Marinette
Vay canına! Bu gün birinci sınıfa başlayacağım! Çooook mutluyumm!
İlk dersten çıktık. Her şey çok eğlenceliydi. Okul çok ama çoooook güzel bir yer. Hem yeni şeyler öğrenmek çok zevkli.
Şimdi ilk öğle tenefüsümüze çıktık. Orta okullar ve ilk okullar aynı binada. Okulun bahçesine çıktım. Bütün banklar doluydu. Ama bir ağaç vardı. Ve altında gölgelik yere konulmuş uzun ve geniş bir tahta vardı. Hemen gidip oraya oturdum.
Birkaç dakika oturduktan sonra yanıma sarı saçları olan yakışıklı bir abi geldi.
"Merhaba küçük kız."
"Merhaba. Adın ne?"
"Adrien , Adrien Agreste."
"Benim adım da Marinette , Marinette Dupain-Cheng."
"Kaçıncı sınıfa gidiyorsun Marinette?"
"İlk defa okula geliyorum. Kaçıncı sınıf dendiğini bilmiyorum."
"O zaman birinci sınıfa gidiyorsun tatlı kız. Ben altıncı sınıf öğrencisiyim."
Dedi. Birlikte sohbet ettik. Aslında bu Adrien çok tatlı ve yakışıklı biri.
Onu incelediğimi fark etmiş olacak ki çenemi tutup gözlerine bakmamı sağladı. Bu kadar yakın olmamız mı gerekiyordu? Gülümseyerek dudaklarımı öptü.
"Adrien?"
"Efendim?"
"Neden dudaklarımı öptün?"
"Çünkü çok tatlısın."
"Birinin dudaklarını öpmek kötü mü?"
"Benden başka birinin dudaklarını öpmen kötü. Ama benim dudaklarımı öpmen kötü değil."
"Ama annem ve babam hep yanağımdan öperler."
"Bir insanın dudaklarını anne ve babasının öpmesi doğru değildir."
"Anladım. O zaman ben de senin dudaklarını öpebilir miyim?"
"Tabi ki."
Ellerimi Adrien'ın boynuna dolayarak dudaklarını öpmeye başladım. O da aynı şekilde beni öpüyordu. Ellerini belime yerleştirdi.
...
Uzunca bir süre birbirimizi öptükten sonra zilin çalmasıyla kapattığımız göz kapaklarımızı araladık. Nefes alış verişlerimiz fazlasıyla hızlıydı. İlk defa birini uzunca ve dudaklarından öptüm. Adrien'ın kucağından kalkarak ona elimi uzattım. Elimi tutarak kalktı ve birlikte okul binasının içine girdik.
...
Yıllar Sonra
Marinette
Uyandım ama göz kapaklarımı açmak istemiyorum. Yatakta birkaç dakika o tarafa bu tarafa dönüp oflayarak kalktım.
Bu gün okulun ilk günü! Çocukların depresyona girdiği gün!
Elimi yüzümü yıkayarak dolabın karşısına geçtim. Beyaz bir badi , açık kahve rengi ve dizlerimin bir karış üstünde biten etek ve altınaaa.. Hmm.. Açık kahve rengi dizlerime kadar gelen hafif topuklu botumu giyindim.
Aşağı inerek annemin yanağına ufak bir öpücük bıraktım. "Annecim ben çıkıyorum. Şimdi okula gideceğim." Dedim. Annem de onayladı ve yanıma biraz para alıp okulun yolunu tuttum.
"Selam kızlar!" Alya ve Chloe bana selam verince içeri geçtik. Bu okula geleli yaklaşık üç sene kadar olmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaderin Oyunu ~Adrianette~
ChickLitÖğretmenime aşık olmam benim suçum değildi. Kalbimin kime ait olacağını seçme şansı bana sunulmuyor. Marinette Dupain-Cheng
