Running From Fire

Chapter 4

"Hello, stranger."

If fate is real, then she is a bitch.

Ang babaeng laman ng isip niya nitong nakaraang linggo ay nasa harap na niya ngayon.

Hindi sumagot si Chaise. Hindi niya alam kung dapat. Hindi rin niya alam kung ano ba ang dapat na sabihin.

As if feeling the awkwardness in the air, Wila spoke again. "Sabi ko na nga ba familiar 'yung black Jaguar."

Chaise sighed.

Mabuti na lang at hindi umaatake ang anxiety niya.

No, she wouldn't give away another weakness to Wila.

"Yeah, I had a client meeting. Babalik na 'ko sa office."  Hindi niya alam kung bakit pa siya nagpapaliwanag.

Nilampasan niya ito para pumunta sa sasakyan niya.

Bigla siyang napahinto nang hawakan siya nito sa braso.

Para siyang napaso sa pagdikit ng kanilang mga balat at mabilis na hinila ang braso niya.

"S-sorry," mabilis na sabi ni Wila.

I'm okay. I'm okay, paulit-ulit na paalala ni Chaise sa sarili.

Kaya niya ito. Heck, she survived two years bearing this sickness.

"I... I didn't realize how much I missed you," paliwanag ni Wila.

If Wila's shy, Chaise can feel her face heat up in diffidence. Like they're seeing each other again for the very first time. She hasn't noticed before, but Wila has changed. Not just her style, her whole aura as well.

She is somehow less juvenile and more nubile, yet still somewhat cheeky.

Chaise couldn't peel her eyes away from her supposed kryptonite.

"Chaise?" That voice...

Chaise whipped around only to find yet another person she does not want to see, Natasha.

Yeah. Fate is a real bitch.

Ang malas nga naman niya.

"Oh shit. Nakakaistorbo ba 'ko?" tanong ni Taz na parang walang nangyari sa pagitan nila.

In fact, she looks as lively as ever.

Nang hindi sumagot si Chaise ay lumapag ang tingin ni Taz kay Wila.

"Wait, I know you."

Wila chuckled, as if expecting this scenario.

"I'm sorry, kid, but Miss Casteleon and I were just about to discuss business matters," sagot ni Wila, na para bang nararamdaman ang pagkailang ni Chaise.

Tumaas ang kilay ni Taz. "Nasa sidewalk kayo," sarkastiko nitong sabi.

"Alam ko." Wila's hand wrapped around Chaise's in a tight grip.

Mahigpit para hindi siya makawala, pero hindi ganoon kahigpit na masasaktan siya.

"Let's go, Chaise?"

Bago pa siya sumagot ay hinigit siya ni Wila palayo roon. Hinayaan naman niya ito.

She'd rather be with the person who hurt her than face the minor whom she almost had sex with.

Iniisip pa lang iyon ay nahihiya na siya sa sarili.

Hindi na niya namalayan na dinala na siya ni Wila sa malapit na ospital hanggang sa makapasok sila sa lobby nito.

Saka naman niya inalis muli ang pagkakahawak ni Wila.

"Bakit tayo nandito?"

"I saw an opportunity, I took it." Wila smirked.