DESTINY SERIES 3: Made by Destiny (SLOW UPDATE)

Chapter 14

TATLONG araw na ang lumipas simula ng lumipat ako sa LR Company. Wala naman nagbago sa trabaho ko. Nasa executive department pa din ako.
And about naman kay Travis minsan napunta ito dito gaya na lang ngayon.

"Hi there honey." inikutan ko ito ng mata.
"Pwedi ba nasa trabaho ako at hindi ikaw boss ko." sumimangot ito na akala mo nagpapaawa. Bumukas ang opisina ni Mr. Montallana at lumabas doon ang dalawang kaibigan pa nila.

"Ang aga pa para mangharot ka." saad ni Kurt habang tumatawa. Pero si One ay hindi nagsalita.
"Nga pala Tyson pauwi na si Zid gusto nya daw ng welcome party." inismidan na man nito ang sinabi ng kaibigan.

"Mangbabae na lang sya busy ako para dyan." hinila ni Kurt si One at hindi sinagot si Travis. Napatingin sakin si Travis at ngumiti.

"Let's date tommorow." nasisiraan na talaga ito.
"Mr. Tyson ipapaalala ko lang Wednesday bukas at Saturday ang day off ko. So no date for you tommorow." ngumuso ito kaya inihilamos ko ang palad ako sa nguso nito.

"Okay on Saturday then." napangiti ako dahil parang pilit itong sumang-ayon.

Naiinip na ko sa paghihintay. It's already 5 pm pero wala pa si Travis. Nasan na kaya yon?
"Nakita ko si Elena kasama yung kaibigan ni Sir."
"Sir Travis ba?"
"Oo sya. Ang swerte nya para maging asawa sya."
"Saan mo nakita?"
"Sa isang sikat na Restuarant kanina kasama ang mga parents nila."

Napayuko ako sa turan ng dalawang trabahador. Looks like I'm just waiting for nothing. Malungkot akong ngumiti ba ko tinext ito na uuwi na ko.
"It's okay Faith. Just believe on him." pangungumbinsi ko sa sarili ko bago pumara ng taxi.

Pagkababa ko sa kotse nangunot ang noo ko dahil nakabukas ang ilaw ng bahay ko. Mabilis akong pumasok at nakita ko doon ang kapatid ko at si Mama.
"Ma." tawag ko ng makapasok. Lumingon sakin si Mama at yumakap sakin.
"Ano ka ba naman. Nag over time ka ba sa Restuarant mo?" malambing na tanong ni Mama. Umiling ako.

"Nope. Bakit nandito nga pala kayo?"
"Your bestfriend happen. Nagpakita na ba sayo yun?" malungkot akong ngumiti bago umiling.
"His handsome ate." masayang sambit ni Limera.
"So?" balewala kong saad.
"Wala ka talagang gusto sa kanya." pinukol ko ng masamang tingin ito.

"Mom." sumbong ko kay Mama.
"Tama na yan Limera wag mo ng asarin ang ate mo."

"Let's eat nagluto na ako." tumungo kami sa kusina at bigla akong natakam. I miss Mom cooking. Sya ang dahilan kung bakit ginusto kong magtayo ng Restuarant. Pangarap ni Mom maging chef pero hindi natuloy dahil nabuntis sya sakin at nagpakasal sya sa walang kwentang ama ko.

For me Mom deserve the best kaya ginagawa ko lahat para sa kanya. Syempre damay na ang kapatid ko na akala mo may sayad dahil sa mga kalokohan.

UMALIS din sila Mama ng araw na yon. Kaya eto ako ngayon naghihintay sa date daw naman ng magaling ex-boss slash boyfriend ko in my dreams.
"What takes him so long?" pabulong na reklamo ko. I almost waited for 30 mins pero wala pa din sya.

Nakatayo lang naman ako sa harap ng sinehan dahil dito kami magkikita.
"Bagay na bagay sila."
"Gwapo saka maganda."
"Travis at Elena lang malakas." hinarang ko biglang ang tatlong magkakaibigan. Wala akong pake kung kakapalan ito.

"Anong pinag uusapan niyo?" walang kaano-anong tanong ko. Tinignan ako ng mga ito na para akong isang baliw.
"Sino ka naman?" mataray na tanong ng isa.

