CHAPTER 2

17 5 6
                                    



Andito ako ngayon sa mall hindi ko kasama yong mga kaibigan ko umuwi kasi sila sa mga parents nila kaya mag-isa lang akk ngayon,alam nyo naman wala na yong mga parents ko si tita naman nasa US pa hindi pa sya nauwi.

"Ano naman kaya ang gagawin ko dito".Walang ganang saad ko.

Kaya nag libot-libot nalang ako hanggang sa may napansin akong Coffee Shop at napagpasyahan kong pumasok mona dito.

"Yes Ma'am what's your order?".

"Ahm 1 order for creamy latte".

"Yes".

"Ok po Ma'am after 5 minutes po Ma'am andyan na po yong order nyo".

"Ah ok thankyou".

Umupo nako dito malapit sa may pinto nagcellphone muna ako habang iniintay ang order ko.

After 5 minutes ay andito na ang order ko.

"Hi Ma'am here's your creamy latte, enjoy your coffee".

"Thankyou".Nakangiting saad ko

Ng makaalis na yong waiter ay tsaka ko hinigop yong coffee ko.

Nagtagal pa ako dito ng ilang minuto ng mapagdesisyonan ko ng umalis.

Medyo malayo nako ng Coffee Shop ng biglang may sumigaw

Miss! Miss!

Hindi naman sa assumera ako pero nilingon ko yong sumisigaw ng Miss baka kasi ako yong tinatawag.

Paglingon ko ay nagulat ako ako ng may biglang lalakeng tumatakbo papunta dito sa gawi ko. OMG ang guwapo nya.

"Ahm Miss sayo to right?".Tanong nya

Bat ang gwapo neto sabi ko sa isip ko.

"Miss ok ka lang ba?".

"A-ah yeah! I'm ok".Nahihiyang saad ko

"Ahm ok, nga pala sayo to right?". Tanong nya

"Ah yaeh that's mine". Sagot ko

Kinuha ko naman agad sa kanya yong wallet ko.

"Naiwan mo sa Coffee Shop".Saad nito

"Ah ganon ba hindi ko ata napansin hehe". Saad ko

"Ahm! By the way, I'm Jk and you?". Pagpapakilala nya

"Me? Ah I'm Iu". Sagot ko

"Oh nice to meet you Iu".

"Nice to meet you too Jk".

"So mag-isa ka lang?". Tanong nya

"Yeah bakit may nakikita kabang iba?".

"Hmmm mukang mag-isa ka nga lang".

"Eh ikaw mag-isa ka lang din ba?". Tanong ko din sa kanya.

"Yup mag-isa lang din ako".

"Hmmm".

"Bat wa kabang kaibigan kaya mag-isa ka lang?". Tanong nya

"I have a friend but, umuwi kasi sila sa parents nila".

"Ganon ba, Eh bat ikaw hindi kaba uuwi sa parents mo?".

"Ah w-wala nakong parents nauuwin, and tita kona lang ang meron ako and friends". Mahinang saad ko

"Ow! Sorry to hear that".

"No it's ok, pano monga pala nalamang akin tong wallet?". Tanong ko

"Ah sa dad ko kasi yong Coffee Shop may pinaayos lang sakin so nong palabas nako para umuwi nakita kita mag-isa ka lang kaya tinitigan muna kita nong mapansin kong palabas kana nakita ko yong wallet mo naiwan mo sa table kaya yon hinabol kita". Pagpapaliwanag nya

THE GUY I MET IN MY DREAMSTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon