Karşim Günah ☢ %15 Textıng

0.7

Günün yorgunluğuyla kendimi yatağa attım. Bugün çocuklar beni yine yeyip bitirmişlerdi. Kursta bir o yana bir bu yana dönmekten başım ağrıyordu. Ama çocukların ilerleme kaydettiklerini gördükçe tüm bu sıkıntıların hepsi toz oluyordu.

Doğruldum ve kafamdan başortümü ve bonemi sıyırdım. Feracemi de yerine asıp tekrar yatağa uzandım. Üzerimi çıkarmaya üşeniyorum ne yapayım?

Telefonuma gelen çağrıyla feracemin cebinden telefonu çıkardım ve kimin aradığına baktım. Lahmacun katili arıyordu. Ebrar yani.

"Alüü"

Bir kahkaha patlattım. O neydi gız?"

"Naber?"

"İyi de, şimdi ayrıldık bir şey mi oldu?"

"Hee, Havva hoca aradı şimdi. Yarın camiinin erkekler bölümüne gideceğiz. Çocuklar için slayt mı hazırlanmış ne, onu izleteceğiz."

"Hımm, hadi bakalım. Bir aksilik çıkmasın da."

"İnşAllah çıkmayacak cinim."

Arkadan Ebrar'ın annesi Reyhan teyzenin seslenmesiyle annesine döndü. Bir kaç saniye sonra tekrar hatta geldi ve;

"Mihrimah annem çağırıyor beni akşam konuşuruz tamam mı?"

"Tamam tamam sen bak işine hadi Allah'a emanet."

"Sendee"

Dedi ve kapattı. Telefonu çalışma masamın üzerine bıraktım ve üşengeçliği es geçip rahat bir şeyler giydim. Odamdan çıktım ve mutfağa ilerledim. Çok müthişmel kokular geliyordu buradan! Annemde ocağın başında patlıcanları doğruyordu. Yanına gittim ve;

"Validem bu patlıcanlı türlü mü ben mi yanlış görüyorum?!"

Annem kıkırdadı ve bana cevap verdi;

"Evet evet, hadi sende arkadaki patateslerin başına geç bakalım."

Sandalyeye oturdum bıçakla patatesleri yuvarlak şekilde doğramaya başladım...

-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-

"İşte olduu"

Annem patlıcanları doğradıktan sonra bana güvenerek mutfaktan çıktı. Şimdi ise patatesleri ve biberleri doğramayı bitirmiş hepsini tencereye boşaltıp suyunu koymuştum.

(Bu yemeği daha önce hiç yapmadım, eğer yanlışsa bilemeyeceğim fkjdmdjd)

O pişmeye başlarken bende içeri girip üçlü koltuklardan birine yayıldım. Tam telefonumu elime almıştım ki, bu  anneme battı.

"Mihrimah"

"Hı"

"Salondaki çamaşırları astın mı kızım?"

"Bu çok şüpheli bir soru anne, hemen olay yerine dönüyorum. Bu iş burada çözülecek sen hiç meraklanma."

"Hay Allah'ım, deli kız!"

Kıkırdayıp salona geçtim ve çamaşır askılığını açtım. Telefonumdan bir şarkı açıp mırıldana mırıldana işe koyuldum...

-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-

İş bittiğinde bende bitmiştim. Yorgunlukla kendimi yatağıma attım. Babam aşağıda haber izliyordu. Annemse halamla görüntülü konuşuyordu. Ha diyeceksiniz bu kızın ablası nerede? Hemen cevaplayayım; Hanfendi arkadaşlarıyla eğlenmeye gitti, haliyle işler bana kaldı. Gıcık.

Telefonuma gelen bildirimle dikkatimi oraya verdim.

0548#: Nasılsın ayol birader tatlım

0548#: Ben süperim.

0548#: Abim beni zorla dışarı çıkardı.

Mihrimah#: Demek bir abin varr

Mihrimah#: Hımm.

0548#: Ya

0548#: Ama ya

Mihrimah#: Hihihh

Mihrimah#: Neyse bilinmeyen

Mihrimah#: Konuya bodoslama dalıyorum, çünkü neden olmasın?

Mihrimah#: Bak, ben müslüman bir insanım.

Mihrimah#: Ve dinin gereği seninle konuşmam haram.

Mihrimah#: O yüzden, iyiliğim için bana yazma.

Mihrimah#: Biraz daha büyümemiz lazım bu konular için anlıyor musun?

Mihrimah#: Kalbini de kırmak istemiyorum.

0548#: Haklısın...

0548#: Bunu senden bekleyemem ama işte...

0548#: Aynı şekilde bana da günah...

Mihrimah#: Mahşer günü hesabımızı tek başımıza vereceğiz.

Mihrimah#: Ve ben günahlarımın sevaplarımı ezmesini hiç mi hiç istemiyorum bilinmeyen.

Mihrimah#: Sende istemezsin herhalde?

0548#: Tabii ki...

0548#: Ama bir gün, bir gün benimle mesajlaşman günah olmayacak.

0548#: O günü iple çekiyorum Mihrimah.

0548#: O güne dek en güzel'e emanetsin...

Mihrimah#: :')

_____________________

Ayh duygulandım ayolsu!

Neyse

Bölüm nasıldı bebilerr?

Soruyorum;

Mihrimah?

Bilinmeyen?

Yazışma konusu?

Ortak kararları?

Mihrimah'ın tutumu?

Bilinmeyen'in tavrı?

Yirim lan ben bunları

Neyyse

Oylar verildiysee

Öptüm sayın canlar

Hadi Allah'a emanet olunn

Muah

🌴 imanlıgörllerkazanacak 🌴