun -"ဘာလို့ငါရင်တေခုန်နေရတာလည်း..... N'ရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတေက ဖူးဖူးလေးနဲ့ နမ်းချင်စရာလေး......."
Prem -"ငါအရက်သောက်တာများလို့ ရင်တေတုန်နေတာလား လက်တေပါတုန်လာသလိုပဲ....... မဖစ်ဘူး မြန်မြန်ပြန်ထလိုက်မှဖစ်မှာ......"
YOU ARE READING
အချစ်နိဒါန်း
Romanceအချစ်ဆိုတာကြီးကို တွေ့ရင်လူတိုင်းက ပြောင်းလဲသွားနိုင်ကြတာ သဘာဝပဲလေ