Babam'dan Sonra.

bölüm 1

16 yaşında babamı kaybedeceğimi hiç düşünmemiştim.Yıllardır onunla olan hatıralarım her saniye kulaklarıma işleniyordu.Annem,bu duruma alışmış gibiydi.Çünkü o hayatına başka bir adamı katmış ve babamla yollarını ayırmıştı.Anneme olan öfkem günden güne nefrete dönüşmüş ve ona karşı sevgimi yitirmiştim.Her ay onunla bir gün geçirme iznim vardı.Bu günlerde bahae bulup gitmemek kolay olmuyordu.Ama artık babam olmadığı için hayatımın geri kalanını annem,Herman ve onun iğrenç,yaramaz ve geveze oğluyla geçirmek zorundaydım.Odasında solucan ve sürüngenler besliyen bir çocuk nasıl sevimli olabilir ki.Ve işte o an gelmişti.Herman beni annemin yanına götürmek üzere aşağıda bekliyordu.Ve artık bu evle vedalaşıp aşağı inmem gerekiyordu:

-Meraba.

-Meraba Ashley.Hey şuraya bak! Genç kız olmuşsun Ashley.

-Evet.Zaman hızlı ilerliyor Herman.

-Aa Ashley babanı kaybetmen hepimizi çok üzdü.Böyle olmasını istemezdik.

-Kim isterdiki zaten? Artık gidebilir miyiz lütfen?

Arabanın arka koltuğuna oturmuş Benjamin'in iğrenç dergilerine bakyordum.15 yaşındaki bir çocuk neden bu kadar iğrenç olabilirki? Sanırım müzik dinlemek iyi bir fikirdi.

-Ah lanet olası kulaklık! Bozulmuş!!

45 dakika boyunca Herman'ın sıkıcı anılarını dinlemek zorundaydım.Bu kadar sıkıcı olabilmek için özel bi eğitim aldığını düşünmeye başladım.En iyisi uyumaktı.Sonunda yetişmiştik.Eğer biri doğruyu söylememi istiyorsa gerçekten mükemmel bir evde yaşıyorlardı.Dışı büyümüş olsada içi çocuk kalan annem kapıyı açmış beni bekliyordu.Ona içtenlikle sarılmak zorunda kalmaktan nefret ediyorum.Ve işte o saniye,annemin sevgi sözcükleri:

-Ashley,bitanem seni çok özledim.En sevdiğin turtayı yaptım.Herman senin için çok güzel sosisler yaptı hayatım.Hadi önce sana odanı göstermeme izin ver.Annemled odamın kapısının önünde duruyorduk.Gerçekten harika bir odaydı.Ojelerim,takılarım ve diğer eşyalarım için özel tasarımlar yapılmıştı.Odamın içinde kendime ait duş ve soyunma odası vardı.Ama bunların hiçbiri babamla geçirdiğim zamanlar kadar değerli değildi.Onu gerçekten çok özlemiştim.Yatağımın ucundaki pahalı aksesuarı kaldırıp babamla olan fotoğrafımızı koydum.Renkler gerçekten güzeldi.Ama bu odanın en güzel yanı ıssız bir  ormana açılan pencerem olmasıydı.Bu huzur verici manzarayı izlerken Benjamin çoktan odama gelmiş yatağımın ucundaki fotoğrafı inceliyordu.Bu çocuktan bana rahat yokmuydu?

-İçeri girmeden önce kapıyı çalmalısın Benjamin.

-Evet haklısın.Peki bu kim?

-O benim babam.

-Peki şuan nerde?

-Bak  bu konuyu kapatalım olur mu? Çünkü beni üzen bir konu.

-Peki tamam.Herman seni çağırıyor sosislerinin tadına bakman için.Emin ol yanında zehirlenme ilacı alsan iyi olur.

-Uyardığınız için teşekkür ederim küçük canavar.Ama o kadar kötü olduklarını düşünmüyorum.

-Ben canavar değilim!

-haha bence öylesin

Benjamin'in iyi bi yanı vardı aslında.Beni anlıyabiliyordu.Herman'ın sosislerini yemek üzere aşağı arka bahçeye iniyorduk.

-Hey! bu berbat kokuda ne?

-Sana demiştim Ashley babam yemek konusunda berbattır.

-Haklısın.

Benjaminle iyi anlaşmayamı başlıyordum yoksa? Hayır bu mümkün değildi.Bahçe de masanın en sağ köşesine oturmuş sandiviçlerimi yiyordum.Çünkü o sosisler gerçekten berbattı.Herman ilk lokmasından sonra konuşmaya başladı;

-Ashley burada sana bir okul ayarladık.Gerçekten eğitim konusunda oldukça başarılı ve bir çok ödüller kazanmış bir okul.Bu okulu seveceğinden eminim.

Hey bi saniye kimse bana okuldan söz etmemişti.Hayır olamaz kaydımı çoktan yaptırmıştı Herman onu kıramazdım çünkü bundan sonra burda yaşıycaktım.Şaşkınlığımı belli etmeden;

-Aa bu harika Herman. Teşekkür ederim.

Benjamin le aynı okulda olacağımdan söz etmişmiydim size hayır etmemiştim.Evet Benjamin'le aynı okulda olacaktım.Bu ne kadar iyi olabilir bilmiyordum.Ve akşam olmuştu.Annem yanıma gelip ;

-Her şey yolunda mı tatlım?

-Evet her şey yolunda.Bi duş alıp yatıcam.

-Yarın seninle okula gelmemi ister misin?

-Hayır anne ben çocuk değilim.

-Peki tatlım.İyi uykular

-teşekkür ederim

Yarın için heyecanlıydım.Aslında bilmediğim bir okul değildi.Bu okul hakkında birçok araştırma yapmıştım.Göz altlarımın morarmaması için erken uyumam lazımdı.Yatağımın ucundaki fotoğrafa bir öpücük kondurup uykuya daldım.