Yanlış numara | Dylan O'Brien

0.4

~Vote ve yorum koyun ki yazma isteğim daha çok olsun ayol.

Dylan ile konuştuğum her gece mutluluğumun anısına içiyordum, annemin öldüğü günden beri bana yaşama isteği ve mutluluk katan tek şey oldu. Barda içkimi içerken müzik dinleyerek gözlerimdeki mutlulukla gülümsüyordum hayata. "Sevgili hayat! Beni aylarca mutsuz bırakıp tekrar mutlu ettiğin için teşekkür ederim!" Sarhoş sesimle bağırdığım için kendime kahkaha atarken telefonumdan gelen bildirim sesiyle kalbimin hızlanmasına engel olamadım, hızla ekranı açıp müziği durdurdum ve mesajı okumaya başladım...

Dylan: Ne yapıyorsun

Luna: Snei öpmyei haayaal edyoerum!

Dylan: Hey, Luna sen iyi misin?

Luna: Aşığyım.

Dylan: Gecenin ikisinde hangi barda hangi kafayla sarhoş oluyorsun!

Luna: Bnei düşünüyrousun!

Luna: Sne bni füşündükçe daha da bşaımı drede sokasım gleiyor Dy...

Dylan: Şimdi lütfen, benim için eve git.

*Görüldü*

Dylan: Tamam mı?

*Görüldü*

Dylan: Hey, Luna?

Dylan: Luna!

*Görüldü*

Dylan: Endişeleniyorum.

"Bırak beni!" Adamın sertçe kalçamı sıkan ellerine vurarak yüzüne tükürdüm. Daha da sinirlenip kollarımı kaçamayacağım şekilde daha da sıkıyordu. Canım yanıyordu! "Lütfen!" acıyla bağırdım etrafta bana yardım edebilecek hiç kimse yoktu. "Sadece on dokuz yaşında bir kızım!"
"Oh, reşitsin yani? Bu daha da güzel!"
İğrenerek onun fesat düşüncelerini bir an önce kafamdan atmak istemiştim, "Sevgilin var mı güzellik?" Göğüslerimi ellemeye başladığında hiçbirşey yapamadığım için olduğum yerde durup gözlerimden akan onca yaşları bıraktım. Allah'a dua ediyordum birşeyin beni burdan çekip alması için, eve gitmek için...

Devamı hemen ardınden gelecek beğendiyseniz vote ve yorumlarınızı, beğenmediysenizde eliştirel yorumlarınızı beklerim!