Herşey o gün başladı.hepimiz Ellie'nin evindeydik ve Monopoly* oynuyorduk.herzaman olduğu gibi Kevin kazandı.olivya sinirlenip mutfağa gitti.yaklaşık 15 20 dk sonra gelmeyince hepimiz şüphelenip mutfağa gittik ve Olivya orada değildi.cam açıktı ve su bardağı yere düşmüştü,korku filmlerinden korkan biri olarak çığlık attım ve "Ellie anneni anneni çağır!"dedim.Ama Ellie çağırmadan annesi geldi ve bize ne olduğunu sordu Kevin sakin bir şekilde;
Olivya kayboldu diye başlayıp olayları başından sonuna kadar anlattı.
Ellie'nin annesi hepimizin ailesini arayıp gelmesi söyledi. Daha sonra bizi alıp evlere bıraktılar.o gece biraz zor uyudum.yarın olmasını diliyorum dedi annem aşağı kattan umarım diyip yattım ışıkları kapamaya cesaretim el vermedi.iyi geceler
O sabah uyandığımda yanımda bir kağıt parçası buldum hemen alıp okudum yazan şeye inanamayacaksınız;
"Kızım ben işe erken gidiyorum beyaz sweatshirtini giymeyi unutma!"
Offf yine sıradan bir gün!!!!
Kalkıp elimi yüzümü yıkadım,dişlerimi fırçalayıp saçımı taradım ve üstümü giyip kahvaltımı yaptım.o esnada telefonuma bir mesaj geldi.
Mesaj Ellie'den gelmişti.yazıyordu ki;
Nadya okulun kenarında bulunan kafeye gel .Kevin ile Ron da orada olacak...
Bisikletimi alıp yola koyuldum.geldiğimde ise yanlarında bir kişi daha vardı. Ama bu Anna idi kızgın bir ses tonuyla konuşmaya başladım;
"NE BU KIZ BİZE NELER YAPTI BİLMİYOR MUSUNUZ!!!!BU KIZ BİZİ ÖLDÜRMEK İSTİYOR VE BİZ OLİVYA İÇİN BUNUNLA MI ÇALIŞACAĞIZ ASLA OLMAZ YA O YA BEN!!!"
Ellie beni sakinleştirmeye çalıştı ama hiç bir faydası yoktu.Ağlayarak dışarı çıktım ve bisikletim ile eve gittim belki annem bana neden okula gitmediğini soracaktı belki de kızacaktı ama bir şekilde kurtulurdum ama o kızla iş birliği yapmak bana tamamen tersti.Eve geldiğimde direk yukarı kata çıkıp yatağıma uzandım ve telefonuma baktım.Ellie defalarca aramıştı ve de mesaj atmıştı ama ben haklıydı ve bundan vazgeçmeyecektim.tam o esna da Eric aradı şuan bununla uğraşamazdım zaten kafam yeterince karışmıştı ama öte yandan önemli de olabilirdi sonuçta o benim platonik aşkımdı (ama belki de o da bana karşı bir şeyler hissediyor olabilir.)açmaya karar verdim çünkü onun sesini duymak beni iyi hissettiriyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gülümse sonsuzluğa...
Ficção AdolescenteOnlar korkmuşlar ama hisleri bunu ifade edemeyecek kadar baskıya uğramış ve unutulmaya yüz tutular... Ama aralarından biri hayal gücünü geri alacak.
