Zawgyi
သေဘာက်တယ္လို႔
ခဏခဏေျပာေနခဲ့ေပမဲ့
က်ေနာ္တို႔ နွလံုးသားဟာ
တစ္စင္တီမီတာေလာက္ေတာင္ မနီးခဲ့ၾကဘူး။
×××××××××××××××××××××××××××××
၂၀၁၉..
ဥကၠ႒ ရံုးခန္းတြင္းသို႔ ပိုင္ခြန္းဝင္လာသည္။ေျခလမ္းသာသာကေလးလွမ္းလာရင္း ေအာက္ငံုေနေသာရွန္မင္းဆက္မ်က္နာကိုငဲ့ၾကည့္ၿပီး လက္သည္းကိုႏုတ္ခမ္းနဲ႔ဖိကိုက္ကာ တစ္ခုခုကိုေျပာရန္ျပင္ေနသည္။
"ဘာလဲ.."
"ညေန ၅နာရီထိုးၿပီ။"
"အဲဒီေတာ့.."
ေအာက္ငံုကာ အလုပ္လုပ္ေနရာမွ ဆံုလည္ကုလားထိုင္ေပၚမွီလိုက္ရင္း လက္ပိုက္ကာေမးလာသည္။ဘယ္ဘက္မ်က္ခံုးကိုတြန္႔ခ်ိဳးထားေသာ္လည္း ေဒါသထြက္မည္အရိပ္အေယာင္မဟုတ္သျဖင့္ ပိုင္ခြန္းစကားကို ဆက္ေျပာလိုက္သည္။
"ရံုးဆင္းခ်ိန္ေရာက္ၿပီလို႔ သတိေပးတာပါ။က်ေနာ့္မွာအေရးႀကီးကိစၥေလးရွိလို႔.."
ေျပာသာေျပာရတာ ရွန္႔စိတ္မၾကည့္ျဖစ္သြာမွာလည္းေၾကာက္မိျပန္ေသးသည္။
"ဆင္းလိုက္ပါ။"
"ဗ်ာ..!!"
"ရံုးဆင္းလိုက္လုို႔ေျပာတာ။Bus မစီးျပန္နဲ႔..ပင္ပန္းလိမ့္မယ္။"
စိတ္မတိုသည့္အျပင္ သူ႔အားစိတ္ပူေနေသာရွန္႔ေၾကာင့္ ေက်နပ္သလိုလို။ၿပံဳးျပကာေခါင္းျငိမ့္လိုက္ရင္း အခန္းထဲမွထြက္လာသည္။ပစၥည္းမ်ားသိမ္းဆည္းေနတုန္း ဘုန္းသစ္ဟန္ဝင္လာသည္မို႔ ႏုတ္ဆက္လိုက္သည္။
"ကိုဘုန္းသစ္..က်ေနာ္ရံုးဆင္းလိုက္ဦးမယ္။မနက္ျဖန္ပိတ္ရက္ဆိုေတာ့ ေနာက္မွေတြ႕ပါေတာ့မယ္။"
"ဟမ္..ျပန္ၿပီလား..."
ဘုန္းသစ္သည္သူ႔အေမးကို ျပန္မေျဖဘဲ အလ်ွင္စလိုေျပးထြက္သြားေသာ ပိုင္ခြန္းကိုၾကည့္ကာ အူေၾကာင္ေၾကာင္က်န္ခဲ့ေလသည္။
"ေရာက္လာၿပီလား။မင္း..ငါ့အနားမွာေနစမ္းပါ။ဘယ္ေတြေလ်ွာက္သြားေနလို႔ ေခၚတိုင္းတစ္ခါမွမရွိရတာလဲ။"
YOU ARE READING
You are My First Love (or) My Investigator
Romanceေတြ႕ဆံုမႈတစ္ခုဟာ ခြဲခြာျခင္းရဲ႕အစဆိုတဲ့အဓိပၸါယ္လို႔ ငါသိလိုက္ရတာ ငါ့အခ်စ္ဦး မင္းေၾကာင့္ပါ။
