ကိုကို့ဆီက စာပြန်မရတာ တစ်နှစ်တောင်ကျော်ပြီ....
ကိုကိုက ဘတ်ဟျွန်းနီ ကိုမေ့သွားတာတော့မဟုတ်ဘူးမလား...
ကိုကို့ စာမေးပွဲပြီးတဲ့အချိန်ထိ ဘတ်ဟျွန်းနီစောင့်နေခဲ့တာ...
နွေပိတ်ရက်သွားလည်တော့...ဘူချွန်းကနေ ကိုကိုတို့အိမ်ပြောင်းသွားတာတဲ့...
ကိုကိုရေ...ဘတ်ဟျွန်းနီ ကိုစောင့်နေမယ်ဆိုပြီးတော့...
သတိရတိုင်း ကိုကို အရင်ကပို့ထားတဲ့စာတွေကိုပြန်ဖတ်ပြီး
ရယ်မိတယ် တစ်ခါတစ်လေတော့ ငိုမိပြန်တယ်...
ကိုကိုသိရင် အရူးလေးလို့ပြောတော့မှာသေချာတယ်
တကယ်လည်း ရူးတော့မှာပဲ...ကိုကို ကဘတ်ဟျွန်းနီကို မေ့သွားတာလား မချစ်တော့လို့ စာမပို့တော့တာလား ဆိုတဲ့အတွေးတွေးမိတဲ့အခါ ...ရင်ဘတ်တွေအောင့်တယ် ကိုကို...
_______________________
2011.....
ကိုကိုနဲ့မတွေ့ရတာ...ကိုကို့ဆီက စာမလာတော့တာ...
ရက်ပေါင်းက တစ်ထောင့်ရှစ်ဆယ်နဲ့ငါးရက်..(.၁၀၈၅)
ကိုကို့ရဲ့အစား ဘတ်ဟျွန်းနီရင်ဖွင့်ထားတဲ့..တစ်နှစ်တာဒိုင်ယာရီစာအုပ်လေးက သုံးအုပ်မြောက်ကို ရောက်ပြီပေါ့...
ဆောင်းတွင်းက ထပ်ရောက်လာပြန်ပြီ ကိုကိုရေ...
ချယ်ရီပန်းတွေခြောက်လို့ အရင်လိုမလှတော့ဘူး...
ကိုကို့ ဆီကရတဲ့ ပန်းနဲ့တူတဲ့ပန်းကိုပဲလိုချင်တာ...ရှာလို့မတွေ့တော့ဘူး...
________________
ကိုကို ...ဘတ်ဟျွန်းနီ တက္ကသိုလ် ဝင်တန်းစာမေးပွဲအောင်ပြီ...
ဆိုးလ်တက္ကသိုလ်ဝင်ခွင့်ပါရတယ် ...
ကိုကိုသာသိရင်တော့..".ကိုကို့ ဘတ်ဟျွန်းနီ လေးကတော်လိုက်တာ"လို့ပြောမှာသေချာတာပေါ့...
နောက်ပြီး ကိုကို့ရဲ့ ဘတ်ဟျွန်းနီ လည်း လူကြီးဖြစ်ပြီသိရဲ့လား?
ဒါပေမယ့် ကိုကို့ လို လူခန့်ကြီးတော့ဖြစ်ဦးမှာမဟုတ်ဘူး
မေမေ့ကို ဘတ်ဟျွန်းနီ လူကြီးဖြစ်တဲ့အခါ ကိုကိုနဲ့တွေ့ပေးပါ့မယ်ဆိုတဲ့ ကတိ ကိုမတည်နိုင်သေးဘူးထင်တယ်...
