Tasting The Devil's Love (#1)

Chapter 5

S H A Y N E    A K I S S A

"C-Chase,"I mumbled his name. It's no other than the so-called gangster.

Kumunot ang noo nito ng makita nito ang luhaan kong mukha kaya agad kong pinunasan ang mga mata ko. "Why were you crying?"tanong nito sabay upo sa mismong harapan ko. I bit my lips before avoiding his gaze.

"It's none of your business,"sambit ko bago yumuko. Narinig ko ang mahinang pagtawa nito.

"Shall I save the damsel in distress again?"he asked with his soft tone as he scrutinized my face.

"I'm no damsel in distress, stupid"I stated as I blew out my cheeks.

"Obviously but for me, you are. And when there is a damsel in distress, there should be a knight and I'll consider myself as one,"he proudly jerked his thumb towards himself. Napailing nalang ako sa sinabi nito bago palihim na napangiti. What a lousy guy. Tumango-tango pa ang loko kaya't napangisi nalang ako.

"Takte. Wag ka na ngang umiyak sa sususunod. Mas lalo ka lang pumapanget eh,"hirit pa nito kaya't napairap nalang ako ng wala sa oras. Tumigil agad ito bago ako seryosong tinitigan.

"But seriously, are you okay?"tanong ulit nito. Huminga muna ako ng malalim bago siya sinulyapan. "Like what I said earlier, it's none of your business,"nakangisi kong wika dahilan para ngumuso ito.

Compared earlier, mas gumaan na ang pakiramdam ko ngayon. His nonsense chitchats made me feel a bit better. Agad akong tumayo kaya't napaangat agad ang tingin nito sa'kin. Pinagpagan ko ang palda ko bago sinukbit ang backpack ko sa balikat ko.

"It's already late. Ihatid na kita,"he offered which I immediately refused. "Wag na. You're still considered as a stranger to me and were not yet close so it's a no,"bahagya ko siyang tinulak kasi nakaharang ito sa daan. Narinig ko ang mahinang pagtawa nito bago ako tuluyang naglakad papalayo.

~•~•~

Habang naglalakad ako pauwi ay napansin ko kaagad ang bahay kong parang naghihingalo. Wala naman akong choice kundi ang tumira nalang dito kasi wala naman akong pera para mapaayos 'to. I honestly don't care if my house looks like this at least I have a shelter to stay on.

Mas lalo kong binilisan ang lakad kasi medyo nahihilo na ako. Pagkabukas na pagkabukas ko ay parang binuhusan ako ng malamig na tubig ng makita ko ang loob ng bahay ko. Napatakip ako sa bibig ko ng dahil sa takot at gulat. All of my things were on the floor while some of my furnitures were particularly broken.  W-What happened?!

Dahan-dahan akong naglakad papasok. My knees were trembling as fuck. Tears slowly build up right into my eyes when I saw how all of my things were thrown all over the place. W-Who the hell did these?! Agad akong nanlumo sa nakita ko. Parang nawalan agad ako ng lakas kaya't napaupo nalang ako sa sahig.

Ba't parang ang malas malas ko ngayon?

Agad akong napatigil ng narinig ko ang pagbukas ng pintuan. I slowly turned my head around only to see a guy standing right at the door. Nanlaki ang mga mata ko ng mapagtanto kong 'yung miyembro nanaman ng loan shark ang nandito. Bigla akong napatayo ng ngumisi ito.

"Oh? Asan na ba 'yung boyfriend mo?"nakangisi nitong tanong. I bit my lips before taking a step backwards. Luminga linga ito bago pumasok sa loob. "Mukhang wala ngayong liligtas sa'yo ngayon ah. Putanginang gagong 'yun. Sinuntok pa ang gwapo kong mukha. Nainggit ata,"

T-Tangina? Muntikan na akong sumuka sa sinabi nito pero agad ko ding pinigilan ang sarili ko. How can his confidence be higher than his height? Hope all.