Red and Wine V1

Chapter 18: I know His name My stranger

Dedicated to Boyslove_04
Hi baby ha miss you.

WATCHOUT FOR HOMOPHOBIC
A baby reminder: please bare with my typos and grammar

Peter

Three days since i went home to the place where I know I am truly belong, at tatlong araw na din akong wala sa sarili, lutang at animoy wala kang kausap dahil minsan wala ako sa katinuan At naglalakbay ang isip ko sa ibang dimensyon.

Yeah I've been thinking Troy at kung anu na ang kalagayan nito. Ajrjay think tge best way for me, lalo pat alam nito ang past ko. Sana maging masaya ako kasi sa una palang ay ginusto konaman talaga to yong lumayo sa kanya.

I am here now nasa isang upoan habang nakatingin sa mga batang naglalaro sa labasan ng mansion ni papa. Diko maiwasang mapatingin at ngumiti sa mga batang kita mo sa mga mukha nito na walang problema silang dinadala.

"Ang sarap maging bata muli" sabi ko sa sarili haban nasa mga batang naglalaro parin ang attention.

"Peter!" napatingin ako sa tumawag sa akin pangalan at diko maiwasang ngumiti kung sino iyon.

"Yes Mr. Stranger slash kondoktor at soon to be COE of STANFORD group of company?" bati ko sa kanya ng ngumingiti at siya naman ay tumatawa lang.

"Andito kalang pala kanina pa kita hinahanap" ani nito ng makalapit sa akin at tumabi

"At bakit?" kunwaring pagtataray ko sa kanya.

"Wala lang miss lang kita" tugon nito na kinukorot pa ang pisngi ko.

"Anu ba Brint masakit yon ah" pagrereklamo ko habang hinahawakan ang pisnging kinurot nito.

"Sorry" sabi nito at ginulo ang buhok ko.

"Hmmmmm," tanging tugon ko sa kanya at ibinaling muli ang attention sa mga bata.

"They seems like having a great time"

"Yeah kanina kopa sila pinagmamasdan, sarap siguro maging bata ulit"

"Bakit naman gusto mong maging bata ulit?"

"Kasi habang bata ka wala kang problemang iisipin, look at them napakasaya nila all they need to do s to play after doing thier task"

"No you are wrong Peter,you shoud not let yourself believe of what your eyes saw"

Napatingin ako sa gawi nito dahil sa sinabing nagpagulo sa isip ko, at mukhang nakuha nito n nagugulohan ako kayat ngumiti sa akin at tinuloy ang sasabihin.

"Dahil hindi lahat ng bata ay masaya at walang problemang pinagdadaanan. Maybe nakikita mo silang masaya pero hindi lahat sa kanila masayang totoo. Look at that boy na nasa gilid" ani nito at tinuro ang batang nasa may puno habang nakatinging naglalaro sa mga batang nagsasayahan.

"Yes nakita ko bakit?"

"Do you think masaya siya?"

"Hindi?"

"Exactly! it is because he is being excluded Rejected and ignored. Hindi man nakikita ng iba pero deep inside masakit ang baliwalain Peter. You know may mga bata ding sa murang edad ay nabuhay na sa mundong hindi dapat nasa katayuan nila" sabi nito habang nakatitig sa batang nasa puno.

I feel amaze and dina ako na surprisa sa taong nasa harap ko. I dont know kung bakit siya kausap ko , gumagaan ang loob ko. Para siyang gamot sa allergy nakapag umatake need molang uminom para mawala ang rushes mo.