ateş prensesi

9.Bölüm

Aryadan                                                                                                                                                                                      uyandığımda hava kararmıştı kalkdım etrafa bakındım neler oldu öyle kalktım üzerimde hayla sabah giydiklerim vardı dolabı açtım içinden bir tişört ve şort aldım ateşin oldukları için büyük olacaklardı zaten giyindim ev çok sessizdi acaba bir yeremi gitmişti  -Ateş - deim ses yok-ATEŞ- dedim bir mırıldanma sesi geldi nerden geldiğini anladığımda salona koştum Ateş koltukta uzanmış uyuyordu yavaşça ona yaklaştım ve yanağından öptüm dudağının kenarı kıvrılınca numara yaptığını anladım-pis köpek taş şeytan yakışıklı ruh hastası - diye saydırdım arada şey etmiş olabilirim ama duymamıştır ya demi duymamıştır biri arkamda belime sarılınca hafif irkildim -sen bana ne kadarda güzel saydırıyordun öye bir daha saydırsana -dedi kafamı öne eğdim çünkü utanmıştım - tamam hadi o zaman yemek yiyelim acıkmışsındır-sadece kafa salladım çok güzel bir masa hazırlamıştı hemen telefonumu elime aldım ve ateşide kadraja alarak instada paylaştım açıklamadada ateş şeften mükemmel sofra yazdım yemeklerimizi yedik yemek bitince -ellerinize sağlık ateş şef- dedim anlamadı    -afiyet olsun -dedi kalktım bulaşıkları makineye dizdim bu sırada ateş anladığım kadarıyla instada geziyordu işimi bitirdim ve onu izlemeye başladı kaşları çatıldı aha bu sefer kesin sıçtım hemen kaçmaya başladım çünkü ateş şu an beni kovalıyor ve bana beni ölürcekmiş gibi bakıyor odaya girdim neden böyle bir mallık yaptıysam artık yavaş yavaş bana yaklaşıyordu ben geriye gidiyordum taki sırtım duvara çarpana kadar o yaklaştı yaklaştı ve yaklaştı bu kadar yakın olmamalıydık ellerini iki yanımda olacak şekilde duvara yasladı beni duvarla arasına almıştı  kalbim neden bu kadar hızlı atıyorsa aramızda 1 cm den az vardı gözlerime  bakıyordu sonra bakışları dudaklarıma kaydı bir anda sırıtarak gözlerime tekrar bakmaya başladı -eee güzellik bu yaptığının bir cezası olmalı değilmi-ben bu cümleyi çok iyi tanıyordum  ben  5. sınıftayken bir çocuk benimle konuşmuştu hatta kalem istemişti bunu duyduklarında aynı cümleyi kurmuşları ve beni dödükten sonra karanlık bir odaya kapatmışlardı ben sadece gözlerine bakıp titrerken - lütfen bana vurma ateş kaldırıdım fotoğrafı- dememle şaşırdı - güzelim ben sana vurmuycam sadece hatanın bedelini bana vereceksin - dedi böyle deyince - ne yani şimdi bana birşey yapmıyacakmısın karanlık odayadamı kapatmayacaksın -dedim şaşırdı - evet sana bir şey yapacağım ama böyle bir şey değil - dedi korkuyla -na_nasıl?- dedim oda -bak böyle - dedi ve dudaklarıma yapıştı şaşkınlıkdan azım açılınca daha çok tutkuyla öpmeye başladı bu benim ilk öpücüğümdü ama verbileceğim en mükemmel insana verdim şu an onu durdu ve- neden karşılık vermiyorsun eğer - dedi lafını kestim- ben bilmiyorum - dedim güldü ah lanet olsun o mükemmel ötesi gamzesi düştüm lan hayriye kaldır beni -benim yaptıklarımı yap yeter - dedi ve dudağıma yapıştı yine ama daha deminki gibi değil çünkü ağzım kapalıydı çenemden tuttu ve ağzımı açtı yumuşak öpücüklerini sertleşitrdi ona ayak udurmaya çalışıyordum  dili ağzıma gidiği an gözlerim kocaman açıldı  eliyle gözlerimi kapattı ve devam etti ayrıldığımızda nefes nefeseydik dudağım çok acıyordu ve acayip utanıyordum dudağıma bakmadan hemen yatağa girip örtüyü kafama kadar çektim şu an onu görmek isterdim çünkü kahkaha atıyordu ama  utançtan örtüyü kaldıramıyordum  gözlerimi kapadım ve oda yatağa girdiğinde uykuya daldım ..         

487 kelime ilk defa böyle bir bölüm yazdım lütfe saçma olabilir ama bende okuduğum bir kaç kitapta denk geldim orda anlatılan dan hadırladığımı yazdım çok saçma olabilir eğer istemezseniz yorumlarda belirtmenizi isterim .