Running 11
เสียงฝนดังคลออยู่เนือง ๆ ปลุกสติของผู้หลับไหลให้ค่อย ๆ ปรือตาตื่นขึ้นมา
"เฮ้ดูสิ คนขี้เซาตื่นแล้ว"
เสียงใครสักคนเอ่ยขึ้นก่อนตามด้วยเสียงฝีเท้าและคำพูดหลาย ๆ อย่างตีกันจนเขาไม่สามารถจับใจความได้ เปลือกตาสีซีดเปิดขึ้นเผยให้เห็นนัยน์ตาสีน้ำตาลวิสกี้ที่กวาดมองไปรอบ ๆ ช้า ๆ
"ไง ทอมมี่ ตื่นสักทีนะ"
เสียงทักทายทุ้มนุ่มคุ้นหูดังขึ้นทันทีเรียกให้โทมัสหันไปมองหาผู้พูดประโยคทั้ง 2 นั้น
"นิวท์ ฟรายเพน...เกิด อะไรขึ้น"
โทมัสเอ่ยขึ้นเสียงแผ่ว เขารู้สึกลำคอของเขาแห้งผาก ทำให้เสียงของเขาแหบพร่าระโหยโรยแรงจนนิวท์ต้องส่งแก้วน้ำดื่มให้ โทมัสรับมาดื่มหลายอึกจนอาการคอแห้ง และความกระหายหายไป ระหว่างนั้นนิวท์ก็รอตอบคำถามของโทมัสก่อน เพราะเขารู้ว่าหลังจากนี้เพื่อนตัวเล็กของพวกเขาต้องมีคำถามมากมายให้พวกเขาต้องคอยตอบแน่นอน
"น่าจะเป็นที่ที่คนพวกนั่นพาเรามานะ"
"พรูดดดดดด!!!!! ว่าไงนะ พวกนั้นพาเรามา!!!"
"โว้ย ปลวกเอ๊ย! ทอมมี่!! โคตรสกปรกเลย!!! เอ่อ พวกนั้นพาเรามา ทีนี้ก็ตั้งสติ!!!"
นิวท์สบถออกมาเสียงดังลั่น หลังจากที่เขาพูดจบก็ถูกโทมัสพ่นน้ำที่เขาเป็นคนส่งให้อีกฝ่ายดื่มก่อนหน้านี้ใส่หน้าเต็ม ๆ จนหน้าและเสื้อของเขาเปียกโชก
โทมัสหลังจากพ่นน้ำใส่หน้าเพื่อนตัวเองเสร็จก็เริ่มได้สติ เขาเริ่มมองไปรอบๆนั่นทำให้เขารู้ตัวว่า ในห้องนี้ไม่ได้มีแค่พวกเขา 3 คน แต่มีคนอื่นอยู่ด้วย
"พวกนายนี่ น่าจะไปเปิดคณะตลกนะ โคตรปัญญาอ่อนกันเลย"
เสียงกวน ๆ ของใครอีกคนที่อยู่ในห้องนี้กับพวกเขาพูดขึ้น ดึงความสนใจให้ทั้ง 3 หันไปมองทางผู้พูด
STAI LEGGENDO
Running วิ่งกลับสู่อ้อมกอดของเธอ (Sterek)
Fanfictionสไตล์ ถูกจับตัวไป แต่ไม่ใช่โกสไรเดอร์ แต่สิ่งที่จับตัวสไตล์ไป เป็นสิ่งที่น่ากลัวกว่านั้นมาก เขาถูกเปลี่ยน ให้กลายเป็นใครอีกคน เพื่อน ๆ จะได้เจอสไตล์อีกหรือไม่ แล้วถ้าเจอ พวกเขาจะทำยังไงกันต่อไป
