Carnation

Chapter 5

(Short update. )

"Your lip syncing.", sabi niya na ipinagtaka ko.

"Paano mo nasabi iyan, Adrex?", tanong ni Ash.

"You see, siya lang ang may magandang boses sa lahat ng nagperform. Its impossible.", nagulat ako sa sinabi niya.

Minamaliit niya ba kaming fans niya?

"And why is that?", tanong ni Zero, isa ring member.

"Don't fight guys, let just make her sing without the background music.", suhestisyon ni Knial na ikinalunok ko.

Tiningnan nila akong lahat kaya mas lalong kumalabog ang puso ko.

"Mas maganda kung may instrument. What instrument can you play?", tanong ni Zero sa akin.

"Guitar.", sagot ko. Yun lang ang instrument na kaya kong patugtugin.

Nagulat ako nang tumayo si Ash at kinuha ang nasa ilalim ng mesa niya.

Gitara pala.

Lumapit siya sa akin at ibinigay ito. Nginitian niya ako kaya ganon din ako sa kanya.

Nagulat ako nang magtitili ang mga manonood.

"Aw! Sweet!", sigaw ng isa.

Yumuko na lang ako at itinama ang posisyon ng gitara sa katawan ko.

Huminga muna ako ng malalim bago bago mag patugtog. Nakatingin lang ako sa gitara.

"~When I find myself in times of trouble, Mother Mary comes to me
Speaking words of wisdom, let it be

And in my hour of darkness she is standing right in front of me
Speaking words of wisdom, let it be~"

Ramdam ko na natigilan ang lahat nang iiba ko ang kanta ko pero kalaunan ay pumalakpak rin.

Nang iangat ko ang tingin ko ay may mga naka taas ang kamay at wine-wave ito.

Nakita ko ang mangha sa mata ng A-5 kaya napangiti ako.

"~ Let it be, let it be
Let it be, let it be
Whisper words of wisdom
Let it be.~"

Ito na ang pinatugtog ko dahil naalala ko na ito ang paboritong kantahin ng lolo ko sa akin tuwing down na down ako.

"~ And when the broken hearted people living in the world agree
There will be an answer, let it be
For though they may be parted, there is still a chance that they will see
There will be an answer, let it be~"

Madaming sumakay sa akin sa pag kanta.

Nang matapos ako ay malakas na palakpakan ang nag patalbog sa puso ko. Hindi sa kaba kundi sa tuwa. Para akong nabunutan ng tinik.

"You know. Simula nang tumungtong ka diyan a stage ay alam ko na agad na iba ka sa kanila. Why? Because how you dress, smile and you look sure about what you were doing.", nakangiting saad ni Zero. Nginitian ko lang siya.

"I know you can do better."- Knial. Tumango ako sa sinabi ni Knial.

"Great voice. I feel your emotions"-Gino.

"Thank you.", pasasalamat ko.

"Maganda na nga, magaling pa kumanta.", saad ni Ash na ikinainit ng pisngi ko.

At sa wakas! Ang pinakaiintay ko.

Tinaasan niya ako ng kilay nang makita niyang nakatingin ako sa kanya. Tinaasan ko rin siya ng kilay.

He chuckled na ikinagulat ko.

Nag tilian ang mga babae.

"Well, I'm speechless.", nakangiting aniya ni Adrex.

Aba! Dapat lang.

"May I know kung para kanino ang kantang ito?", natigilan ako sa tanong ni Adrex.

"Ahhh.... K-kay. P-para kay...", nauutak kong sagot. "Para sa lolo ko!", nagulat sila nang sumigaw ako. Pati nga ako nagulat.

Sorry lolo!

Nag tawanan sila kaya napakagat ako ng pang ibabang labi.

"You don't need to shout.", natatawang sabi ni Zero.

Yumuko na lang ako.

"You can go now."

Nang pumunta ako sa backstage ay tili ni Kyla an sumalubong sa akin. Lumapit siya sa akin at hinampas ako sa braso.

"Pa-special ka talaga! Hindi ko alam na magaling ka palang kumanta.", sigaw niya, sa tonong nag tatampo.

Tinawanan ko lang siya.

I have lots of hidden talent. The problem is even I can't find them.

––––––
A/N: Ehem ehem. Sino puwedeng gumawa ng cover diyan.