Multimedya zeyneb
Bu çok büyük bir saçmalık yok iş gezisiymiş önemliymiş 1 yıl sürecekmiş bilmem ne bilmem ne 1 yıllık iş gezisimi olurmuş ya saçmalığa bak yapacak birşey olsaydı keşke şimdi hiç tanımadığım babamın arkadaşı olan bir adamın ailesiyle kalacakmışım ne yapacağım ya ben evde kalmak istiyorum.
Yatakta bunları düşünürken uykuya dalmışım.Sabah annemin seslenmesiyle uyandım.
"Tatlım hadi kalk artık"
Saat sabahın beşi ya insaf edin biraz.
"Zeyneb hadi kızım"
" tamam kalkıyorummm"
Yataktan kafamı kaldırıp etrafıma bakındım.Bavullarımı dün hazırlamıştım.Bu yüzden bavulları tekrar açıp üstüme giyecek birşeyler bakındım .Altıma kısa bir şort üstümede mor bir t - short giydim.Spor ayakkabılarımı giyip saçlarımı açık bıraktım.Odamdan çıkıp salona gittim.Annemle babam her zaman ki gibi tartışıyolardı.Artık alıştım uğraşmıyorum.Beni görünce susup bana bakmaya başladılar.
" ne bakıyosunuz öyle"
"Tatlım uzun bir süre evde olmayacaksın kendini kötü hissetmiyosun öyle değil mi?"
Soruya bak ya yok çok mutluyum ben böyle saçma bir soru görmedim.tabikide böyle söylemedim.
" iyiyim birşeyim yok ne olabilir ki"
" üzme kendini sakın tamam mı herşey güzel olacak."
Sadece başımı olumlu anlamda salladım.Aslında o kadar çok üzülmüyorum ama işte insan ailesinden ayrılmak istemiyor.
Babam " hadi artık çıkalım geç kalacağız." deyince annemle birlikte kapıya gittik babam ve salih amcada bavulları arabaya koydu.
Yola çıktığımızda kulaklıklarımı takıp müzik dinlemeye başladım .Çok uykum olduğundan gözlerimi kapattım.
Babamın beni dürtüp seslenmesiyle gözlerimi açtım.
" hadi geldik kalk bakalım."
Kafamı kaldırıp camdan dışarı baktım bir apartmanın önünde duruyorduk.Arabadan inip etrafıma bakındım heryerde binalar vardı.Annem binalardan birinin önünde duruyordu bana doğru eliyle gel işareti yaptı.Ona doğru yürümeye başladım.Apartmana girince
" Neyse ki asansörleri varmış" dedim .Sanırım sesli düşündüm.Annem bana baktı ve sesli bir şekilde güldü.
Asansörle üçüncü kata çıktık.Sol taraftaki kapıyı gidip çaldık.Kapıyı uzun boylu ince bir kadın açtı.Kibar birisine benziyordu.Bizi çok güzel karşıladı annem içeri girmek istemedi .Kapıda biraz sohbet ettiler sonra annem beni başımdan öptü ve babamla birlikte gittiler .İçeri geçip salonda oturmaya başladık .Biraz sohbet ettikten sonra fatma abla mutfağa kahvaltı hazırlamak için gitti.
Bende salonu incelemeye başladım .Bir apartman dairesi olmasına rağmen güzel bir evdi .Ben salonu incelerken kapı çaldı ve fatma abla
" zeynebcim kapıya bakabilirmisin." dedi.
Kalkıp kapıyı açtım.Karşımda 20 li yaşlarda birisi vardı.Ama öyle böyle değildi bir insan nasıl bu kadar tatlı yakışıklı olabilir.Ben düşüncelerimin içinde kaybolurken karşımdaki adamdan gelen sesle ona yöneldim.
" Önümde dikilmeye devam edecekmisin ufaklık."
