peine d'amour.

chapter seventeen

min: *ekran görüntüsü*

*ekran görüntüsü*

*ekran görüntüsü*

görüldü

min: hala o kız ile konuşacak mısın?

jeongyeon: baksana,

ama arkana.

min: ne?

jeongyeon: arkana diyorum bogum,

arkana bak.

min: bşr dakika nrf

görüldü

--

"ne yapalım şimdi?" jackson ve mark bogum'u kollarından tutarak yanıma getirirken sormuşlardı. gülümseyerek omuz silkmiştim.

"nayeon'a soralım." diyerek mesajlar kısmına girmiştim.

atacağım konuma gelmesini söyleyerek konumu atmış, bir şey demeden cebime koyarak bogum'a bakmıştım.

"neden artık peşimi bırakamıyorsun?" diye ona yaklaşarak sordum.

"neden beni görmüyorsun?"

duraksayarak ona baktım. üzgün bir şekilde bakıyordu.

"salak mısın? çevrenle dalga geçen biriyim ve bana aşık mısın? komik değil, burası da dizi çekilen yer değil." ellerimi cebime sokarak gülümsedim.

"babam her zaman ezilme, annem de sessiz kal derdi. artık annemin değil babamın sözünü dinlemek istiyorum." yüzümü onun yüzüne yaklaştırıp pis bir şekilde sırıttım. anlamaz bakışlarıyla bakıyordu bana.

"ne demek istediğini anladım. yaşattığımı yaşayacağım değil mi?" başını belli belirsiz sallıyordu.

elimi yanağına getirip hafiften vurmuştum. "zannettiğimin aksine beynin varmış. bunu sevdim." gülerek elimi çekmiş geriye bir adım atmıştım.

bu sırada buraya gelen nayeon'u görünce gülümsedim.

"jeongyeon.." diyerek yanımda bittiğinde kollarımı beline sararak sıkıca sarıldım.

"seni rahatsız eden bu mala istediğini yapman için çağırdım." diyerek geri çekilmiştim. şaşırmış bir şekilde bakıyordu bana.

gülümseyerek gözlerine bakıyordum.

"bogum'a nasıl ulaştın?"

"benim sayemde." jackson neşeli bir şekilde boşta kalan elini havaya kaldırarak konuşmuştu. "jeongyeon'un isteği üzerine senin hesabını araştırırken gördüm."

salak...

"ne?" diye şaşırmış yüz ifadesiyle bana döndüğünde yaramaz çocuklar gibi gülümsedim.

"hadi şu mala ne yapacağımızı bulalım sonra açıklarım."

--

tamamen aklımda ki kurgu dışına çıktı bu kitap.. neyse bakalım....