Bölüm 6

1K 54 2
                                    

Zil çalar çalmaz yanına gittim hemen ne yani siz mal mal orada dikiliceğimi mi sandınız.

"Beni her seferin de şaşırtıyorsun doğrusu" dedim. hafif bir şekilde gülümserken

Oda bana gülümseyerek "Daha çok şaşıracaksın " dedi.

Bu ne demekti şimdi ? Cidden merak ediyordum hakkında sürekli bilmediğim birşey öğreniyordum.

"Bana bugün nereyi gezdireceksin?"

" yongsan family park'a gidicez gerçekten seviceksin"dedi.

Ve arabaya bindik buradaki arabalarda bir farklı Türkiye de olsak benim sağda oturmam gerek ama bu burada solda oturuyorum ,siz ne alaka ? diyorsunuz tabi heyecandan dikkatimi yeni çekti napıyım.

Araba durduğu zaman geldiğimizi anladım yol boyunca hiç konuşmamıştık zaten ,ben camdan dışarıyı keşfediyodum o da bölmek istemedi herhalde

"Geldik şu ileride ki bankı görüyor musun git ve oraya otur ben hemen arabayı park edip  gelicem " dedi.

Parmağıyla gösterdiği banka baktım ve arabadan indim, banka doğru yürürken etrafa bakıyordum gözümü alan tek renk vardı 'yeşil' her yer yeşil di çok güzel görünüyordu , dünyada böyle bir yer olduğunu bilmiyordum hatta gezegenler arasında da tabi siz diyeceksiniz iyi misin kızım sen sanki gezegenler arası tura katıldın!

Sadece buranın güzelliğini anlatacak kelime bulamıyorum,

büyülenmiştim resmen tabi bu büyünün bozulması uzun sürmedi kafamı sert bir şeye çarpıp yeri boyluyana kadar , biliyorsunuz yerlere karşı bir zafım var benim sürekli yere düşüyorum, neyse biz yerle bakışmaya başlamışken canımın acısı sonra çıktı başım ağrımaya başladı kafamı tutarak başımı hafif bir şekilde yukarı kadırdım ve o dünya dışı olan varlıkla göz göze geldim.

Elim kafama götürüp acısının geçmesini beklerken

"İyi misin ?" diye sordu

Sinirlerim zıpladı valla hem önüne bakma beni yere düşür sonra 'iyi misin' o kadar iyiyim ki başımın ağrısından duramıyorum diyecektim ama tabi ki içimde canavara sakin ol şampiyon diyip ayağa kalktım.

"Oradan iyi mi görünüyorum? insan nezaket olsun diye bi yardım eder kaldırır " tü tü tü yok bu gençliğin sonu iyi değil sabri görüyon mu ne diyor diye mahalle de ki teyzelere bağlamışken,içimde ki sesi de susturup önüme döndüm "kime diyorsan zaten " diye ilk tanıdığım kişiye trip atmaya çalışırken ,banka gidip oturdum.

Beni bir gözünün yanıyla süzdü

" pardon" deyip önüne döndü ve parkın çıkışına doğru yürüdü.

Sinirli sinirli arkasından bakarken dişlerimi gıcırdatıyordum sinirli olduğum zamanlar bunu yapardım.

O sırada karşıdan elinde kocaman iki dondurmayla gelen min ho yi gördüm ve sinirimi bir kenara bırakıp kocaman sırıttım. Yanıma gelince dondurmanın birini bana uzattı hemen alıp yemeye başladım ki yüzüme bakıyordu dondurmadan kafamı kaldırıp ona baktım ben de eli yavaşça suratıma yaklaşıyordu kalbim birden yerinden çıkıcak sandım alnıma dokundu ve "kızarmış ,sadece 10 dk yanlız bıraktım bunu nasıl yaptın " dedi . gülümseyerek

Ben de ona gülümsedim ve " görünmez kaza" dedim.

Başka soru sormadı bende dondurmamı sömürmeye geri dönerek dondurma bitene kadar devam ettim ve bitti o güzelim şey bitti ,

Hemen suratımı astım min ho " ne oldu?"diye sordu.

"Bitti" dedim üzgün bir şekilde .

Birden kahkaha atmaya başladı anamm. bu gülümce gözleri kısılıyo ya yani sonuçta geleli 3 gün olmuştu ve onun bu kadar keyifli gülüşünü görüşümde ilkti

"Hahhaa ne yani bunun için mi hahha üzüldün"

Gülmekten bana soru bile soramıyodu biraz bozulmuş tüm doğrusu çok tuhaf yani Dondurmam bitti diye üzülmem .

"Evet " dedim biraz sinirli şekilde , farkına vardı herhalde gülmeyi bırakıp ciddi bir surat ifadesi takındı fakat dudaklarını gülmemek için bastırıyordu bu da onu çok çekice yapıyodu.

"Eve dönerken sana yenisini alırız"dedi.

Ben de bir çocuk gibi sevinmiştim doğrusu

"Hadi kalk sana parkı gezdiricem " dedi.

Başımı tamam manasında salladım ve oturduğun banktan kalktım, yan yana yürümeye başladık bu park huzur vericiydi cidden... Etrafa 32 diş sırıtarak bakıyorum ki

"2 saat oldu artık eve görüreyim seni " dedi.

Oha 2 saat mi olmuş parkı gezerken hiç   farketmemiştim yavaşca kararan havaya baktım ve akşam olmak üzere vay be...

Arabaya doğru yürümeye başladık ... arabaya bindik ve beni evime bıraktı kapıda vedalaştıktan sonra evime girdim ...

Bu koltuk bu kadar rahat mıydı ya ...bütün günün yorgunluğunu hissediyordum resmen hemen bir duş aldım pijamalarımı giydim ve televizyonun karşısındaki yerimi aldım o sırada kapı çaldı .........

Daha fazla bekletmek istemedik bölümü uzun yazmaya çalıştık umarım seversiniz :) 

Fotodaki park hikayede yazan parkın ta kendisi :)

_çarptığı kişi sizce kim olmalı ?

Yorumlarınızla önerirseniz seviniriz......


(AŞK  KIRINTILARI)  - TAMAMLANMIŞTIRHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin