Dear Malfoy (Dramione Texting)

Bölüm 52

Güçlükle kapıyı çaldı Draco.

Platin sarısı saçları dağınıktı, önğne düşüyordu. Savaştan beri hiç taramamıştı. Hatta o zamandan beri aynanın karşısına bile geçmemişti. Kim bilir ne kadar iğrenç görünüyorumdur, diye düşündü.

Elinde ufak bir çanta vardı. Birkaç kıyafet almıştı sadece. Aceleyle çıkmıştı evden. Kimseyle karşılaşmaya hâli yoktu.

Kapı açıldığında onu o çok sevdiği cadı karşıladı. Saçlarını düzleştirmişti. Draco kaşlarını çattı. Onun için hazırlık mı yapmıştı?

Draco hızla elini saçına götürdğ ve dağınık olan saçlarını yatıştırmaya çalıştı.

"Merhaba." dedi sessizce.

Hermione sıkıca ona sarıldığında hızla kollarını kızın beline doladı. Kızın düz saçlarını koklarken gülümsedi. Bunu bir gün yapabileceği aklının ucundan bile geçmezdi.

"Geldin." dedi Hermione.

"Geldim." Kız ondan ayrılmıştı; fakat hâlâ çocuğun kollarından sıkı sıkı tutuyordu.

"Merhaba." Gelen sesle ikisi de birbirine bakmayı kesti.

"Anne bu Ma-Draco." Draco gülümsemeye çalışarak elini kadına doğru uzattı.

Kadın ise Draco'ya sarıldı.

"Demek Mione'nin yıllarca bahsettiği çocuk sensin."

Draco, Hermione'nin babası ile de sarıldıktan sonra kız onu üst kata çıkardı.

"Odan benimkinin yanında. Bak ben hazırladım." diyerek kapıyı açtı Hermione.

"Gerek yoktu. İnan yerde bile yatabilirim." Draco içeri girdi.

Oda zümrüt yeşiline boyanmıştı. Simsiyah bir yatak vardı ortada. Duvarların üzerinde ise fotoğraflar vardı.

"Bunlar da ne?" Draco yaklaşınca bunların kendi fotoğrafları olduğunu anladı. Dudağı hafifçe kıvrılırken Hermione'ye döndü.

"Harry'nin imzası karşılığında Colin'den fotoğraflarını çekmesini istedim."

"Bütün yıllar boyunca mı?"

"Bütün yıllar boyunca."

Draco elini kıza doğru uzattı. Zaman kaybetmeksizin elleri buluştu. Elinden tutarak kendine doğru çekti Hermione'yi ve ona sıkıca sarıldı.

"Hâlâ inanamıyorum."

"Sen bir de bana sor."

"Bu gece benimle uyur musun?" Hermione bu soruya karşılık gülümsedi.

"Tüm geceler seninle uyurum."