KURTARICI

1.Bölüm

Merhaba☺️Bu benim ilk kitabım o yüzden şimdiden amatörlüklerim için özürdilerim.Yorumlarınızla beni yönlendirirseniz sevinirim☺️☺️İyi okumalar👋
Adım Ada.
Ada Durmaz.17 yıldır bu acımasız dünyada tek başıma yaşıyorum.Korkağım.Evet hemde korkağın önde gideniyim.Gerçek güçsüz benin gün yüzüne çıkmasından korkuyorum.Bir bakıma hayata karşı güçlü kalabilmek için olmadığım birinin rolüne bürünüyorum.Bundan memnun muyum?Bilmiyorum...Bildiğim tek şey rolüne büründüğüm bu karakter benden çok daha güçlü."Ada!"Üvey abimin sesiyle birlikte kafamı çalışma masamdan kaldırdım.Hemen defterimi kapatıp masamdaki görünmeyen göze yerleştirdim.Bir de üvey abimin alay konusu olmak istemezdim değil mi?Çalışma masamdan kalkıp karşımdaki boy aynasında kendimi süzmeye başladım.Her şey normal gözüküyordu.Altımdaki aslında dar olan ama bana bol gelen pantalona baktım.Zayıflamıştım hemde fazlasıyla...Daha fazla oyalanmamam gerektiğini düşünüp merdivenlerden aşağı indim.Salonda sırtı bana doğru dönük oturan üvey abim Berk'e "Efendim?"dedim.Ayağa kalkıp yüzünü bana döndü.Gözlerine baktığımda bana karşı olan öfke ve tiksintiyi görebiliyordum."Yaraların geçti mi?"diye sordu.Ne zamandan beri beni düşünüyordu?Şaşırmıştım anlamış olacak ki"Hemen heveslenme.Teyzen geliyor hiçbir şey yokmuş her şey yolundaymış gibi davranacaksın ANLADIN MI?"Teyzem mi?Neredeyse yıllardır görmemiştim onu.Ne diye geliyordu ki?Tam ağzımı açıp cevap verecekken birden kendimi onunla duvar arasında buldum.Bileğimi sıkıyordu.Moraracağına emindim."A-acıyor y-yapma lütfen"diye yalvarırken.Ağzından şu cümleler döküldü."Git ve yaralarını kapatcak şeyler giy.Teyzen geldiğinde hiçbir şey anlamamasını istiyorum.Eğer tek bir şey ters giderse yemin ederim ki seni doğduna pişman ederim ANLADIN MI!?"diye bağırdı.HİÇBİR ŞEY YAPMAK ZORUNDA DEĞİLİM SENİ PİÇ KURUSU demek istesemde yapabildiğim tek şey başımla onu onaylamak oldu.O bileğimi bırakıp tekrar koltuğa otururken odama çıkıp derin bir nefes aldım.Ardından hemen kapıyı kilitledim.Üstümdekilerden kurtulup banyoya girdim.İyi bir duş almaya ihtiyacım vardı.Suyu ılığa ayarlayıp küvetin dolmasını beklerken gözüm bileğimdeli morluğa kaydı.Harika!Şimdi bir de bunu kapatmam gerekecekti.Nihayet küvet dolup ben içine oturduğumda aklıma bu küvetle ilgili anılarım geldi...
"LÜTFEN YAPMA!" Ağlayarak çığlık atıyordum adeta.Odamda kaçıcak bir yer ararken tekrar konuşmaya başladı."SENİN YÜZÜNDEN!SENİN YÜZÜNDEN!"Yaklaşık 15 dakikadır bu kelimeleri sayıklıyordu.O sırada gözüm arkadaki banyo kapısına kaydı.Ani bir hareketle masamdaki kitapları Berk'in üzerine fırlatıp banyoya kendimi kilitledim.Kapının arkasında yere kıvrılırken en son annemin ölümünde bu kadar ağladığımı düşündüm.Ama bu seferki üzüntüden değil korkudandı.Daha önce hiç korkmadığım kadar korkuyordum şu an.Olaylar okadar hızlı gelişmişti ki...Beren'le (Üvey Annem) birlikte arabayla alışverişten dönüyorduk.O her zamanki gibi çok neşeliydi.Müzik dinlerken aldığımız şeyler hakkında konuşuyorduk.İşte ne olduysa o an oldu.Sohbete o kadar dalmıştık ki sağ tarafan gelen arabayı fark edemedik.Beren'in ani freniyle birlikte araba yan döndü.Normalde benim tarafıma çarpacak araba şimdi Beren'in tarafına çarpmıştı...Uyandığımda yanıbaşımdaki bir doktor"Gözlerini açtı sorun yok"dedi.Kafamı yana çevirdiğimde sedyeyle ambulansa taşınan Beren'i gördüm.Yanındaki doktor "Nabzı yok"dedi.Bu sözden sonra hatırladığım tek şey odamda ve yatağımda oluşumdu.Şimdi ise burda Berk'in kükreyişlerini dinleyerek ağlıyordum.Ben tam bunları düşünürken kapı Berk'in tekmesiyle birlikte yere yığıldı."BEDELİNİ ÖDEYECEKSİN!ANNEM BU KAHROLASI HAYATIMDAKİ TEK NEŞE KAYNAĞIMDI.ONU ELİMDEN ALDIN.BUNUN ACISINI SENİNLE EĞLENEREK ÇIKARACAĞIM.Geri kalan hayatını kirlenmiş bir şekilde geçirmeye hazır ol Ada Durmaz;çünkü bundan sonra elimden asla kaçamayacaksın!"dedi ve üzerime yürümeye başladı.Ağlayarak ona benden uzak durmasını söylüyordum;ama nafile.Pantalonunun kemerini yere fırlatıp beni küvetle arasına sıkıştırdı...
Bunlar aklıma gelince bir kez daha kendimden iğrenip ağlamaya başladım.Ağlama sesim o kadar kısık ve acınasıydı ki kendim bile zor duyuyordum...
Eveet bu bölüm böyleydi ✋Uzunluğu iyi mi sizce?Yorumlarınızı bekliyorum şimdiden teşekkkürleeer❤️☺️