Anlamsiz zamanlarin anlamlastigi zamanlardan biriydi
Ne ufak kardesimin aglayisi ne de annemin soğuk laflari
Sari bir isigin altinda mutfak masasina cokmus ruhumu toparlayabilmek sanki kanatlari islanmis bir sineğin ucmak için cabaladigi güce benziyordu
Bir adim atmak cok kolaydi aslinda eğer bedeni kitlenip kalmasaydi kirli mutfak masasina
Belki de cümleler bu kadar zehirli olmasaydi kaldirabilirdim her harfin küfür dolu sozlerini
Ya da gozyaslarimi saklayabilirdim bir gün daha sonra da pisman olmazdim yine karsinda küçük düşmüş onurumla
Yelkovan ve akrep zamani durdurunca sesssizlik kendini gösteriyor insan sarilmak istiyor sesssizlige bazen ama
Aldanmamak lazim sessizliğin derin boşluğuna
Artik vakti geldi kusmam lazim içimdeki günah lokmalarini
iki parmagimi birleştirip küçük dilime sokmam lazim çünkü zayif sever o kendimden nefret etmem lazim bedenimi onun göz zevkine hazirlamak için ruhuma ihanet lazim
kusmam lazim
Hala onun için bir umut lazim
