Killing Me Softly

Capitulo πέντε

Salome Esther Demitrous

She was alone, just sitting. So, she really waited for me? Kahit hindi niya alam kung pupunta pa ba ako o hindi na? I can't believe this woman.  Alam niya namang delikado ang buhay niya, buti na lang  at marami akong bodyguards na pinadala at masisigurado ko ng onti ang safety niya pero hindi pa 'rin ako kampate. I don't fucking trust the government, baka mamaya sila 'rin ang maging dahilan ng ikakapahamak nitong tangang si Lajora.

Alam na ngang gabi lalabas pa, utak talaga nito eh.

Pumasok ako at agad naman akong sinalubong ng Waiter, he told me na puntahan ko na daw si Ms. Lajora dahil kanina pa siya naghihintay. She's crazy indeed.

Is she making me guilty aren't she? Pero...Hindi ko naman kasalanan diba? She didn't tell me, I didn't even know, pero kinokonsensya niya ako. Aishhh..hay ewan.

'But you still came, even if she told you not to.'

Because I am guilty. Look at her, Nagmumukha siyang kawawa, halos lahat ata ng tao dito may ka-date o kausap. While her, just comfortably sipping  her wine.... Alone of course. Sa sobrang suplada niyan wala 'yang papansinin na hindi niya kilala kapag wala siya sa mood. Medyo matagal-tagal na 'rin kami kasing magkasama at medyo kilala ko na 'rin siya. Saka, dahil na 'rin siguro sa issue niya ay walang naglalakas loob na lapitan siya. Mga tao talaga.

Naupo ako sa harap niya na ikinagulat niya, hindi niya siguro inaakala na pupunta talaga ako. I know I'm late, I had to deal with Levis the bitch of a cousin before coming to her. Epal talaga minsan ang isang 'yun, pasalamat siya mahal ko siya kundi pinatapon ko na 'yun sa Mariana Trench. Joke lang, love ko pa 'din siya. Walang hiya 'yun, ilang taon kaming ghi-nost na literal.

"Ba't ka pa pumunta? I told you, You don't need to."  Ba't ba siya nag-iinarte? Pinuntahan ko nga siya dahil concerned—I mean na-guilty ako.

I'm not concerned, really.

"Huwag ka na ngang maarte, let's just eat. Gutom na din ako," I called the waiter to order for the both of us. Wine lang kasi 'yung nasa mesa, diet ba 'to?

"Hindi man lang tinanong ang gusto ko," Sabad niya ng maka-order ako. "Nah, no need. I know I am the one you want." Is it me or did I saw her blush? Or baka tumatama lang talaga 'yung wine sa kanya?

"A-Ang kapal mo ha." she  just chuckled and started to eat.

Joke lang naman eh. Ba't nauutal?

After our dinner date, dinner date 'yun, wala kayong pake, 'yun ang gusto kong itawag. I just drove her home. She didn't brought her car, anong klaseng katangahan ba 'yan? Porket malapit 'yung company niya sa restaurant? Bakit, sa Building ba ng company nila siya matutulog? So that means mas lalong delikado ang buhay ni Bruha? Tanga talaga ng babaeng 'to, hindi nag-iingat ako ang nai-stress sa kalagayan niya.

She insisted at first, pero I didn't let her. Alangan naman pabayaan ko siya, mukha pa namang weak 'to. Isang ihip lang lilipad na 'to eh. Saka delikado na 'rin kasi anong oras na, buti na lang dumating ko kasi talagang hinintay niya ako at hindi pa kumain. Pa'no pala kung hindi ako dumating?

Infairness, kanina sa restaurant madami ang nakatingin sa kanyang mga lalaki, pero bahag naman ang mga 'yun kasi siguro alam nilang tatarayan sila ni Bruha, 'yan pa, pinaglihi 'yan sa sama ng loob. Saka, hindi ko naman masisi ang mga lalaking 'yun kanina. Si Abel Lajora na 'yan eh. Talo niya pa ang ang model doon sa Tv na napapanood ko. She's more attractive that those Models, hindi naman sa nagrereklamo, but she is more than of those Woman. Talagang kakaiba ang charm ng mga Lajora, no'ng nakita ko nga ang Mrs. Lajora ay akala ko ay kapatid niya ito.