"Isa kang fan ni Travis Renz Tyson. Sorry girl taken na si Mr. Ceo at ikakasal na sya." nagbingi-bingihan ako sa salitang kasal. Ang tinangap ko lang ay ang may girlfriend which is me. Yes I take myself as his girlfriend. But am I really?

"Okay." malungkot ko saad. Lumakad ako na wala sa sarili. How cool. My first date in romantically speaking turn out like this what ang beautiful day.

'Siya lang ang papaniwalaan mo wala ng iba." pangungumbinsi ko ko habang naglalakad sa mall. Ayoko pang umuwi dahil baka bigla syang dumating at tumawag. Speaking of tawag biglang nagring ang cellphone ko. And his number is the one who is calling.

"Hello."
"I'm sorry." dalawang salita na nakapagpahinto ng paikot ng mundo ko. Akala ko sa mga nagbabasa at napapanood ko lang nangyayari yon. But now its happening to me.

"It's okay I understand." naisagot ko na lang sa kabilang linya.
"Nasa bahay lang din naman ako. Buti na lang pala di pa ko umaalis." saad ko pa. Nakasala nanaman ako dahil sa pagsisinungaling ko.
"I'm really sorry. Let's do this next time." tumango ako kahit hindi nito nakikita. Bahagya kong kinapa ang naninikip kong dibdib.

"Wala kang dede kaya tama na yan." napalingon ako sa nagsait at nandoon si Winter at Charlene nakangiti.
"Let's go on date." napatawa ako ng iabot sakin nito ang kamay pero kinuha ko pa din.

"Don't cry over a man, let them cry instead." ngumisi pa ito. Ngayon pala hindi ko na maimagine na maiinlove itong si Wint dahil napaka savage pagdating sa mga lalaki.

"Let's enjoy your postponed date for awhile." napatawa ako sa sinabi nito. Really postponed? Nandito naman ito. So it means it's not postponed.

"You escape on your brother." umiling ito kaya napakunot ang noo ko.
"I tell him I have a date with you so yeah he allowed me."

Nang mapagod kami kalaikot pinili muna naming umupo.
"Let's eat gutom na ko." aya ko kaya tumayo din kami.

Papasok na sana kami sa Restuarant ng biglang umatras si Charlene.
"What?" nagtataka kong tanong.
"Yeah tara na." pagkahila sakin nila Winter isang pagkakamali ang lumingon ako because I saw him having a lunch with Elena. So he has other dates.

"I saw him you don't need to cover up." napahinto ang mga ito.
"But I still believe in him." yes I trust him fully. Tumingin sakin ito ng masama.
"Nababaliw kana ba Faith. His engage so stop it whatever your relationshit you have." sunod sunod akong umiling.

"I can't I love him." napapalatak ito ng wala sa oras.
"Yes you love him. What about him?" parang gusto na nitong sumigaw pero Winter is holding hack ayaw nito ng eksena.

"I'm his life." napailing ito.
"His life? Ilang babae kaya ang nasabihan nyan." hindi ako sumagot.
"Mas maganda pa yung katangahan mo kay Luex kesa ngayon." walang preno na saad nito Winter.

"Winter stop it." nakakaunawang tumingin sakin ni Charlene.
"Faith, we know you love him pero please lang don't give all you have for him." pagsusumamo nito.

"We care about you so care about yourself." tumango ako sa sinabi ni Charlene pero si Winter masama pa din ang loob.
"Pag ako nabwisit sa bruho na yan susugurin ko na yan at magdadala ako ng itak." galit na saad ni Wint. She's not angry on but for Travis.

"Are you angry?" tanong ko. Umiling ito bago sumagot.
"Nope. But disappointed dahil hindi ko ineexpect na mamahalin mo sya na to the point na sinasampal ka na naniniwala ka pa din." mahabang linya nito. I understand her siguro kung sa karupukan ang labanan ako ang pinaka marupok. Bakit ba ang dahil kong bumigay.

"But we are here kapag sinaktan ka nya." ngumiti ako sa sinabi ni Winter. She's soft when it come to us.

•••••
Read and vote 💓
•••••
WRITTEN BY desire_ekah
Don't Repost or Plagiarize it.