_________________________________________
(Cemal-Barış Telefon Konuşması)
"Alo, kimsiniz?"
"Cemal ben. Telefon numaranı değiştirmişsin ama buldum sonunda. Napıyorsun?"
"İyiyim Cemal sağol. Biliyorsun bir senedir yokum. Çok özledim sizi.
"Bizde çok özledik seni be uzun adam. Gel artık. Hem biliyorsundur Berkan'la Lale'nin nişanı var bir ay sonra."
"Biliyorum Cemal. Sırf onlar için gelebilirim bir ay sonra. Zaten gelmeden ararım sizi. Ee nasılsınız?"
"Biz iyiyiz sadece seni özledik ama Nisa hiç..."
"Adını duymak bile istemiyorum Cemal. Bahsetmezsen sevinirim. Ayrıca artık yeni bir ilişkim var haberin olsun. Ona karşı bir şey hissetmiyorum."
"Anladım."
"Neyse kapatmam gerek kendine iyi bak"
"Sen de."
_________________________________________
(Bu 10 saniyelik telefon konuşması benim olmayan hayatımı alt üst etmişti. Duyar duymaz ağlamaya başlamıştım ve Cemal'i zorla da olsa evden göndermiştim.)
"Şu an balkonda yere çökmüş ağlıyorum ve eski numarana yazmaya devam ediyorum."
"Demek ki şu an bakmak istediğim o masmavi gözlere başkası bakıyor. Demek ki kokusunu bile unuttuğum o bedene başkası sarılıyor. Demek artık o kalbin benim için değil de o kız için atıyor."
"Ben artık dayanamıyorum Barış."
"Ben seni kaybetmişken tekrar kaybettim."
"Bunun ne demek olduğunu anlayabiliyor musun sen?"
"Evet canını belki çok yaktım. Benim yüzümden sevdiklerinden ayrıldın belki ama bana bunu yapma. Canımı bilmeden bu kadar yakma."
"Biraz düşündüm de umarım senin gibi temiz kalpli bir kızdır. Benim tam tersime seni hep mutlu eder inşallah. Çünkü ben seni mutlu edemedim. Özür dilerim seni mutlu edemediğim için ve seni zamanında sevemediğim için."
"Barış ben artık bu kadarını kaldıramıyorum. Bir gün bunları okursan belki de hayatta olmayabilirim çünkü zamanımın git gide azaldığını hissetmeye başladım."
"Benim hiçbir şeyim kalmadı artık. Ama sen gelirsen her şeyim olur biliyor musun?"
"Çünkü benim her şeyim sensin mavi."
~pişman biri
•
