Killing Me Softly

Prologue

(Note: Not Edited)

°°°

"I heard you and your wife weren't getting along so well, Wala ka ba'ng balak na makipaghiwalay sa kanya? It's been like, what? Almost 5 years na 'rin pala no'ng ikinasal kayo, what's your plan?" Tsk. Heto na naman tayo. 'Yang mga usapan na hindi matapos-tapos.

Pabalik balik lang tayo ng usapan na 'yan. Ang gusto ko lang naman ay huwag na nilang pakialaman ang relasyon namin ni Leyn, kung meron man, we've been married for a long time na 'rin pala, pero ni hindi 'man ako binigyan ng pansin o itinuring na asawa niya, which I don't mind at all, kahit minsan, I understand her.

Sino ang gugustuhing makulong sa isang kasal na hindi mo naman mahal ang pinkasalan mo diba, she was forced into this and honestly, I don't deserve a woman like her. She doesn't seem to care about me at wala sa'kin ang atensyon niya.

And I know it already na she's not into me. But, I was disappointed in my parents, ito na lang ang ang pag-asa kong mapansin nila. All I wanna do, is to have their attention. Naiinggit na nga ako sa kambal ko, pero okay lang. I understand them, Eunice is too young. That's why my parents need to guide her.

'Pero bakit si Eunice lang? Kambal kaya kayo.'

I heave I sigh, I guess being the older sibling you are, you have to sacrifice a lot for your younger sibling because that's what we do right? Nasa iyo lahat ang bigat na dinadala ng nakakabatang kapatid mo, ikaw lahat ang papasan sa mga responsinilidad ng kapatid mo dahil ikaw na 'rin ang tatayong pangalawang magulang para sa kanila at dapat maging maganda ihemplo ka 'rin.

"East? You okay? You looked pale today, are you sick?" Me? Nagawa ko pa ngang sumayaw-sayaw kanina, tapos ako may sakit? Hah.

'May sakit ka naman talaga, sakit sa utak kamo. Sinong tanga ang magsasayaw sa banyo? Kahiya ka.'

You little piece of shit—

"East? Mas makakabuti kung uuwi ka muna. I'll call Leyn, gusto mo ba?" I shook my head.

Minsan talaga napaka-buti ni Eunice, pero minsan may sayad siya. Baka kapag ini-storbo ko 'yun ngayon, magalit lang.

Isa pa 'tong si Leyn, hindi ko alam, sa makalipas na limang taong na kasal kami ay never ko pa siyang pinuntahan sa office niya at gano'n din siya sa'kin. She never talked to me—well sometimes kapag may kailangan siya. Pero ayos lang 'yun, at least she still acknowledges me as human.

Halos ayaw niya na nga akong makita ni Leyn eh, she despises me. Sila na daw dapat ni Abel--whatever her name was, Sila dapat ang nagkatulyan ng childhood sweetheart niya. But sorry na lang sila, I've entered the picture already. I wonder who's that Abel she means though. Mas maganda naman ako sa kanya sigurado ako d'yan.

'Maganda ka nga, hindi naman ikaw ang mahal'

Ouch! Mean.

"Oh okay, I'll call your sister na lang. I'm sure hindi siya magadadalawang isip." Ipinikit ko na lang ang mga mata.

"Tell her to bring beers as well, Kai. This night after work, I endeavor to be sozzled." I heard her scoffed pero alam kong hindi naman nila ako tatanggihan.

Ano ba'ng ginagawa ko sa buhay ko, ganito na lang ba palagi? ngayong dumating na si Abel again—yeah, you've heard it, probably naglalandian na silang dalawa ni Leyn. Mas lalong nawala ang atensyon ni Leyn sa'kin ngayong nakabalik na si Abel. Baka Second lead lang talaga ang role ko sa kwentog 'to. Sige, wag na kayo magbasa 'di naman 'to happy ending eh. Chor.