Chapter 4: About Nirvana Heights

189 42 16
                                    

Suggest Song - Tonight you belong to me by Patience and Prudence

ေရာက္ဖူးတဲ့ Marco ကပဲဦးေဆာင္ၿပီး Kira လက္ကိုတြဲကာ ေ႐ွ႕ကသြားတယ္။ ေကာ္ရစ္တာတစ္ေလ်ွာက္လံုးက ေဆးရံုကုတင္အစုတ္ေတြက ဟိုေနရာ သည္ေနရာ႐ွိေနၿပီး တစ္ခ်ိဳ႕ကုတင္ေတြေပၚမွာ ပိတ္ျဖဴအေဟာင္းေတြႏွင့္အုပ္ထားတဲ့ လူတစ္ရပ္စာ ဖက္႐ွင္ဆိုင္ေတြြမွာသံုးတဲ့ အ႐ုပ္အေဟာင္းေတြ႐ွိေနတာက စိတ္ေျခာက္ျခားစရာ။

နံရံေတြေပၚမွာလည္း "ဒါက ငရဲတြင္းႀကီး" ၊ "သူတို႔ငါ့ကို သတ္ေနၾကတယ္" ၊ "ထြက္သြားခ်င္တယ္ ကူညီၾကပါ" စသျဖင့္ အနိဌာန္ရံုစာမ်ားျဖင့္သာျပည့္ေနတယ္။ အခုေခတ္ မႈတ္ေဆးဘူးမ်ားသံုးကာ တစ္ခ်ိဳ႕စာေတြက ေလာေလာလတ္လတ္ေရးထားပံုေပၚတာမို႔သာ Marco တို႔လိုခိုးဝင္ေဆာ့သည့္လူငယ္မ်ားလက္ခ်က္မွန္းသိတာေတာင္ စိတ္မသန္႔ျဖစ္ေစတာအမွန္ပင္။

သူတို႔ကဖြက္မယ့္ေနရာစဥ္းစားၿပီးသားမို႔ ကေလးအေဆာင္ဆီေရာက္တာႏွင့္...

"Jose!" ဟု Marco ကခပ္တိုးတိုးေခၚလိုက္တယ္။

အေမွာင္ရိပ္ထဲမွ Jose ကထြက္လာၿပီး ေမးဆတ္ျပကာ

"ဘာလဲ?"

"ဒီအခန္းမွာဖြက္လိုက္မယ္။ ဒီအခန္းကေျခာက္ျခားစရာ အေကာင္းဆံုးပဲ"

Marco ေျပာသည့္အခန္းက်ယ္ျကီးက အခန္းမီးကေတာ့မလင္းေတာ့ေပ။ ျပဴတင္းေပါက္မွ ဝင္ေနသည့္လေရာင္ေျကာင့္ေတာ့ျမင္ေနရတယ္။ Kira ရဲ႕ဖုန္းမီးထြန္းလိုက္ေတာ့ ပိုလင္းသြားၿပီး အခန္းအေနအထားကိုေသခ်ာျမင္ၾကရတယ္။

အခန္းထဲမွာေတာ့ ကုတင္တစ္ဆယ့္ႏွစ္လံုး႐ွိေနျပီး ဟိုဘက္ေျခာက္လံုး သည္ဘက္ေျခာက္လံုး ျဖစ္ကာ အလယ္မွာေတာ့ ​ေလ်ွာက္လမ္း။ ကုတင္ႏွစ္လံုးၾကားမွာ စားပြဲပုတစ္လံုးဆီ႐ွိၿပီး အမ်ားစုက က်ိဳးပဲ့ပ်က္စီးေနၾကကာ နံရံေတြကလည္း အနီေရာင္ညိဳညစ္ညစ္အစက္ေတြ ေပေနၿပီး ေသြးေတြစင္ေနတာႏွင့္ တူေနလြန္းတယ္။

စားပြဲခံု တစ္ခုေပၚမွာေတာ့ ကိုယ္လက္အဂၤါမစံုေသာ ဂါဝန္ႏွင့္ ညစ္ပတ္ေနသည့္ အ႐ုပ္မခပ္ႀကီးႀကီး တစ္႐ုပ္႐ွိေနၿပီး ယခုလိုအခ်ိန္ျမင္ေတြ႔ရသည္မွာ စိတ္ေျခာက္ျခားဖြယ္ေကာင္းလြန္းလွတယ္။

A Flickering NightWo Geschichten leben. Entdecke jetzt