Kendime bahaneler uydurmaktan yoruldum, keşke sadece sonsuza kadar yanında olmak istediğimi söyleyebilecek kadar cesur olsaydım. Beyaz duvarları ikimizin geleceği ile doldurduğumu hayal ediyorum. Şimdi sensiz karanlık bir odada oturuyorum, beni için...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
物の哀れ :
Geçici şeylerin farkına vardıktan sonra gelen hüzün.
⚜️
Çeşit çeşit insan aynı ortamda aynı renkli ışığın altında farklı eylemlerde bulunmaktaydı. Bir tarafta içmekten dolayı kusan insanlar varken, diğer tarafta hala eğlencenin tadını çıkarmaya çalışan kişiler vardı. İçtikleri şeyin etkisiyle kendilerini ahenkle hareket ettiriyorlardı, sanki başkası tarafından oynatılıyormuş gibi hissediyorlardı. Yine de bunu umursamadılar, sonuçta herkes mutluydu. Son ses müzik kimseyi rahatsız etmiyor, aksine herkesin hoşuna gidiyordu.
Örümcekler ölmüştü, Leorio bunu bahane ederek, bu olayın kutlanılması gereken bir şey olduğunu söylemişti. Çünkü Kurapika katil olmadan örümceklerden kurtulmuştu. Leorio, Kurapika'dan gizli daha reşit olmamış çocukları bir içki partisine getirmişti. Büyük ihtimalle Kurapika bu olayı duysaydı Leorio'yu boğazlamaya çalışırdı ama kimse Kurapika'ya bu olayı söylemediği sürece böyle bir olay yaşanmazdı.
Leorio sürekli etraftaki kadınları yetişkin içerikli dergilerden öğrendiği saçma şeyler ile baştan çıkartmaya çalışıyordu, tabii her seferinde başarısız oluyordu. Killua ve Gon ise sadece bir köşede oturuyorlardı, böyle bir ortamda ne yapmaları gerektiklerini bile bilmiyorlardı, özellikle Gon.
''Killua''
Killua o kadar derin düşüncelere dalmıştı ki en yakın arkadaşının ona seslendiğini bile duyamıyordu, düşüncelere daldığı zaman dünyayla iletişimi kesmişti. Sanki bu sesli ortamda oturan kişi kendisi değilmiş gibiydi, şu an bambaşka bir yerdeydi. Killua düşünmeden edemiyordu, Gon'a hislerini nasıl ifade edeceğini. Kendisinin bile kafası bu konuda çok karışıktı, aslında Gon'a aşık olduğu gerçeğinin daha önce farkına varmıştı ama en yakın arkadaşına aşık olmayı kendine yedirememiş ve kendine sürekli olarak bahaneler uydurmuştu.
Gon artık dayanamamış ve arkadaşına dirsek atmıştı.
Killua aniden düşüncelerinden ayrıldı ve Gon'a doğru döndü, arkadaşının böyle bir hareket yapmasını beklemiyordu.
''Ah! Gon ne yapıyorsun?''
''Sonunda aramıza gelebildin, hoş geldin Killua! Seni bilgilendirmek istedim, şuanda dünyada bulunmaktayız.''
''Çok komiksin Gon, sen demesen dünyada olduğumu bilmiyordum.''
''Kaç saattir sana sesleniyorum, madem dünyadasın neden bana cevap vermiyorsun?''
Killua, sesinin Gon'a ulaşması için biraz daha yüksek sesle konuştu.
''Bu kadar yüksek sesli bir yerde seni nasıl duyabilirim? Burada kendimi bile duyamıyorum''
