Dedicated to Dayiyenn19
WATCHOUT FOR HOMOPHOBIC
A baby reminder: please bare with my typos and grammar nasa editing and revision pa tayo mga beks!.
Nezuko Brint Stanford
Credits to the owner of the photo.
( The promise na ipapakita ko mukha ni Stanford)
T
roy
Nasa balkonahe ako ngayon ng condo unit ko habang humihithit ng sigarilyo. Hindi ako mahilig magsigarilyo pero gumagamit ako pag masakit ang ulo ko dahil sa stress o kapag may problema ako when it comes to someone na nagpapapsakit sa ulo ko.
"Haist" buga ko nga usok habang malalim na tinitingnan ang maliwnag na kalangitan.
"Baka hate!, baka mas lalo kitang layuan" Napabuga muli ako ng usok dahil sa bigla akong na inis sa na iisip.
"Fuck, ganon kaba talaga kagalit sa akin para ayawan mo ako, o mas gusto mo yong putang stanford na yon" sabi ko sa sarili ko habang mataim-tim na humihithit ng sigarilyo.
Mahigpit akong napahawak sa terrace dahil sa inis.
WAAAAA!
Hindi ko maiwasang mapasigaw dahil sa inis at galit.
"Puta! Puta Puta",
"Simula palang ng makita kita ay akin kana peter at walang sino man ang maaring umagaw sayo sa akin,"
"Ngayon pang nahanap na kita, wala ka nang kawala sa akin. Matagal kitang hinanap kaya wala kanang takas sa akin" sabi ko sa sarili habang binabalot ng itim na aura dahil sa inis at galit.
Agad akong pumasok matapos makaubos ng tatlong sigarilyo at tumongo sa kusina para kumoha ng beer sa ref.
Good thing kasi marami ang stock at di ako nawawalan dahil isa lang ito sa gamot ko kapag nalulunod ako sa mga bagay na nagpapasakit sa akin.
Ka agad kung binuksan ang isang in can at ininom ito ng walang pag aalinlangan, pagkatapos maubos sinundan ko ito agad at sinundan ng walang aalinlangan.
Hindi ako nagdahan dahan sa paginom dahil mas na naig sa akin ang galit at sa pag-inom kolang pweding maibigay ang lahat ng galit na meron ako.
LIMANG wala ng laman na beer incan ang nasa ibabaw ng mesa habang ako ay nakakaramdan na ng konting pagkahilo.
Pinulot ko ang pang anim at binuksan ko ito, agad na ininom ko ito at ng mailapag ko ang incan ay bigla akong nakaramdam ng matinding hilo kayat medyo napayuko ako sa mesa, dag dag pa ay nakatayo ako kayat medyo hirap na ako.
"Puta ganon ba ako kawalang hiya para ayawan mo ako?" hindi ko maiwasang kausapin ang sarili habang iniinom ang pangpitong beer.
Hindi konarin ang mapigilang mapaiyak.
"T-troy," boses ng isang pamilyar na tao ang pumokaw sa aking pagmumuni muni.
Liningon ko siya at bakas sa mukha nito ang takot at pangamba, embis na malungkot ako sa nakikita ko ay galit ang namutawi sa aking isip.
Alam ko sa sarili ko kung bakit ako galit at yon ay ang pag di kagusto sa akin ng isang taong nais kolang namn ay mahalin din ako. Handa naman akong kalimutan ang mga nangyari noon basta mahalin niya lang ako.
"Bakit?" tanong ko sa kanya at inilapag ang isang incan sa mesa.
"T-trroy" Sambit ulit nito sa pangalan ko.
"Bakit peter?, Bakit mo ako ginaganito!, mahirap ba akong mahalin hah?" hindi kona mapigilan ang sarili ko nasabihin sa kanya ang mga bagay na nasa isip ko.
Pero hindi ito umimik at nakayuko lang itong nakaharap sa akin at tanging mesa lamang sa kusina ang tanging pumapagitan sa amin.
Galit iyon ulit ang naramdaman ko. At dahil don ay diko namalayan ang pagkayupi ng hawak kung incan na beer at pag agos ng laman nito sa mesa.
Alam kung napatingin siya sa kamay ko dahil kita ko sa mukha niya ang takot.
At dahil doon ay diko maiwasang matawa ng mapakla at sabay na itinapon sa gilid ang hawak kung incan.
"Anu takot ka sa akin?, Damn ayaw mo na nga sa akin takot kapa sa akin, wow bwesit na buhay to" galit kung sabi habang isa isang tinatapon ang mga nasa mesa.
WAAAA!
Hindi kona rin ang maiwasang mapasigaw dahil sa inis, at wala akong pake kung andiyan siya sa harap ko, Takot siya at alam ko yon.
Diko narin kinaya ng mga luha ko ang kumawala sa pisngi ko. At kasabay non ay ang pag alis ko sa kinatatayuan ko at lumakad papasok sa sala. Hindi ko siya pinansina at linagpasan konalamang itong nakayuko sa harap ng mesa.
"Alam kung ayaw mo sa akin, at kahit gustohin ko man na ikulong ka dito at angkinin ka ay hindi kita pag-aari. Kung aalis ka umalis kanalang at makaka asa ka na hindi na kita gugulohin pa." sabi ko sa kanya at tuloyan na akong naglakad papunta sa sala.
Pero hindi paman ako nakakarating ay may naramdaman akong mga bisig na yumakap mula sa akin likoran.
Ramdam ko din ang paghikbi nito sa aking likuran.
Diko alam ang gagawin biglang lumambot ang buo kung katawan at namalayan konalamang ang aking sarili na niyayakap ito paharap at pinapahid ang mga luhang pumapatak sa mga mata nito.
Napatitig ako sa mga mata nito at kita ko ang lungkot na namumutawi doon kaya umiwas ako sa titig niya dahil ako ang nasasaktan sa aming dalawa.
Pero hinawi niya ang mukha ko papaharap sa kanya at isang mainit na labi ang dumampi sa aking mga labi.
Isang butil ng luha ang tumolo sa aking mga mata. Napapikit nalamang ako at tinugon ang halik nito.
Mr_Nobody
Y.Y
Again guys support niyo ang nasa dedication ko . Read and vote her stories.
YOU ARE READING
Red and Wine V1
HumorI know this all too well, as, over the last few months, I had to find closure after separating with the love of my life and closing down my first startup. The closure I had to find for each event was different in its own way, but finding it was impo...
