Let the destiny do its job ;)

36 0 0
                                    

This would be a kinda long chapter. Puro drama!! So yeahhh ;)

Daniel's POV:

Im gonna leave in few hours na. Andito nako sa Airport. Bakit ganon? Parang litong lito ako.. Hindi ko naman masasabing inlove ako kay Aivie kasi kaka-meet palang namin nung minsan. Hay.

At oo nga pala, pumunta ako dito para mag unwind, stress na stress na kasi ako sa Pinas. GF ko nalang pinaghuhugutan ko ng lakas. Masaya kami, napaka-saya until Aivie entered my life.. Eto ako ngayon, uuwi sa Pampanga na gulong gulo.

I dialed Aivie's number para makapag-paalam na ko.

Aivie: Oh Daniel, kamusta?

Daniel: Uhm okay naman, eto tumawag lang para magpaalam. Mamimiss kita Aivie. *calling flight asdf 13629 blah*

Aivie: he-he ikaw talaga Daniel! Bolero! Osha. Tinatawag na kayo oh. Baka maiwan kapa niyan. Ingat ka! I'll miss you too! Bye

Daniel: Totoo mamimiss moko? Promise?

Aivie: Oo naman no! Ano kaba naman. Hahaha.

Daniel: Osige alis na ako ah? I-call kita mamaya pag nakarating nako sa Pinas and kung my skype ka, send mo sakin sa mail. So we can skype, cause i'm gonna miss your fluffy face hahahahahhaha

Aivie: feel na feel mo ang panglait porkit alam mong hindi kita mahahampas ah? Amp. Bye na nga. Bahala ka jan. Ingat!

Tapos binabaan niya nako. Napaka-amazona at pikon talaga nitong si Aivie, oo. Nako. Nai-imagine ko na ang mukha niya ngayon. Hahah! Nakadikit na mga kilay. Pero kahit ganon.  Maganda parin siya. :""> Awwww? kinikilig ako? Bakla na ata ako ah? Uyyyy hindi no! Crush ko nga siya dibbaaa. 

 Hay cupido, bakit ngayon pang may GF ako doon mko tinamaan? Sige. Bye na sasakay nako ng eroplano. Aayusin ko muna lahat 'to at babalik ako. Yan ang sab ko sa sarili ko, i took a deep breathe, smiled and walk. :)

Aivie's POV:

Nakakalungkot naman.. Zzz andito ako ngayon sa kwarto ko nagmumukmok. Wehhh taray no hahaha

OA ko naman. 3 days ko lang naman siya nakasama. Kung makapag-emote naman ako dito parang since birth kasama ko na siya. Hahaha. yung bang hindi na mapaghiwalay bituka? =)) Bsta 'yon. I can live without him naman and so why am I acting like these? duuh. A-I-V-I-E. Duuuuuh

*knock knock*

"Ate??" Si Ann.

"Come in" sabi ko naman.

"Are you okay? Simula nung minsan, you seem so distracted.." Sabi niya, omg nagwworry and kapatid ko.. Ayaw ko panaman siyang nagw-worry..

"Of course okay ako. Duuh." And I faked a smile.

"Anyway, bakit ka bigla nag-decide na tumira dito? Nabigla nga sila mom eh. They called me last night, and they are asking us to pay a visit pag free tayo. Nagw-worry din sila sayo siyempre kahit na nagka-gap kayo dati. Anak ka parin nila. So now, tell me. HONESTLY. Bakit ka pumunta dito??" Sabi ko ng seryoso.

"Kasi diba Ate umalis ako dito dahil sa family problem natin. Tapos nag-stay ako sa Pinas, natuto akong mag-club, uminom and all. Scheduled na yan na pag Friday and Saturday andun ako. Naging wild ako Ate sobra.. Until I met this one guy sa school ko, he literally changed me. So ayun, he was so sweet back then, as in super. i fell for him each day, 2 years kami Ate. Napaka-dami naming memories. *nakita kong tumulo ang luha ni Ann kaya I wiped it and smiled, sign na just continue i'm hear to listen and understand you* Hanggang sa nag-break kami. He chose me over one girl, hindi ko akalain na sasayangin niya lahat para lang sa isang babae. So ayun, 6 months din akong nagm-move on, bumalik yung dating ako. Yung wild. Kaso pag nakikita ko sila? Wala eh. Masakit na masakit kaya ayun. Bumalik nalang ako dito, para ayusin ang buhay ko. Mag-aral, matapos, magtrabaho." So yun pala ang reason....

"Haynako Kambal. Dapat kasi don't give everything agad-agad, magtira ka para sa sarili mo. But nevermind, mag move-on kana. Don't live from your past. Someday, makakahanap kadin. Let the destiny do its job. Okay? Wag tayong mag madali sa mga bagay. Tignan mko oh chill chill lang! Hehe *And doon I saw her making face* What? Anong mukha yan ah? Tara na nga tulog na tayo baka palabasin pa kita dito, dito ka nalang sa tabi ko. Tomorrow is another day, always remember that. Wag kana ulit mag-tatago sakin, you know naman I'm ready to listen anytime. Sisters nga diba? I'm here to support you. Kaya yang si Mario Rivera na yan? Hah! Magsisisi yan someday dahil pinakawalan ka! Believe me. Goodnight na. Ang drama natin eh! Hahaha. Iloveyou Kambal." *i kissed her sa forehead and kinumutan siya*

Alam niyo kasi guys, I've been through a lot in my life. Super same nga kasi kami ng reason ni Ann kung bakit kami pumunta dito. Hehe. Bsta always keep in mind that, the best revenge is moving on and getting over it. Don't give someone the satisfaction of watching you suffer. :) Chin up lang always, specially ladies!

Someday It Will Be A Fairytale <3Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon