2. bölüm

29 5 3
                                    

*kabul et koruyayım seni*

Yatağımdan doğrularak cama çıktım .
S*gara pakedimin içersinden bir tane alarak yaktım .
Güneşin doğuşunu izlemek hoşuma gidiyordu..
Her sabah yaptığım gibi derin bir nefes alarak erken kalkıyordum.
Bugünde öyle. Üstüme bir tişört geçirip aşağıya indim.
Anneannem ve dedem uyanmamıştı.
Bahçeye çıkarak armut koltukların birine oturdum.
Burağı aradım;
"Günaydın "
"Günaydın "
"bugün Senin bardayız değilmi?"
"Evet ama akşam belki ben pek gelmem"
"Neden oğlum ya ne güzel eğlenelim işte"
"Sevmiyorum fazla ama orda olmaya çalışacağım "
" oğlum neden bar açtın lan?"
" ne bileyim lan açtım işte "
"Orda olacaksın neyse ben kahvaltımı yapıp çıkıcam "
"Tamam Görüşürüz "
"Görüşürüz geç kalma "
"Tamam"
Telefonu kapatarak masaya koydum.
Ellerimle yüzümü ovaladım.
Ve düşünmeye başladım..

Aydayı..
Hâlâ aynı biliyormusunuz , masum, utangaç , soğuk, nazik ve bi o kadarda güzel ..
Ama bir yandan da onun olduğuna inanmak istemiyorum.
Kendimi kaptırarak yeni bir aşka imza atamam ben .
Hayatım mahvoldu annem, şerefsiz babam ve ayda hepsi aynı gün gitti yok oldular.
Şimdi bir kızı o sanıyorum ama onun olmasınıda istemiyorum.
Anlayanlar vardır belki zarar vereceğim ona ve kendimi kaptıracağım belkide.
Ama yapamam hem kendime hemde ona zarar veremem .
Ona kendimi tanımayacağım asla ve muhattap olmayacağım gerekirse s*ktir Olur giderim bu şehirden , hem kendim hemde onun için.

