Od przyjazdu Usagiego minął tydzień. Usagi przez ten cały czas nie wypuszczał mnie z łóżka. Chyba raczej nie musiałem mówić co robiliśmy w tym łóżku -
-Usagi-saan! Wypuść mnie w końcu to że masz wolne nie uprawnia cie do tego by mnie tu trzymać. Chciał bym zrobić ci śniadanie. Mogę? - zapytałem podnosząc się. Usagi-san poprostu pocałował mnie w usta namiętnie i położył się. Wyglądało na to że się zgodził. Poszedłem zrobic coś do jedzenia. Gdy wróciłem Usagi czekał z szerokim uśmiechem na twarzy. Podałem mu śniadanie i poszedłem pod prysznic. Nawet nie zauważyłem że Usagi poszedł za mną. Gdy akurat byłem bez ubrań przytulił mnie od tyłu i zaczął szeptać mi do ucha różne rzeczy -
-Hej... Nie uciekaj mi tak... Chcę spędzić z tobą jak najwięcej czasu. Jest mi tak przykro że cię zostawiłem... Powinienem zabrać cie ze sobą.. - powiedział mi do ucha i wtulil mnie w siebie bardziej
- n-nic nie szkodzi... Cieszę się że teraz tu jesteś... - uśmiechnełem się szeroko a na moich policzkach pojawiły się rumieńce.
-Ciesze się że tak mówisz... Misaki..
Kocham cie ♡
-głupi! Głupi! Nie zawstydzaj mnie!
