Duygu/His: Karamsarlık
Vincent, ben geldim.
6 ay oldu görüşmeyeli ve üzgünüm, gene mutsuz geldim yanına. Sözümü tutamadım ve bugün de ağladım sevgili Vincent.
Kendimi sana anlatmanın bir yolunu buldum. Bence böylece herkes beni daha iyi anlar, değil mi? Gerçek adımı hiç duymadın değil mi? Duyma, bende sevmem zaten adımı.
Ama bir hikaye var, adım Süreyya olsa kendimi hep öyle anlatırdım. Bilir misin bilmem, taş kalpleri ısıtan şairler vardır Vincent. Biri var, o biri Cemal Süreya. İddiaya girip de kaybettiği için soyadından bir "y" harfini sildirmek zorunda kalıyor ve soyadı "Süreya" oluyor bu şairin. Ona iyi bakmıyor ve kaybediveriyor "y" harfini.
İşte ben bu hikayede "Süreyya" değil de "Süreya" oluyorum. Kaybedenlerin, kaybedilenlerin arasındaki oluyorum.
Benim çocukluğuma, umuduma, korkuma, aşkıma iyi bakamadılar, öldürdüler, kaybettiler Vincent. Kayboldum ve kayboluyorum ben.
Öldürüp ciğerlerimdeki tabuta gömdüler, o ağırlıkla yıllar geçirdim. Ciğerlerime her gün bir yeni tabut ekledim, nefesimi kestiler, ses edemedim. Ben bu yüzyılın Süreya'sıyım. Kendimi de böyle anlatırım Vincent.
Anlar mısın beni şimdi? Belki?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
♡Loving Vincent//Diaries to Vincent Van Gogh♡
Non-FictionAslen bu yalnızca,korkak bir kızın dışına yansıtamadığı duygularını anlatmak için sevdiği kişiden ele alarak insanlara kendini açıklama biçimidir. Sadece ona kendisini anlatmasına izin ver. Bu kız artık korkmak ya da kaçmak istemiyor. Yalnızca onu d...
