ve ben ev çok sana ihtiyacım varken en çok sen de kırılmıştım kırılmayı sen de öğrenmiştim kırılmayı,canımın acıdığını sende hissetmiştim.
Zordu karşımdaydın boynun güzeldi, kirpiklerin benim için yaratılmıştı her zerrem de sana yeniden aşık oluyordum bakışlarında...
her bakışında bi daha aşık olduğum adamı nasıl unutabilirdim ki
O kimsenin dokunamadığı acılarıma dokundu kimsenin kırmaya kıyamadığı canıma kıydı
çok mu seviyorsun demişlerdi;
''tavanı kadar sokağın dibi kadar cehennemin''
