အမုန္းဟုေခၚသလား🖤❤️🖤❤️🖤(အမုန်းဟုခေါ်သလား🖤❤️🖤❤️🖤)🔞🔞🔞🔞🔞

အမုန္းဟုေခၚသလား~ 11

လက္မွနာက်င္မႈကိုသည္းမခံႏိုင္ျခင္းန႔ဲအတူ Perth လက္ထဲမွ ႐ုန္းထြက္လိုက္သည္..

"ကဲေျပာ... ဘာလဲ.. ေစာေစာစီးစီး ဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲ.."

"အ့ဲဒါကို မက ေမးရမွာ.. ေမာင္ဘာျဖစ္ေနတာလည္း.. ေမာင္က...ေမာင္က... ဘာလို႔ နာက်င္ေအာင္ က်မကိုလုပ္ရတာလဲ..."

မ်က္ရည္ပိုးပိုးေပါက္ေပါက္က်ကာထု႐ိုက္ေအာ္ဟစ္ေနတ့ဲ မ ကို ကြၽန္ေတာ္မတားဆီးေတာ့ ဘာျဖစ္ေနမွန္းလည္း ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္မသိေပ.. ငယ္န႔ဲပတ္သတ္ရင္ ဆတ္ဆတ္ထိ မခံႏိုင္တ့ဲစိတ္က အခုတေလာပိုဆိုးလာခ့ဲသည္..

"မ .. ေတာ္ေတာ့.. ေမာင္တို႔ အခ်ိန္လိုတယ္.. ငယ့္ကိုဒီအတိုင္းျပစ္ထားလို႔မရဘူး.. အၾကာႀကီးေစာင့္ခ့ဲၿပီးၿပီမလား..အ့ဲဒါဆို ဆက္ေစာင့္..အ့ဲလိုမွမဟုတ္ရင္ ေမာင္တို႔စကားထပ္ေျပာဖို႔လိုလိမ့္မယ္..အခုေတာ့သြားအိပ္လိုက္ေတာ့.."

ပခံုးကိုညင္သာစြာေပြ႕ဖက္ကာ အခန္းတံခါးဝသို႔ မကိုပို႔ေပးခ့ဲလိုက္သည္..တခါတေလသူမဟာ ငယ့္ထက္ေတာင္ဆိုးဝါးစြာမသိတတ္ေလျခင္းလို႔ သူပထမဆံုးေကာက္ခ်က္ခ်မိေလ၏...

.....

Sunny ေျခလွမ္းေတြက Tanapon စံအိမ္ႀကီးကိုလာရမည္ဆိုလ်ွင္ တက္ႂကြတ့ဲၾကက္ဖက့ဲသို႔ အေတာင္တျဖန္႔ျဖန္႔ႏွင့္သာ.. ဤအိမ္သည္ သူမရ႕ဲသေဘၤာရြက္လႊင့္ရာမဟုတ္လား..
ဝင္ထြက္ေနၾကျဖစ္၍ Sunny အတြက္မထူးဆန္း ဖုန္းဆက္ထားၿပီးၿပီမို႔ ဧည့္ခန္းကေစာင့္ရံုပင္.. သူေဌးရံုးမတက္တ့ဲရက္ေတြသူမလာေနၾကမို႔ ဒီစံအိမ္သည္ Sunny အတြက္မစိမ္းေတာ့ေပ..

"ဘယ္သူလည္း..ဘယ္သူန႔ဲေတြ႕ခ်င္လို႔လည္း.."

အသံန႔ဲအတူ ႀကိဳးတလံုးဂါဝန္ကိုကပ္ရပ္ေနေအာင္ဝတ္ကာ အလွေတြျပင္ထားေသာသူမ..အိုးမိုင္ေဂါ့ ဒီအစစ္မက ဘယ္သူလည္း..ဘာလို႔ငါလႊင့္ေနတ့ဲသေဘၤာနားေရာက္ေနရတာလည္း..

"ကြၽန္ေတာ္ အတြင္းေရးမႉးပါ.."

သူေဌးလာမွ ျပန္ျပဳျပင္လိုက္ေသာမ်က္ႏွာကိုလည္း ဒီက Sunny ျမင္ျဖစ္ေအာင္ျမင္လိုက္ပါတယ္ေနာ္..ခံစားခ်က္ေတြကသိပ္မေကာင္း.. သူေဌးရ႕ဲေဘးနား ပူးကပ္မထိုင္ရံုသာ.. အသံကလည္းစကားေျပာေနသည္မွာ ခြဲ်ျပစ္ေနလိုက္သည္မွာ..