Okay, Leader!/Changlix

4Aptal Sorunsalı4

Öğretmenimiz Bay Lee'nin beni odasına çağırmasının ardından oyunu yarıda keserek takımı kantine yönlendirmiş ve hızlıca spor odasına koşmaya başlamıştım. Koç oyunu yarıda kesiyor ise, kesinlikle önemli bir şey vardır. Merdivenleri çıkarak birinci kattaki spor odasına ilerlerken soluklanıyor ve ne gibi bir problemin olduğunu düşünüyordum.

Odanın kapısına vardığımda yutkunarak beyaz kapıyı iki kez tıklattım. Bay Lee'nin 'gel' komutu ile kapıyı açarak içeri girdim ve masasının karşısında rahat pozisyonu alarak dikilmeye başladım. Bay Lee önce yan koltukta oturan Junhyuk'a sonra önündeki kağıda, sonra da bana bakmıştı. Dilim ile dudaklarımı nemlendirerek derin bir nefes verdim. Bu sessizlik beni geriyordu.

"Bir sorun mu var Bay Lee.?"

Bay Lee bir süre kağıda bakmaya devam etti. Sonrasında bana dönerek gülümsedi.

"Hyuk maçlarda bize katılmayacak Changbin."

Dedikleri ile gözlerim Junhyuk'a kayarken, o mahcup olmuş bir şekilde parmaklarıyla oynuyordu.

"Neden koç.?"

Gözlerimi Hyuk'dan ayırmadan onu izlemeye devam ettim. Geçen seneden beri bizimle çalışıyordu. Bu şekilde emeğini çöpe atması..
Tuhaftı. Takımı bırakması için geçerli bir sebebi olmalı-

"Çünkü yoruldum, daha fazla bu eğitime katlanmak istemiyorum."

Başını kaldırarak gözlerime baktı.
Ne kadar ciddi olsa da..
Gözlerinin dolduğuna yemin içebilirim.

"Yoruldun mu.?"

"Evet."

Kararlılıkla yüzüme bakarken yutkunarak başımla kendime onay verdim.

"Pekala, takım düzenini yeniden oluştururum."

Tam sesimi keserek selam verip odadan çıkmaya hazırlanıyordum ki koçun sesiyle duraksadım.

"Takımdaki üç smaçörden birisi gitti. Oynayacağımız maçlar kolay değil. İki üç takımdan sonra karşılaşacağımız takımlar genç yıldızlar kulübünden eğitim alma kadrolu. Takıma bir smaçör daha lazım."

Koçun cümlesi ile başımı onaylar anlamda salladım ve eğilerek selam verdikten sonra ağır adımlarla odadan çıktım.

Kapıyı ardımdan kaparken işittiğim hıçkırık sesi ise, umarım sadece bir hayal ürünüdür..

...

Odadan çıkmamın ardından adımlarımı lavaboya yönlendirmiş ve yüzümü yıkayarak bir kaç saniye ayna ile bakışmıştım. Şimdi nereden bir smaçör bulacaktım ki.? Ben bile smaç atmayı yeni öğrenmiş sayılırdım. Üstelik genç yıldızlar A takımı mezunuydum.

Beremi başımdan sıyırarak elimi saçlarımdan gezdirdim ve eş zamanlı olarak derin bir nefes verdim. Koç neden kendisi yeni bir smaçör bulmuyordu.?

Tanrı aşkına ben bunu nasıl yapacaktım?!

Adımlarımı izleyerek lavabo duvarlarının arasında hararetle  turluyordum. Bu sırada kulaklarıma dolan tanıdık melodi ile aynaya dönerek saçlarımı düzeltmeye çalıştım.

Saçlarıma bakarak kapıya ilerliyordum ki kapının ucundaki aynada duraksayarak beremi takma kararı aldım.

Saçma hareketler sergiliyordum.