chapter 4

38 2 2
                                    

so ano? akng buong akala ko, bespren lang na baliw ang meron ako. ngayon, poging drayber meron nadin?

waahhhh "uhm wait sino ka ba?" di ko kasi makita mukha nakashades tas madilim ng oni sa loob ng kotse niya.

bumaba siya tapos.. "ikaw?!"

"oh ano charleigh, kilig ka nanaman ba sakin?" si Laelius.

"anong pakulo to?" lumapit si gelique sakin. "besh, nagpprisinta na nga, ano tayo, nganga? nagmessage yan sakin kagabi. nagmamakaawa na sunduin daw tayo" kakilig pero tumango nako para makabyahe na kami.

"uhm charleigh, sorry kung nagulat kita dito sa ginawa ko, pero feel ko lang talaga sunduin ka. Para di ka narin mapagod. Pati, wag ka mag alala, may student's license ako."

Uhm am I supposed to make kilig or to make taray to him? Ugh. "okay lang. Nagulat lang ako. Haha" bumaba na kami ng kotse pagkatapos ipark ni laelius yung car niya. "uhm charleigh, hatid ko na kayo. Ano ba number ng room niyo?" ano nga ba? "314" tipid sumagot ni je -_-

"magkaklase tayo." capital w-h-a-t?!!! Magkikita kami sa umaga kasi sinusundo niya kami, pati ba naman ba sa classroom?

Tumango nalang ako at naglakad ng naglakad "aray! Punyems, bat kailangan mo manghila ng damit? Sakit ha?" pabulong na sigaw ko kay je (ano daw?) "uhm kasi po lagpas ka na."

Kasi naman kinikilig talaga ko kay laelius. Pero di ibig sabihin nun gusto ko na siya kasama lagi. "okay, seems like the late comers arrived already. Let us start with introducing yourselves infront." okaay. Sabi na nga ba. Woot.

"Angelique Gil, uhm nice to meet you guys. Kaibigan ko po yung dalawang magkatabi dun oh.. Si Laelius pati si Charleigh. Yun lang po." okay diba kami dapat magpapakilala sa sarili namin?

Tumayo na ko tas nagsalita "ah ano, Charleigh Lorenzo po name ko katulad ng sabi ni je, yun lang po." di ko naman kasi sila kaclose. I dont talk to strangers. Harhar Joke.

"Laelius daiven, uhm kaibigan ko yung dalawang babae dun. Kaya pag may umaway sa kanila, ako babawi sa inyo. Lalo na kay Chai. Special siya sakin kaya walang aaway diyan. Ako lang dapat." *wink+killersmile* 

"yieeeeeee!" "nice bro!" "kakilig!!" okay yan lahat naririnig ko. Kinikilig ako pero ayoko ipahalata. "aray! Kababaeng tao malakas manuntok" "para kasing tanga." okay after ng introduction, wala nagingay lang kami lahat kasi nga bumaba na teacher namin.

"aminin mo Charleigh, kinilig ka dun. Ahaha" may sapak din to si laelius -_- 

Hmpf! Magwawalk out na sana ko kaso.. "hoy charleigh, namumula ka. Wag ka ng kiligin please?" at talaga naman po.

"alam mo ba kung bakit ako namumula? Kasi, nanggigigil ako sayo. At alam mo, kinikilig ako sobra. Di dahil sayo, pero dahil sa naiihi na talaga ko at dahil pinigilan mo pako mag-cr!"

Tumakbo nako sa cr. Kahit takot ako, sige lang. Huhu naiihi na talaga ko. "psssssshhh" hala siya  bat bumukas yung gripo? Wala naman tao. Shiiiit. Binilisan ko na at tumakbo palabas ng cr. Takbo takbo.. Takbo... "boo! HAHAHAHAHA! " "ay multo!"

Ughhhhhhhh! "ano bang trip mo sa buhay ha? Bat mo ba ko kailangan gulatin?!" badtrip nako pramis.

"Charleigh, sorry di kita maihahatid. May importante ako gawin eh." yun yung nakita ko sa desk ko na may kasamang chocolate. Ugh!


what ifTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon