Bölüm 2

102 4 2
                                    

Merhaba arkadaşlar yeni bir bölüm ile karşınızdayım.Yanlışlarım olduysa şimdiden özür dilerim.Keyifli okumalar.

Müzik önerisi: Teoman-Uçurtmalar

Multimedya: Umut-Devrim

    

    Gerinerek kalktim yataktan saat üç olmuştu.Odadan çıkıp banyoda elimi yüzümü yıkadım,odama döndüğümde hatırladım Devrim'in geldiğini ve soluğu gardolabın önünde aldım.Dolaptan gözüme kestirdiğim pembe çiçeklerle bezeli kollari kısa diz hizasındaki elbisemi ve ayni tonlardaki hırkamı geçirip aynanın karşısına geçtim.Biraz makyaja ihtiyacım vardı,pembe rujumu dudaklarıma hafifçe sürüp kirpiklerimede rimel sürüp saçlarımı at kuyruğu toplayıp odadan çıktım.Salona giderken mutfaktan gelen Devrim'in sesi kulaklarımı doldurdu.

- Ne demek Umut'u için oraya kadar gitmeye değer mi Arya ?

- "..."

-Saçmalıyorsun Arya ben kapatıyorum kafanı topla sonra yine konuşalım.

Duyduklarıma şaşırmadım,Arya'yla birbirimizden pek hoşlanmazdık.Mecburen aynı ortamlarda bulunduğumuzda da Devrim'in hatrına birbirimize katlanırdik.Ama belliki Devrim üzüldü Arya'nın bu tavrına,dalgın bir şekilde sandalyeye oturdu.Geldiğimi duyması için hafifçe öksürdüm.

-Uyandın mı uykucu,Devrim ayağa kalkmış bana doğru yürürken ilk dikkatimi çeken ela gözlerindeki yeşil hareli meydana seren yeşil gömleği oldu.

-Uykucu mu ? Sabah nöbetten çıktım ve tam uykuya dalmışken tarafınızca uyandırıldım hatırlarsanız,kaşlarını çatarak sandalyesine oturdu.

-Ne değerli uykun varmış bilseydim uyandırmazdım,dedi.Uykum değerli olur mu hiç ? Sen iste ben uykuyu unuturum.Hep uyandıranım sen ol ben uykusuz kalırım ziyanı yok demek geldi içimden ama yapamadım.

- Aman sen bugün pek alıngansın

- Bana bak Umut yoksa sen makarnayı yememek için mi böyle yapıyorsun ? Tek kaşını kaldırıp gözlerini yüzüme dikti.O anda patlattim kahkahayı

-Yok yok bak yiyorum,oda kahkahama karşılık verdi.Yemekler bittikten sonra Devrim balkondaki sandalyeye kuruldu.Ben sofrayı toplayıp Devrim'e bir kahve kendimede ada çayı yaparak balkona yanına geçtim.

-Dalmışsın

-Farkında değilim diyerek gözlerini kapatıp arkasına yaslandı bende onu taklit ettim. Arkama yaslanır yaslanmaz gözlerimi kapatıp Devrim'e

-Arya'yla kavga mı ettiniz diye sordum.Bana doğru döndüğünü seslerden anladım fakat yinede gözlerimi açmadım.

-Onu nereden çıkardın ? Sesinde şaşkınlık vardi,gözlerimi açmadan devam ettim

- Sabah telefon konuşmanizi duydum diyerek gözlerimi açtım bir anda surati asildi bunlari ona söylediğim için kendime lanetler ettim boşu boşuna üzmüştüm onu derin bir iç çekip devam etti

- Bak Arya'yla muhteşem giden bir ilişkimiz yok zaten,bu son tayin işini duyuncada bir tuhaflaştı en ufak bir şey de kavga çıkarıyor  ona uzaktan bir ilişki yürütmek zor geliyor anladiğım kadarıyla dedi anlamamis gözlerle onu süzdüm ne uzagi ? ne tayini ? Hicbir sey anlamamistim hemen kendimi toparlayarak

-Ne tayini ? senin tayinin mi çikti ? benim neden haberim yok ? diyerek sorulari peş peşe siraladim.

-Dur bi nefes al anlatacağım

-İstanbul'a tayin istedim İzmir'i hiç sevmedim güzel şehir insanlari sicak  ama olmayinca olmuyor işte dayanamiyorum nedense Arya bunu anlamak istemiyor sende gel dedim benim burdaki şirkette bir kariyerim var bir anda nasil silip atabilirim dedi bende hak verdim ona ama ondan sonra aramiza bir soğukluk girdi işte o zaman çok daha iyi anladim yanliş yerde olduğumu yani anlayacağın artik hep burdayim

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 16, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

UMUTHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin