Valentine Del Villamore POV
Kasalukuyan ako ngayong NASA isang silid langya pag ako naka takas dito pumunta ako Sa may pinto upang buksan ito naka lock ito kaya diko ma buksan inilapit ko ang tenga ko upang makinig Sa mga nag uusap Sa labas ngunit na bigo rin ako umupo nalamang ako Sa may silya umaasang dumating sina brix at Valex upang iligtas ako
Roxenne POV
Kasalukuyan kami ngayong nagpupulong ng mga tauhan ko
“ano na intindihan niyo ba"
“yes sir"“good sege umalis na kayu gawin niyo na ang pinag uutos ko" nag si alisan na sila alam ko na nasa labas sina brix at Valex at alam korin na tumuwag na sila ng pulis alam ko kung panu ka mag isip brix
Brix POV
Dumating na ang mga pulis di nila siguro alam kasi naka civilian ang mga pulis at hinde car patrol ang kanilang dala
“kayu PO ba sina brix at Valex"
“yes sir yung kapatid ko nasa loob kinidnap"
“sege kami na ang bahala dito nalang kayu"
“di kami papayag sir sasama kami ililigtas ko si val"
“tama si brix ililigtas ko ang kapatid ko"
“marunong ba kayung mag self defence?"
“yes sir nag aral kami ng martial arts nung college "
“marunong kayung humawak ng baril"
“yes sir "
“SPO4 Magsaysay bigyan mo yung dalawa ng baril"
Binigyan kami ng baril
“tayu na PO baka kung na panu na ang kapatid ko"
Lumapit na kami
“itaas ang mga kamay niyo" sabi ng mga pulis di ito nakinig Sa kanila kaya nag palitan ng putok ng baril ang mga pulis at kidnappers
Valentine Del Villamore POV
May narinig ako ng putok ng baril bigla na naman bumalik Sa aking isipan ang nangyari kina mom and dad tuwing nakakarinig ako ng putok ng baril bumabalik lahat ng sakit na trauma na kasi ako pumunta ako Sa may corner at doon yumuko Sa sobrang takot na luha luha ako biglang may kumatok Sa pinto at sumigaw“val nandiyan kaba?" That voice it was brix kaya sumagot ako agad
“brix andito ako tulungan mo ako"
“sandali val wawasakin ko ang pinto "
“dali-an mo " upang Segundo pa ay tuluyan na itong nawasak ni brix lumapit agad siya Sa akin
“val are you OK we need to get out of here let's go" hinila niya ako ngunit di ako gumalaw tinignan niya ako
“ natatakot ako" lumuha na naman ako
“wag mong hayaan na ang takot mo ay gawin kang mahina,Let your fear make you more stronger"
“wag kang mag alala nandito ako mamamatay muna ako bago ka" dagdag pa niya kaya nilakasan ko ang loob ko upang humakbang palabas ng silid maraming nakahandusay Sa sahig malapit na kaming makalabas ng ware house ng biglang
“ wait wait wait saan kayu pupunta"
“rox"
“hayaan muna kaming umalis rox nag mamaka-awa ako sayo bilang pinsan mo"
“umalis? Away? Pinsan ?”
“kinalimutan kona na mag pinsan tayo SIMULA nang lukuhin mo ako ni katiting na away para sayo brix wala nang natira"
“rox please let us go hayaan muna kami bilang kaibigan mo pa alisin muna kami"
“no no no" sabi niya sabay labas ng baril at kinalabit ang gantilyo....napatulo ang luha ko....
End of Chapter Nineteen
Don't forget to vote
Hope you enjoy this chapter

BINABASA MO ANG
Look At The Sky And Smile(Valentine Del Villamore Stories)Del Villamore Series#1
Ficción GeneralStories Completed what if mamatay ka? may forever kaya walang sigurado dito sa mundo maaaring mamatay ka nalang isang araw papaano nalang ang mga taong nag mamahal sayo lalo na ang pamilya at kasintahan mo what will happened if the only one you lov...