My busy life at the top feat. One Direction

Hoofdstuk 26 (ingestort)

Romy's P.O.V.

"Hoe gaat het met je, Romy?" vraagt oma bezorgd aan me. Ze heeft wel gelijk dat ze bezorgd is, maar dat wil ik niet aan haar toegeven. Dan wordt ze juist nóg bezorgder.

Het antwoord is 'ik voel me gebroken, eenzaam, in de war, depressief, verdrietig, ontdaan, verward, futloos, verslagen, gekwetst, hulpeloos, gefrustreerd, bedroefd, ongelukkig, wanhopig, triest, kwetsbaar, bang, waardeloos en nog meer gebroken en ik heb het gevoel dat ik elk moment kan sterven van puur verdriet. Daarbij heb ik al vier dagen niks meer gegeten en nauwelijks gedronken en wordt misselijk als ik aan eten denk, maar ik zie wel de hele tijd zwarte vlekjes voor mijn ogen alsof ik ga flauw vallen. Ik huil de hele tijd als jij er niet bent en als je er wel bent hou ik mijn tranen in en acteer dat ik tenminste nog een beetje vrolijk ben. Mijn gevoelens putten me uit en ik wil het liefst de hele dag op bed zitten en huilen. Ik wordt gekweld door nachtmerrie's als ik ga slapen en durf dat eigenlijk dus niet meer te doen. Oh en ik heb een mes in mijn arm gezet en een snee gemaakt, waardoor ik nu een snee in mijn arm heb en zo voel ik me al vier dagen lang', maar dat is niet het antwoord dat ik geef. "Het gaat, naar omstandigheden, goed," zeg ik met een glimlach. Mijn oma kijkt me onderzoekend aan en knikt dan. Ik weet dat ze me niet gelooft, maar ik weet ook dat ze er niet over door gaat zeuren.

"Oké, Romy, als je me zoekt ben ik in de dierentuin." Ik knik en dan vertrekt ze. Ik begin me slap te voelen en heb het gevoel dat ik elk moment kan flauw vallen. De zwarte vlekjes voor mijn ogen worden ook steeds groter. Ik loop naar de keuken en vul een beker met water. Bibberig drink ik hem op. Als het glas half leeg is zak ik door mijn benen. Mijn hoofd raakt het aanrecht in mijn val naar de grond waarin ik vol op de scherven van het glas val en niet veel later is het helemaal zwart geworden voor mijn ogen.

Oma Jennie's P.O.V.

Ik maak me echt zorgen om Romy. Ze ziet er magerder uit, heeft wallen onder haar dof staande ogen die heel vaak verdrietig staan of rood zijn van het huilen en ik heb heus wel die kras gezien. Ik wist alleen dat ze het niet nog een keer gaat doen, doordat het er maar één was en hij was echt totaal niet diep, dus als ik er wat over zou zeggen zou ik het, Romy kennende, erger maken in plaats van dat ik het zou verbeteren.

Na een uurtje gewerkt te hebben ga ik weer naar huis, want langer achter elkaar durf ik Romy niet alleen te laten. Ik loop naar huis en roep Romy's naam. Ik krijg alleen geen antwoord en een slecht voorgevoel overspoelt me. Normaal geeft ze wel antwoord. Snel kijk ik in de woonkamer en vervolgens in de keuken. Als ik haar zie schieten de tranen in mijn ogen. Ze ligt bewusteloos in een plas bloed en er liggen ook scherven. Ik neem aan dat daarvan het bloed komt.

Snel pak ik haar pols en tot mijn grote opluchting voel ik haar hartslag. Ik gris snel mijn telefoon uit mijn zak en bel het alarmnummer. "U spreekt met Jennie Melody. Ik ben de oma van Romy Melody. De dagen dat ze weg was was ze bij mij en ze had me gevraagd haar locatie niet door te vertellen. Ik kom net thuis en tref haar nu aan in een plas bloed, bewusteloos op de keukenvloer. Er liggen hier ook scherven en ze leeft wel nog. Zal u alsjeblieft snel een ambulance kunnen steuren?" zeg/vraag ik in één ademteug.

"Ja, geeft u maar snel uw adres," zegt de vrouw die ik aan de lijn heb. Ik doe wat ze zegt en binnen twee minuten wordt er aangebeld. Ik doe snel open en zie twee ambulancebroeders. Ik breng ze naar de keuken en als ze Romy zien schrikken ze toch wel een beetje. Waarschijnlijk hebben ze wel al vaker mensen zo gezien, maar maakt Romy een extra erge indruk, omdat ze zo beroemd is. Ze nemen snel Romy mee en ik mag meerijden in de ambulance.

Ik kijk naar Romy en besluit dat het genoeg is. Ze verwaarloost zichzelf heel erg, omdat ze zo verdrietig is om die jongen. Ik heb zijn nummer al overgeschreven vanuit haar telefoon en ik weet wat ik zometeen ga doen.

Ik ga die Nail bellen. Of heette hij nou Niall? Nou, ja, boeit het. Ik ga hem hoe dan ook bellen en Nick ook. Die is vast ook mega bezorgd.

--------------------------------------------------------------------------------

Nee, Romy!!! :(

Één klein voordeel, die oma gaat nu wel Niall bellen. :)