ခ်ည္ႀကိဳးေလးမွခ်စ္မိရာ
Part 21
ေသြးေရာင္မ႐ွိျဖဴစုပ္ကာ ေဆးအ႐ွိန္ျဖငိ့အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ခ်စ္ရသူႏွာဖူးထက္မွ ဆံစမ်ားကိုလက္ျဖင့္သပ္တင္ေပးလိုက္ၿပီးေနာက္ ေတဇမင္းေမာင္တစ္ေယာက္ ေဘးနားတြင္ခ်ထားေသာ လက္ဆြဲေတာ္ဓားအားေကာက္ယူလိုက္ကာ အေဆာင္ေတာ္ေပၚမွထြက္ခြာလာခဲ့သည္။
''နန္းတြင္းဘက္ကလူေတြကိုေသခ်ာသတိထား ဓနမင္းထင္တို႔သူငယ္ခ်င္းသံုးေယာက္မွလြဲ၍အျခားမည္သူ႔ကိုမွ်အေဆာင္ေပၚမတက္ေစနဲ႔´´
ေတဇမင္းေမာင္ ထိုအမိန္႔ကိုဓနမင္းထင္ႏွင့္စစ္ထတိုက္မတက္ ညႇိႏိႈင္းခဲ့ၿပီးေတာ့မွ သူ႔ဘက္ကလူမ်ားကိုအမိန္႔ေပးႏိုင္ခဲ့သည္။
သူစိတ္တိုင္းသာဆို ေဒ၀ီထိပ္ေခါင္နားေနေသာအေဆာင္နားသို႔ သူမွလြဲ၍အျခားသူမ်ားကိုအကပ္မခံႏိုင္
သူ႔တြင္တိုက္ပြဲတိုင္းတြင္ ဒဏ္ရာရ႐ွိသူမ်ားအားလက္ေတြကုသေပးေနေသာ ဓနမင္းထင္ထက္ေတာ္ေသာသမားေတာ္မ်ား႐ွိသည္။
ေဒ၀ီထိပ္ေခါင္၏ဖ်ားနာမႈ႕အေၾကာင္းကိုသူအေစာကတည္းကၾကားသိၿပီးေလၿပီ သို႔ေသာ္ အေျခအေနအားေစာင့္ၾကည့္ကာ ေနေနသည္မွ ယခုမိမိေမွ်ာ္လင့္ထားသည့္အတိုင္းျဖစ္လာခဲ့ေလၿပီ
ဓနမင္းထင္သည္ ယခုခရီးစဥ္တြင္အခက္ေဆြ႔ေနေလသည္။သူ၏ခ်စ္သူ အမြန္ရြာႀကီးသို႔ထူးဆန္းစြာေရာက္႐ွိလာသူဟုဆိုသူ နန္းသြဲ႔ေႏွာင္းဆိုေသာ သူငယ္မသည္လဲ ဖ်ားနာေနေလသည္။
ညီမငယ္ကိုလဲမပစ္ႏိုင္ ခ်စ္ရသူကိုလဲမပစ္ပယ္ႏိုင္ျဖစ္ေနသည့္အခ်ိန္တြင္ သူ၏နယ္ေျမထဲသို႔ေရာက္လာခ်ိန္တြင္ သူသည္ဓနမင္းထင္အတြက္အားကိုးစရာတစ္ခုျဖစ္ခဲ့သည္ထင္၏။
ေတဇမင္းေမာင္ တစ္ေယာက္အေစာင့္မ်ားကိုေသခ်ာမွာၿပီး ျခံ၀န္းအျပင္တြင္ ျပဳလုပ္ထားေသာမီးပံုေဘးတြင္ထိုင္ကာ အေတြးမ်ားကို ကြန္႔ျမဴးေနေတာ့သည္။
YOU ARE READING
ခ်ည္ႀကိဳးေလးမွခ်စ္မိရာ
Romance၂၁ရာစုမွနန္းသြဲ႔ေႏွာင္းဆိုေသာေကာင္မေလးတစ္ေယာက္အမြန္ၿမိဳ႕ေဟာင္းႀကီးကိုသြားေလ့လာရာမွ အမွန္တကယ္ကိုပင္ အမြန္ၿမိဳ႕ႀကီးသို႔ေရာက္႐ွိသြားေသာအခါ....... ၂၁ရာစုမှနန်းသွဲ့နှောင်းဆိုသောကောင်မလေးတစ်ယောက်အမွန်မြို့ဟောင်းကြီးကိုသွား...