The Unloved One

Hoofdstuk 13

Samuel Point of View
En de waarheid is , is dat ik bijna vermoord werd door me bloed eigen vader. Waarom?

Flashback
*Samuel is hier 12 jaar oud*
"Verstop je hier! , hier zou papa je nooit vinden!." zei me moeder , ik verstop me me voor me vader , wat jullie niet weten dat ik altijd werd geslagen door me vader , als hij thuis komt. Zet hij al z'n woede op mij af , waarom? , hij werd vroeger veel gepest. En ik deed hem denken aan de pester , hoe durft hij zijn eigen kind te mishandelen? , weet hij niet dat we ook moeten leven , weet hij niet dat wij onze toekomst moeten bereiken?. Ik keek door het kleine gaatje , en ik zie m'n vader me moeder slaan , "Waar is ie!." zei hij , "Ja dat weet ik niet!." "Hoezo? , het is je eigen kind ja!." "Hij sprak niet eens maar geloof me als ik zeg , hij verstopte zich buiten?." zei mama , "Zag hij je kijken?." ze schudde haar hoofd , Hij liep naar beneden , en Ze kwam rennend op me af en deed de kast open , "Samuel , alstublieft. Sta sterk , wat er ook gebeurd hou dit bij je." , en ze gaf me haar ketting , het is een kruis vormige keting , ze legte het op me hand en sluitte me hand. "Ik hou van je," en ze gaf me een kus op d'r voorhoofd. Ze sloot snel de kast en ging aan het bed zitten , me vader keam naar boven , "Maria , je hebt gelogen!" ze schudde haar hoofd , "Dat heb ik niet gedaan phillipe!." zei ze , en me vader schoot recht door haar hart , met me eigen ogen heb ik gezien hoe me vader me moeder doodde , ik deed de kast open , en ik stond recht voor me vader. "Je kan d'r vermoorden , maar je kan haar nooit verliezen uit uw hart vader!." ik keek hem boos aan , me vader lachtte , "Luister is jongen , jij bent haar niet waard , en mij ook niet." met vol haat in me ogen zei ik; "Ik haat u , wij zijn niet u waard vader , maar U bent ONS niet waard."

einde flashback.