Abilerim mi?

20.BÖLÜM

Üzerime dökülen buz gibi suyla sıçradım yada dur sıçrayamadım neden acaba? Aa tabi ya ben kaçırılmıştım dimi tüh unuttum nys gidip üstüme su döken kişiye küfür edecem

"LAN NE DİYE ÜSTÜME BUZ GİBİ SU DÖKUYORSUN P*Ç HERİF ULAN BEN SENİN GELMİŞİNİ GEÇMİŞİNİ EBENİN ENİŞTESİNİ BİBİSİNİ DIDISINI SİTTİN SENENİ Sİ*KE*İM LAN "dedim bağırarak ohh leyn rahatladım dur gidip şu adamın çehresine bakiyim

Ay sanırım biraz azcık ucundan fazla kaçırmışım çünkü adam sinir küpü olmuştu mübarek olsun turşu küpü değil miydi ya ay aman her neyse o sırada adam sinirle gitti aman çokta tın yani

Sonra içeri be den maximum 10 yaş büyük bir bey amca geldi sanırım üstüme su döken bu tipsizin korumasıydı tövbe allam tövbe vallaha adam beni kaçırmış ama yakışıklı yani sonra "ooo Mira hanım sonunda uyanabildiniz "dedi bende durur muyum? Tabi ki HAYIR "ULAN NE DİYE KAÇIRIYORSUN BENİ PİSLİK HADİ KAÇIRDIN BARİ İNSANİ BİR ŞEKİLDE UYANDIRSANA LAN BUZLU SU NE DEMEK OLUYOR "dedim bağırarak prdn cırlayrak dedim bunları adam sinirlenmiş gibiydi "bence şansını zorlama küçük hanım olacaklardan ben sorumlu değilim "dedi peeh seni takan var mı lan sonra aklıma gelen şeyle "LAAAN BENİM POŞETLER NERDE OYY BEN ONLARA O KADAR PARA VERDİM LAN "dedim adam kulağını tıkamıştı"orda orda bağırma "dedi kapı kenarını göstererek oraya baktığımda ordaydı ohh be rahatladım ne var o kadar para verdik yani

~ATEŞ'TEN~
Not:arkadaşlar geçen bölümde yiğit yazmıştı ama aslında ateş Mira ile avm'ye gitmişti şimdi onu düzelttim ateş yaptım nys

Otoparka geldiğimide Mira görünürde yoktu Allah Allah nerde bu kız sonra arabama doğru gittim ve araba üzerinde siyah bir zarf vardı zarfı açtığımda küçük bir kağıtta "küçük KARAHAN yanımızda ona çok iyi bakıcaz merak etme "yazıyordu

Kahretsin mirayı kaçırmışlar ona zarar verebilecek olma ihtimali canımı acıtıyordu sonra hemen arabaya binip son sürat eve sürmeye başladım

Eve vardığımda kapıyı yumruklamaya başladım sonra kapıyı doruk kapıyı söylenerek açtı "ne öyle alacaklı gibi çal- beni görünce duraksadı sonrs "olm niye kapıyı yumrukluyorsun hem Mira nerde? "Dedi bende onu hafif iterek içeri girdim ve salonda oturdum bütün olanları anlatmaya başladım ve notu onlara gösterdim

Annem ağlamaya başlamıştı bile babam babamı mira'nın doğduğu günde kaçırıldığını öğrendikten sonra ilk defa onu böyle çaresiz görüyordum yiğit ve ben ağlıyorduk zaten Pars ve doruk abim salonun içinde volte atıyordu sonra abim telefonunda birini aradı ve mira'nın yerini tespit etlemelerini istedi

Şuan çok karmaşık duygular yaşıyorum ona bir şey olucak diye ödüm kopuyor aynı anda kendime hiçbirşey yapamadığım için kendime kızıyorum...

~MİRA'DAN~

Adam ondan sonra gitti bende kaçmak için çözüm armaya çalışıyordum çalışıyordum çünkü bulamıyordum sonra kapıya baktığımda iki tane koruma vardı evet ya "aaaaaah"dedim biraz bağırarak onların bakışları bana döndü sorma yüzümü buruşturarak "mi-migrenim var ilaç ilacım yanımda değil biri bana ilaç alsın nolur Ç-çok ağrıyor "dedim sesimi ağlamaklı çıkararak sonra birşeyler konuştular ve birisi koşarak gitti diğeri bana baktı bir süre bende yüzümü buruşturdum ve canım açıyormuş gibi bir ifade takındım sonra o başını dışarı çevirince hızla çebimdeki çakıyı çıkardım ve ipleri kesmeye başladım ne var ben herzaman cebimde çakı taşıyorsam yani

Sonra ellerimin iplerini açtım sonra ayağımdaki ipleri çözdüm ve beni kaçıran kişinin içtiği içki şişesini tutup korumaya yaklaşmaya başladım pis kafir zıkkım iç sonra omzuna dokundum bana döndüğünde "ceğğe (bebekle oynarken çıkardığımız o ses)diyip şişeyi kafasında kırdım ve adam yere düştü sonra bende tabana kuvvet diyip kaçmaya başladım sonra arkamdan bağırdıklarını duyuyordum ve daha fazla koşmaya başladım sonra sırtımda hissettiğim acıyla yere yığıdım gerisi karanlık...

Selam

Nasılsınız?

Bölümü nasıl buldunuz?

Gelecek bölümde görüşmek üzere

Sizi seviyorum ❤

Diğer kitapta bölüm atacaktım ama uykum geldi yarın atarım artık shdjdjdjdj

Hadi bye