Zootopia: Where Anyone Can Survive✔️

Epilog

     Był ranek, godzina szósta pięćdziesiąt dziewięć, słońce świeciło swoimi promieniami słonecznymi. Nie padał deszcz, nie było też mocnego, porywistego wiatru. W studiu telewizyjnym o nazwie „ZNN" panował tłum zwierząt, co chwilę jakieś osoby przechodziły w te i nazad.

    Parę sekund później, powstała cisza i skupienie. Kamerzysta, którym był koala, zaczął transmisję na żywo. Miał kamerę skierowaną w stronę biurka koloru mięty, przy którym siedziała samica, która była irbisem śnieżnym. Ubrana była w fioletowym ubiorze, na piersi miała przypięta złotą przypinkę, która wyglądała, jak kwiat.

    – Dzień dobry, jestem Ann Watson, a teraz pora na fakty w „ZNN". – rozpoczęła przekazywanie informacji na żywo. – Minęło już kilka dni od rozpoczęcia naprawy całego świata. Nasze państwo wspierało wtedy pozostałe kontynenty i kraje, które miały poważne problemy, które dotyczyły epidemii nieumarłych. Od jutra Stara Sahara będzie w stu procentach dostępna dla ich mieszkańców, a dziś jest kontynuowana odbudowa Śródmieścia, zaczęli od ratusza, którego jeszcze nie skończyli, natomiast nasze studio nie uległo poważnym kłopotom, dzięki czemu jego odbudowa odbyła się tylko przez tydzień. Przejdźmy więc do konkretnych rzeczy a mianowicie do bohaterskiego czynu słynnych policjantów w mieście, czyli Judy Hopps i jej partnera Nicholasa Wilde'a. Do dziś jesteśmy wzruszeni ich śmiercią, Wilde zginął podczas wyprawy, natomiast Hopps, która była odpowiedzią na pokonanie zombie, zginęła z honorem i niezwykłą odwagą. Nigdy nie zapomnimy ich poświęcenia, który grał tu bardzo ważną rolę. Zakończymy już tę wzruszającą część wiadomości, tylko przejdźmy teraz do dzisiejszej pogody. Dziś pogoda będzie bardzo słoneczna w całej Zootopii, w nocy będzie padać deszcz, natomiast jutro będzie wiał ostry wiatr. Więc to już by było na tyle na ten moment, ja się z wami żegnam. Ann Watson, „ZNN".

{[<°>]}

    Białe pomieszczenie, w którym się znajdowały się dwa krzesła, które również były koloru bieli. Na obydwóch siedziało dwóch ssaków – ofiara i drapieżnik.

     – Nie dałam rady, przepraszam. – powiedziała ze łzami w oczach ofiara, którą była króliczka

    – Judy. – lis przybliżył się do rozpłakanej. – Dałaś radę, zginęłaś dlatego, by uratować wszystkie, pozostałe istnienia. Wszyscy tam na dole cię podziwiają, ja również. – położył palec na podbródek funkcjonariuszki, a następnie podniósł jej głowę, by mógł się przyjrzeć jej fioletowym oczom. – Teraz będzie tylko lepiej, uwierz mi.

    – Zawsze cię podziwiałam.

     – Widzę w ciebie coś więcej, niż zwykłego królika.

      – Dowiedziałam się tego z listu, który napisałeś do Finnicka.

      – Wiem o tym, obserwowałem cię z zainteresowaniem i podziwem. Uwielbiam, jak niszczysz wszystkich dookoła.

      – Weź nie przesadzaj.

     – Masz rację, niszczysz tylko tych, którzy na to zasłużyli.

     – Dokładnie. – zgodziła się ze swoim partnerem. – Chcę ci coś powiedzieć.

     – Co takiego? – spytał lis.

     – Kocham cię. – pocałowała Nicka w usta, w końcu miała taką okazję, brakowało jej go, strasznie za nim tęskniła.

     – Też cię kocham, kochanie.

„Najpiękniejszych chwil w życiu nie zaplanujesz, one przyjdą same"
„Cytaty" anka825

THE END

GŁOWNI BOHATEROWIE:

Judy Hopps

Finnick

Patrick Clock

Justin Miller

Kate Redson

Nick Wilde

Simon Clock

Koledzy Simona

Mutanty

i inni

POMYSŁ

Mati_Legend

OPOWIADANIE

Mati_Legend

OKŁADKA

Mati_Legend

MOTYWACJA

SzczwanyLisek

Firefox_1234

Witam w epilogu, czyli zakończeniu sequelu „Zootopia: Where Everyone Can Die", czyli „Zootopia: Where Anyone Can Survive.

Gdy opublikowałem pierwsze trzy rozdziały, od razu było ponad sto wyświetleń. Czemu? W poprzedniej części dobiliście ponad tysiąc, za co bardzo wam dziękuję.

Tak jak ostatnio, wrzucę wam parę materiałów dodatkowych dla ciekawskich.

Myślę, że na ten moment to tyle.

Pozdrawiam.

Mati_Legend