Το Κορίτσι Του διπλανού Σπιτιού

22

Μυρτώς pov

Έχει περάσει ένας μήνας που μένω μαζί με την Εμμανουέλα και πλέον δεν είναι τίποτα ίδιο, όλοι μέρα είναι σε ένα μπαρ και πίνει και αν δεν πάει σε μπαρ πίνει στο σπίτι, δεν έχουμε καμία επικοινωνία και είμαστε σας δύο ξένοι που ζουν στο ίδιο σπίτι, αν και φταίω και εγώ λίγο γιατί ποτέ δεν την έπιασα να της πω να σταματήσει αυτό που κάνει ούτε έδειξα να με ενοχλεί, εννοείται και με ενοχλεί απλά δεν θέλω να την ζαλίζω με όλα αυτά στη κατάσταση που είναι αλλά και εγώ δεν αντέχω άλλο αυτή την κατάσταση οπότε ήρθε η ώρα για μία κουβέντα.

Είναι μεσημέρι και εγώ περιμένω την Εμμανουέλα να ξυπνήσει, έχω ετοιμάσει τον καφέ της και κάτι να φάει
Ε:καλημέρα
Μ:καλημέρα πως κοιμήθηκες?
Ε:καλά που είναι ο καφές μου
Μ:έλα κάτσε εδώ είναι
Ήρθε μέσα στην κουζίνα και άρχισε να πίνει τον καφέ της
Μ:Εμμα θέλω να μιλήσουμε
Ε:έγινε κάτι
Μ:όχι απλά θέλω να συζητήσουμε σχετικά με την σχέση μας
Ε:γιατί τι έχει η σχέση μας
Μ:πολλά και εξαρτάτε η συζήτηση που θα κάνουμε αν θα συνεχίσουμε να είμαστε μαζί
Ε:εντάξει για πες
Μ:ένα μήνα τώρα δεν σου έχω πει τίποτα για το που πας και το τι κάνεις αλλά δεν αντέχω άλλο πλέον να σε βλέπω σε αυτά τα χάλια και να μην μου δίνεις σημασία
Ε:και τι θες να κάνω αφού ξέρεις ότι μόνο έτσι νιώθω καλά
Μ:κακός, ξέρεις ότι και εγώ μπορώ να σου σταθώ και όποτε δεν νιώθεις καλά να μιλάμε η να κάνουμε διαφορά πράγματα για να ξεχνιέσαι δεν είναι λύση το ποτό
Ε:ίσως έχεις δίκιο αλλά δεν ξέρω αν αντέξω
Μ:τουλάχιστον προσπάθησε και θα είμαι και εγώ μαζί σου σε όλο αυτό
Ε:δεν ξέρω πραγματικά
Μ:Εμμανουέλα να ξέρεις πως αν δεν σταματήσει όλο αυτό θα φύγω
Ε:δεν κατάλαβα τώρα με απειλείς?
Μ:Ναι ρε Εμμανουέλα γιατί δεν θέλω να σε χασω αλλά με τον τρόπο σου στο τέλος αυτό θα γίνει
Ε:και ποια είσαι εσύ για να με απειλείς
Μ:καλά Εμμανουέλα τώρα αρχίζεις πάλι να μην καταλαβενεις γιαυτό καλύτερα να το διαλύσουμε.

Δεν άφησα να πει τίποτα και ανέβηκα πάνω να μαζέψω τα πράγματα μου έβαλα την βαλίτσα στο κρεβάτι και άρχισα να βάζω τα ρούχα μου μέσα, λίγο πριν τελειώσω με τα πράγματα μπήκε μέσα η Εμμανουέλα
Ε:τι κάνεις τώρα?
Μ:φεύγω Εμμανουέλα τέλος τελειώσαμε
Ε:δεν έχεις να πας πουθενά
Μ:αυτό θα το δούμε
Είπα και πήγα να κλείσω την βαλίτσα αλλά δεν πρόλαβα με έσπρωξε η Εμμα μακριά από την βαλίτσα και άρχισε να πετάει όλα τα ρούχα αριστερά και δεξιά
Ε:είπα δεν θα πας πουθενά!
Μ:δεν μπορείς να με κρατήσεις με το ζόρι
Ε:πάμε στοίχημα
Είπε και έβγαλε μια ζώνη από την ντουλάπα, μου έπιασε τα χερια και ήταν έτοιμη να με δέσει αλλά πριν το κάνει τα βλέμματα μας κλειδωθηκαν, αχ πόσο μου μου είχαν λείψει τα μάτια της.