Bye Bye My Blue|•Jaeyong

3•söylenmemesi gereken sözler

Taeyong öndeydi Jaehyun  böyle olmasını beklemiyordu. Huzursuz bir şekilde ona bakıyordu gittikçe hızlanıyordu. Taeyong'u geçtiğinde hafifçe arkasına dönüp ona  baktı alaycı bir şekilde. Jung Jaehyun asla kaybedemezdi, her zaman en iyisi en güçlüsü oydu onun için. Tabii Taeyong'ta az değildi bir iki hamleyle Jaehyun'u sollayıp bitiş çizgisinden geçmişti. Sakin bir şekilde motorundan inip,kaskını çıkarıp tekrar saçlarını geriye attı çok ateşli görünüyordu. Jaehyun'da inmişti kaskını çıkartıp çatık kaşlarıyla Taeyong'un üstüne yürümüştü. Taeyong ise ona aşağılayıcı bir şekilde bakıp iyice kızdırıyordu Jaehyun'un onu sinirli bir şekilde görmek istediğini biliyordu bu yüzden asla ona kaybedemezdi.

"Aa neye kızdın bu kadar? Seni reddetmiştim ama, yenilmeyi bu kadar istediğini bilmiyordum."

Dipdibelerdi Taeyong işaret parmağının ucuyla Jaehyun'un omzuna dokunup hafifçe itmişti. Jaehyun gözlerini devirip kafasını ters tarafa çevirmişti ona vurmak istemiyordu ama şu an çok sinirliydi. Taeyong'un parmağını tutup hızlı ve sert bir şekilde itti.

"Wow bunu beklemiyordum, gerçekten sinirlisin demek."

"Daha fazla konuşma!"

Jaehyun yükselmişti Taeyong ise onu bu şekilde görmekten büyük bir zevk aldığı için kahkaha atmaya başlamıştı. Ortam iyice gerginleşiyordu.

"Ağlayacaksan oynamayalım."

"Altımdayken kimin ağladığını biliyoruz Taeyong."

Bu cevabı beklemiyordu gözleri dolmaya başlamıştı yüzü düşmüştü. Jaehyun arkasını dönüp ilerlerken Ten ve Johnny Taeyong'un yanına gelmişti.

"Hey ne oldu sen kazandın işte."

"Sıkıntı kazanmam ya da kaybetmem değil."

Taeyong koşmaya başlamıştı Jaehyun'a doğru. Hızlıca arkasından ceketini çekip kendine döndürüp bir tokat attı(sonunda).

Jaehyun ne yaşadığını şaşırmıştı.

"Napıyosun sen?!"

Taeyong'un gözlerinden yaşlar hızlıca akıyordu bu konunun açılmaması lazımdı.
Jaehyun ne bok yediğini farkettiğinde bi anda sakinleşmiş ve yüzü düşmüştü. Arkasına dönüp ilerlerken Taeyong yere yığılmıştı. Johnny ona sarılıp sakinleştirmeye çalışırken Taeyong'un hıçkırıkları artıyordu nefesi daralıyordu. Bugün buraya gelmeleri pek iyi bir fikir değildi sadece Taeyong'un kafasını dağıtmak istemişlerdi.

"Seni buraya getirdiğimiz için üzgünüm Taeyong."

"Sizin...ha-hatanız...değil."

Konuşmakta güçlük çekiyordu sadece Johnny'nin koca bedenine gömülmüş ağlıyordu. Onu böyle gören arkadaşları epey üzülmüştü. Aralarında ne konuştuklarını duymamışlardı ama böyle bir durumda da soramazlardı.

Taeyong hiç motor kullanabilecek bir halde değildi.

"Ten siz ikiniz taksiyle benim evime geçin ben burayı hallederim."

"Tamam."

Taeyong Johnny'den ayrılmış Ten'in koluna girmişti yürümeye çalışıyordu. Telefonundan hemen bir taksi çağırmıştı Ten.

Jaehyub diğerlerinin yanına geldiğinde bütün gözler onun üstündeydi.

"Sadece basit bir yarıştı boş ver." dedi Eunwoo, liseden beri arkadaşlardı burda en çok güvendiği kişi oydu.

"Kaybetmem önemli değil söylememem gereken bir şey dedim ve ne yaparsa yapsın haklı."

Jaehyun saçlarına parmaklarını geçirip kafasını eğmişti(ben anlatamadım ama anladınız inş). Düşüncelerinde boğuluyordu bi anlık her şeyi unutup konuşmuştu. Bu sefer kaybeden olmaktan üzülmüyordu Taeyong'u kırdığı için üzülüyordu. Bu hareketler yavaş yavaş eski Jaehyun'a döndüğünün belirtileriydi. Huzursuz bir şekilde oturduğu yerden kalkıp motoruna yöneldi.

"Hey nereye gidiyorsun?"

Eunwoo sorusuna cevap alamamıştı. Jaehyun ise Taeyong'un yanına yani Johnny'nin evine gidiyordu orda kaldığını eşyalarını toplamaya gelen Johnny'den biliyordu. O böyle değildi şu an üzgün olmamalıydı onu kırdığı için kendinden aşırı gurur duyması gerekiyordu.

Taeyong ilk günki gibi kendini gene lacivert L koltuğa atmıştı. Bedeni deli gibi titrerken bir taraftan donuyo bir taraftan terliyordu, kusmak istiyordu başı ağrıyordu. Ten ise bir arka odadan Johnny'i arıyıp Taeyong'u doktora götürmeyi teklif etmişti. En azından bir serum verilse daha iyi olabileceğini düşünmüştü biraz daha böyle durursa bayılabilirdi.

Kapının çalmasıyla koridora çıkmtıştı Ten, salon koridorun başında kaldığı için Taeyong daha önce davranıp açmıştı kapıyı. Gelen kişiyi gördüğündeyse tek hatırladığı bulanıklaşan görüntülerdi.

Jaehyun hemen kollarını açmıştı küçük cılız beden kollarına düştüğündeyse Ten'le şok geçirdikleri kısa bir bakışmanın ardından hemen ambulansı aramışlardı.

Taeyong gözünü açtığında başında Johnny ve Ten duruyordu. Jaehyun'u göndermişlerdi Taeyong onu görürse bu sefer daha kötü olabilir diye düşünüp Jaehyun'u ikna etmişlerdi. Uyanan Taeyong'u görünce arkadaşları hemen sordu bir ağızdan.

"İyi misin?"

"İyi misin?"

"İyiyim...sanırım."

HELLÜÜÜ 😌😌
bölüm bekleyen güzel insanlar var mı acabaaaa

sizce Taeyong Jaehyun'un dediğine neden bu kadar takıldı ve Jaehyun'u bu kadar üzdü yazın konuşalım yorumlarda
(yazan olmaz ama neysü)

kaoslu bir kitap olucak ama tatlıya bağlanır merak etmeyin
ehe ehe

oy verirseniz çok sevinirim
sizi seviyorum <3 <3