***

Kantinde oturduğum sırada arkadaşlarım kendi aralarında gülüşüp muhabbet ederken bense etrafa bakıyordum.
Belki vardır umuduyla..
Kafamı kantinin giriş kapısına doğru çevirdim.
O sırada ayda ve yanındaki ereni gördüm.
Iyi anlaşıyorlardı yani gördüğüm kadarıyla.
10 saniye aydayla göz göze geldik.
Birbirimize baktık sanki gelecek ve bana mert diyecek umudum vardı belkide ama olmayacaktı bilmeyecekti beni .
Yanımıza geldiğini fark edince gözlerimi kaçırdım.
"Sen şu akşam olacağımız barın sahibimisin?"
"Mert demen yeterliydi "
Dedi burak
Sıkıntılı bir nefesle "Evet "
Dedim
" akşam için benide davet ettiler gelsem sorun olurmu?"
"Hayır "
"Sen hep böylemisin"
" nasılım?"
"Soğuk egoist birisin "
" teşekkür ederim "
Dedim sahte bir gülümsemeyle
"Neyse akşam görüşürüz"
"Hay hay görüşelim "
Ayda arkasını dönüp gittikten sonra telefonuma kaldığım yerden devam ettim.
Sonra elimden telefon alınınca kafamı kaldırıp baktım.
Aydaydı neden gelmişti ki?
"Selam yine ben burcu hoca seni bekliyor odasında ona haber vermek için geldim ".
"Peki saol"
Sandalyeden kalktığım sırada bir kızın "ayda" diye bağırdığını duydum.
Arkamı döndüğüm sırada derya ayda'nın kolundan tutmuştu.
"Senin ne işin var burda ?"
"Ne demek ne işim var mert bu kız geldiğinden beri sende gözü var sürekli sana bakıyor!"
" ne var bunda?"
" benim sevgilime kimse bakamaz anladın mı?!"
" artık bakar"
" ne ?"
"Bitti diyorum artık bakar "
"Mert ne diyorsun sen ya?"
" tekrarlamayı sevmem kulağını acta iyi dinle ha yada dur şu yanındaki kendini güzel sanan ama pasaklı modadan anlamayan ve bi o kadarda çirkin olan arkadaşların sana anlatsın "
" Mert saçmalıyorsun "
"Ayda yürü "
Aydanın kolundan çekerek yangın merdivenlerine yöneldim.
4 kat çıktıktan sonra ayda kapıya dayandı.
"Ne yapmaya çalışıyorsun?"
"Seni kurtardım "
" ben kendim kurtulurdum "
" bu halinle mi"
" Evet ne var halimde"
" sen istesende o kızları dövemezsin"
"Döverim hatta bak gidiyorum izle "
Tam o sırada kolunu çektim geri gelmesini sağladım.
" bıraksana ya gidecem"
" yanlız kapı burda"
Sinirle kolumdan kurtulup kapıyı açtı.
Kapı ağırdı o ise incecik birşeydi.
Kapıyı açtığı sırada arkaya doğru düşmek üzereyken tuttum onu.
Birbirimize öyle bir bakıyorduk ki sanki çok sevmiş ama asla kavuşamayan iki aşık gibiydik.
Ama asla öyle olmayacaktı.
Ayda gözlerini kaçırıp doğruldu.
"Ee şey neyse görüşürüz "
" birdakika"
" yine ne oldu?"
"Bundan sonra benim yanımda gezeceksin"
"Olur hatta napalım biliyormusun sen kendini benim kocam olarak tanıt herkes öyle bilsin"
"Tabi hadi gel"
" ya saçmalama !"
"Sen istedin"
" Hayır dur ne istiyorsun?"
" bak ben benim yüzümden kimseye zarar gelmesini istemem anladın mı bu yüzden okula beraber gelip beraber çıkıcaz seni her yere ben bırakacağım benle gezeksin"
" ben kendimi korurum mert sana ihtiyacım yok!"
" Peki sen bilirsin "
" Evet izin verirsen ben bileyim "
Arkasına dönüp gitti.
Bende hızlı adımlarla sınıfa doğru yürüdüm.
Sınıfa girdiğimde sırama oturup telefonla ilgilendim.
Ders boştu sınıfta ben burak Ve burağın sevgilisi vardı.
Ama ayda yoktu .
Illaki gelirdi yani tanıdıysam.
Aman ne diyorum ben neden ilgileniyorum onunla ?
Telefonu cebime atıp arka merdivenlerden inemeye başladım.
Bağırış seslerini duyunca hızlandım .
4 kız vardı bir kızı sıkıştırmışlardı.
"Ne oluyor?"
Kız yüzünü döner dönmez derya olduğunu gördüm .
"Oo hoşgeldin canım "
"Derya napıyorsun "
"Bak napıyorum"
Geriye çekildiğinde o kızın ayda olduğunu gördüm .
"Ayda ?!"
Yüzünde kanlar vardı.
Panik olmuştum ayda gözlerini kapattı ve bayıldı.
Onu kucaklayarak revire götürdüm.
Herşey benim yüzümden herşey!

***
Gözlerimi açtığımda ayda'nın kolundaki serumu ve basında bekleyen ereni gördüm.
Eren elini tutuyordu ayda ise uyuyordu.
Yüzümü ellerimle kapatıp açtım.

Aydanın gözleri açıldı.
Bana ve elini tutan erene baktı.
Ellerini çekti ve gözlerini tekrar kapattı .
Sonra tekrar açtı sadece bana baktı.
Erenin telefonu çalmaya başlayınca dışarı çıktı.
Konuşmaya başladım
"Sana demiştim "
"Me-me-rt"
"Şşş konuşma bana güven yanımda güvende olacaksın söz veriyorum "
Kafasını onaylarcasına salladı .
Ona baktım gülümsediğini görünce yere bakıp   gülümsedim..

Selam ^^
Nabersiniz ?
Geç geldi bölüm evet ama olsun .
Ilerdeki bölümlerim   güzel olacak umarım sevmişsinizdir.
Görüşmek üzere ^^


Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 11, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

EX/NEXTHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin